Πόσο θα κοστίσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο πόλεμος στην Ουκρανία; Κανείς δε μπορεί να εκτιμήσει με αδιάσειστα στοιχεία αυτή τη στιγμή, καθώς κανείς δε γνωρίζει πόσο καιρό θα διαρκέσει ο πόλεμος, που έχει προκαλέσει - και συνεχίζει να προκαλεί - μια τεράστια ενεργειακή κρίση.
Το μεγάλο ερώτημα είναι: Που θα φτάσει η ενεργειακή κρίση;
Δύο πράγματα είναι σαφή:
Πρώτον, το κόστος θα είναι τεράστιο για την Ε.Ε.. Οπως λέει ο Γερμανός, σοσιαλδημοκράτης ευρωβουλευτής Ρενέ Ρεπάζι, καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ρότερνταμ: «Οι δαπάνες που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη είναι τεράστια… Οι οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες του πολέμου θα μας βυθίσουν σε βαθιά οικονομική και κοινωνική ύφεση και θα απαιτήσουν πολλά χρήματα από τον δημόσιο τομέα για την αντιμετώπιση της κατάστασης».
Δεύτερον, οι χώρες μέλη της Ε.Ε. διαφωνούν τώρα για το πώς θα χειριστούν την ενεργειακή κρίση και τις επιπτώσεις του πολέμου: μέσω νέων χρεών ή της προσωπικής ευθύνης των πολιτών; Και μάλιστα σε υπέρογκες τιμές. Γιατί μέχρι στιγμής, τα κράτη μέλη προσπαθούν να βρουν λύσεις στην έλλειψη ρωσικού φυσικού αερίου, είτε προτρέποντας τους πολίτες να ...παγώσουν τον χειμώνα, είτε κάνοντας διμερείς επαφές με άλλους προμηθευτές ενέργειας, εκτός της Ρωσίας.
Ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς ταξιδεύει στον Καναδά για να βρει LNG και υδρογόνο από τον Τριντό. Ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και πηγαίνει στην Αλγερία για να βρει φυσικό αέριο.
Αναμφίβολα, οι ισχυρές χώρες και οικονομίες της Ε.Ε., έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταπεξέλθουν. Γι` αυτό άλλωστε, αρνούνται την πρόταση του Νότου για την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου, αφήνοντας τους φτωχούς της Ε.Ε. στο έλεος της αγοράς. Πώς θα αντιμετωπίσουν οι υπερχρεωμένες χώρες του Νότου την ενεργειακή κρίση; Τι θα κάνουν οι χώρες που εξακολουθούν να παλεύουν σκληρά με την πρωτοφανή ακρίβεια και τον πληθωρισμό ρεκόρ, με τις οικονομικές συνέπειες της κρίσης του κορωνοϊού - με υψηλή ανεργία στους νέους, για παράδειγμα - όπως η Ελλάδα και η Ισπανία.
Η ροή ρωσικού αερίου στην Ε.Ε. –κάπου 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως-υποτίθεται ότι θα αντικατασταθούν από προμήθειες από τη Νορβηγία και LNG από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Κατάρ. Και εδώ όμως υπάρχουν προβλήματα: Ο νέος αγωγός αερίου Baltic Pipe- σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες-είναι γεμάτος μόνο κατά 35%. Αλλά ο συνολικός όγκος των παραδόσεων από τη Νορβηγία στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν αλλάζει σε καμία περίπτωση.
Όσον αφορά το LNG, το βασικό ερώτημα είναι αν θα υπάρξει επιπλέον υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ε.Ε.: Η διακοπή της παραγωγής που προκλήθηκε λόγω έκρηξης στον σταθμό υγροποίησης αερίου Freeport,στο Τέξας, σημαίνει ότι θα είναι περιορισμένες οι εξαγωγές LNG στην Ευρώπη, τουλάχιστον ως το τέλος του χρόνου.
Ταυτόχρονα, μέχρι τώρα, η Ευρώπη προμηθευόταν LNG από την Ασία, αντισταθμίζοντας έτσι το ρωσικό αέριο. Θα αποδεχτούν όμως οι χώρες της περιοχής Ασίας- Ειρηνικού να λαμβάνουν μειωμένες εισαγωγές και τον χειμώνα; Πολλά θα εξαρτηθούν από τον καιρό, και λόγω της ροής LNG, θα εξαρτηθούν από τον καιρό τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία. Αλλά και από τον ανταγωνισμό.
