Η αναγνώριση πλασματικών ετών είναι ένας προφανής τρόπος προκειμένου να βγει κάποιος πιο γρήγορα στην σύνταξη. Ειδικά όταν απειλείται από ανεργία.
Ωστόσο, μια πιο έγκαιρη συνταξιοδότηση κρύβει κινδύνους χαμηλότερης σύνταξης. Ειδικά στην χώρα μας όπου οι μισθωτοί έχουν χάσει το 25%-30% του ονομαστικού μισθού τους, με αντίστοιχη μείωση και στο συντάξιμο για τα έτη από το 2011-12 και μετά. Επίσης οι ελεύθεροι επαγγελματίες κατά τα τελευταία χρόνια έχουν δικαίωμα και συνήθως πληρώνουν τις ελάχιστες εισφορές. Με αποτέλεσμα, η αναγνώριση των πλασματικών και στις δύο περιπτώσεις (μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες) να γίνεται με το ύψος των τελευταίων ασφαλιστικών εισφορών (του προηγούμενου της αίτησης μήνα). Και έτσι να «ρίχνουν» το μέσο όρο του συντάξιμου μισθού όπως αυτός υπολογίζετε με βάση τον μέσο όρο των αποδοχών από το 2002 και μέχρι την στιγμή της κατάθεσης αίτησης συνταξιοδότησης.
Βεβαίως, υπάρχει και η θέση ότι κακώς οι εισφορές για τα πλασματικά έτη και, κατά συνέπεια, το τεκμαρτό εισόδημα αυτών υπολογίζεται στο συντάξιμο μισθό. Θα έπρεπε να υπολογίζεται μόνο ο χρόνος ως προς τη θεμελίωση (π.χ. 35ετία ή 40 έτη ασφάλισης), όπως γινόταν μέχρι τον νόμο 4387/16 (νόμος Κατρούγκαλου). Προηγουμένως, με τα πλασματικά συμπλήρωνε κανείς το αναγκαίο χρόνο ασφάλισης και ο υπολογισμός της σύνταξης γινόταν με βάση τις πραγματικές αμοιβές της καλύτερης 5ετίας κ.ο.κ.
Ποιοι παράγοντες μειώνουν τη σύνταξη
1. Ένας παράγοντας που μειώνει τις σύνταξες είναι ακριβός η… παγίδα των πλασματικών. Σε πολλές περιπτώσεις ότι κερδίζει ο ασφαλισμένος από το μεγαλύτερο κλάσμα της ανταπόδοσης (π.χ. 50% για 40 χρόνια ασφάλισης), το χάνει από την χαμηλότερη βάση αναφοράς (μικρότερο συντάξιμο μισθό).
2. Η Μερική απασχόληση (παρτ ταιμ) που έχει κυριεύσει πάνω από 1 στους 3 εργαζόμενους τα τελευταία χρόνια είναι ένας ακόμη λόγος φαλκίδευσης της σύνταξης. Χαμηλότερος μισθός ασφάλισης (λόγω λιγότερων ωρών απασχόλησης) σημαίνει μικρότερη σύνταξη.
3. Τα έτη ασφάλισης μετά το 2010, στο βαθμό που οι αποδοχές καταποντίστηκαν, οδηγούν σε μείωση των συντάξιμων αποδοχών.
4. Οι αναπηρικές συντάξεις, ειδικά όσες έχουν ποσοστά αναπηρίας κάτω του 80%, οδηγούν σε μείωση της εθνικής σύνταξης (κατά 25% για ποσοστά αναπηρίας 67%-79,99% και 50% για αναπηρία 50,01% έως 66,99%).
5. Η συνταξιοδότηση με λιγότερα από 20 έτη ασφάλισης (και μέχρι τα 15 που επιτρέπεται) σημαίνει μείον 7,68 ευρώ για κάθε έτος στην εθνικοί σύναξη και 39 ευρώ για συνταξιοδότηση με 15 έτη αντί για 20.
6. Η πρόωρη σύνταξη με λιγότερα από 40 έτη (35 στα Βαρέα) συνεπάγεται μείον 6% για κάθε χρόνο μέχρι την πλήρη και συνολικά μείον 30% επί της εθνικής σύνταξης (-115,2 ευρώ για περισσότερα από 20 χρόνια ασφάλισης).
7. Τέλος η «έξοδος» με ανήλικα και 18,4 έτη (ίσχυε για θεμελίωση την περίοδο 2010-12, αλλά γίνεται ακόμη χρήση) σημαίνει μείωση έως 30% στην εθνική σύνταξη (αν η θεμελίωση έγινε με ανήλικο και 5.500 ένσημα στο 50ό έτος το 2010, στο 52ο το 2011 και το 55ο το 2012).
