Απολιθώματα γυναίκας είχαν ανακαλυφθεί στα σπήλαια Στερκφοντέιν, νοτιοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ (γνωστά και ως «Λίκνο της Ανθρωπότητας»). Στα σπήλαια Στερκφοντέιν έχουν έρθει στο φως περισσότερα απολιθώματα Αυστραλοπιθήκων από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.
Είχε γίνει παλαιότερα χρονολόγηση των απολιθωμάτων και τοποθετήθηκε χρονικά η ηλικία της επονομαζόμενης «Κας Πλες» και των υπολοίπων απολιθωμάτων, στην οποία βρέθηκε ότι υπήρχαν πριν 2,1 έως 2,6 εκατομμύρια χρόνια.
Όμως, η νέα μελέτη, με επικεφαλής τον Ντάριλ Γκρέιντζερ του αμερικανικού Πανεπιστημίου Πέρντιου, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το BBC, μεταθέτει την ηλικία τους κατά 1 εκατομμύριο χρόνια στο παρελθόν.
Η μελέτη αυτή δημιουργεί νέα δεδομένα στην παλαιοανθρωπολογία. Πιο γνωστό ανάμεσα σε αυτά τα απολιθώματα είναι το κρανίο της λεγόμενης «Κας Πλες», το πιο ολοκληρωμένο κρανίο αφρικανικού Αυστραλοπίθηκου (Australopithecus africanus), το οποίο είχε βρεθεί στη Νότια Αφρική το 1947. Με βάση τη νέα μελέτη, το κρανίο χρονολογείται πριν 3,4 έως 3,6 εκατομμύρια χρόνια, συνεπώς ο εν λόγω νότιος Αυστραλοπίθηκος έζησε περίπου την ίδια εποχή με τη διάσημη «Λούσι», έναν Αυστραλοπίθηκο της ανατολικής Αφρικής.
Με δεδομένο ότι ο ανατολικοαφρικανικός Αυστραλοπίθηκος (Australopithecus afarensis), με γνωστότερο εκπρόσωπο τη «Λούσι» στην Αιθιοπία, η οποία ζούσε πριν 3,2 εκατομμύρια χρόνια, θεωρείται πλέον πιθανό ότι επρόκειτο για προγόνους του ανθρώπου που συνυπήρξαν στη «μαύρη ήπειρο». Χωρίς να αποκλείεται από τους επιστήμονες ότι αυτά τα 2 προανθρώπινα είδη ταξίδευαν σε μεγάλες αποστάσεις, συναντήθηκαν κάποτε και έφτασαν σε επιμιξία, γεγονός που, αν συνέβη, περιπλέκει περισσότερο το εξελικτικό δέντρο του ανθρώπου.
Το επιστημονικό Μουσείο Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ αναφέρει ότι οι Αυστραλοπίθηκοι περπατούσαν στα δύο πόδια τους, αλλά ήταν πολύ πιο κοντοί από τους σημερινούς ανθρώπους (κατά μέσο όρο 1,38 μέτρα τα αρσενικά και 1,15 μέτρα τα θηλυκά).
