Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία (όσα μένουν στη σκιά των ειδήσεων) δημοσιεύεται στο stonisi.gr.
Η Ζωή Λειβαδίτου, γνωστή για την ανθρωπιστική της δράση, τις επικίνδυνες αποστολές της στις εμπόλεμες ζώνες από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, ετοιμάζεται για αποστολή στην Ουκρανία, χωρίς κανένα δισταγμό. Πρώτα όμως ήθελε να ξεκαθαρίσει στο stonisi.gr και γι αυτό ήρθε με τη Μαρίνα από τη Μαριούπολη της Ουκρανίας, τι συμβαίνει εκεί, «γιατί κάποια πράγματα ακούγονται μονομερώς».
Η Μαρίνα μετρά πάνω από 13 χρόνια στη Λέσβο, και κάποια στιγμή το 2014, γνωρίζοντας τη δράση της Ζωής, πήγε και τη βρήκε: «Κάτι πρέπει να κάνουμε, ναζί Ουκρανοί, καταστρέφουν σχολεία, σκοτώνουν παιδιά, έχουν ανάγκη από φάρμακα, φαγητό και ρούχα». Η Ζ. Λειβαδίτου διοργάνωσε μια ολόκληρη εκστρατεία από τη Λέσβο και με βοήθεια από την Αθήνα για να φτάσει ανθρωπιστικό υλικό.
Και ξεκαθαρίζει: «Κάνω ό,τι μπορώ και στην τελική δεν με ενδιαφέρει και ποιος φταίει. Με ενδιαφέρει ο θάνατος. Με έχει κουράσει ο θάνατος. Και θα πάω στην Ουκρανία για να κάνω ό,τι μπορώ σε όποια πλευρά μπορώ».
Η Ζωή Λειβαδίτου έχει ενημερώσει ακόμα και το υπουργείο Εξωτερικών για την αποστολή που ετοιμάζει και το εννοεί ότι θα φύγει. «Για μένα η ζωή έστω και ενός ανθρώπου είναι νίκη της ανθρωπότητας. Κι αν δεν μυρίσεις τη μυρωδιά του θανάτου του πολέμου, δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι πόλεμος» εξηγεί.
Οι ειδήσεις σε σχέση με ό,τι συνέβαινε στην Ουκρανία από το 2014 και μετά, ήταν ελάχιστες στην Ευρώπη. Σαν η Ουκρανία να ήταν τότε… μακριά, και σήμερα το 2022 να είναι δίπλα μας. Γι’ αυτά τα δύσκολα χρόνια μας μίλησε η Μαρίνα, όλη η οικογένεια της οποίας βρίσκεται στην Ουκρανία:
«Το 2014 έγινε πραξικόπημα στην Ουκρανία, έδιωξαν τον νόμιμα εκλεγμένο πρόεδρο από τη θέση του και εγκαταστάθηκε μια καινούρια κυβέρνηση, τοποθετημένη από το αμερικανο-ευρωπαϊκό μπλοκ. Ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν άπειρα νεοναζιστικά τάγματα, γιατί τάγματα είναι, οι εκπρόσωποι των οποίων έλεγαν ότι είναι ανεξάρτητοι. Δεν ήταν ανεξάρτητοι, σαφώς. Κάποιος τους χρηματοδότησε και λειτουργούσαν υπό την αιγίδα της τότε νέας κυβέρνησης της Ουκρανίας, και έκαναν και κάνουν έως σήμερα ό,τι θέλουν, χωρίς φρένο, έλεος συμπόνια.
Βιάζουν και σκοτώνουν εν ψυχρώ. Γνωρίζω προσωπικά γυναίκες που βιάστηκαν, και πήγαν να το δηλώσουν στην Αστυνομία και εκεί τους είπαν να αποσύρουν τις μηνύσεις. Σταματούσαν στο δρόμο τα αυτοκίνητα για να σκοτώσουν τους οδηγούς, υπήρξε μεγάλο κυνηγητό εναντίον των Ρωσόφωνων από τους ναζί, τους οποίους η κυβέρνηση τους στήριζε».
Για να εξηγήσει η κ. Λειβαδίτου το ελληνικό παράδειγμα με τη χούντα, όταν μέχρι να γίνει το Πολυτεχνείο, όσοι μιλούσαν ελεύθερα «μας μπουζουριάζανε».
«Θέλουμε οι Έλληνες συμπολίτες μας να μάθουν την αλήθεια. Για οκτώ χρόνια του πολέμου στο Donbass, κανείς δεν μας άκουσε και δεν ήθελε να ακούσει. Δυτικοί δημοσιογράφοι έρχονταν τακτικά μόνο στην Ουκρανία και ποτέ στο DPR και το LPR (*Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ). Αυτό συνεχίζεται ακόμα και τώρα. Στα κεντρικά κανάλια της ελληνικής τηλεόρασης δεν δείχνουν πώς τα ουκρανικά στρατεύματα βομβαρδίζουν κατοικημένες περιοχές του Ντόνετσκ, της Γκορλόβκα και άλλων πόλεων του Ντονμπάς», λέει η φίλη της Ναταλί Ζουμπρίσκα.
Για να συνεχίσει η Μαρίνα: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να πάρει ξεκάθαρη θέση, γιατί είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ και οι ειδήσεις της δείχνει την αμερικανοευρωπαϊκή πλευρά μόνο και έτσι ο απλός κόσμος δεν γνωρίζει τι γίνεται. Μόνο εκείνοι που διαβάζουν πιο βαθιά και δημοσιογράφους που κινδυνεύει η θέση τους και λένε την αλήθεια και τους συγχαίρω για την αντικειμενική δουλειά τους. Δεν ξεκίνησε χτες όλο αυτό!»
Τι οδήγησε τον Πούτιν στην εισβολή; Η Μαρίνα απαντά «Πιστεύω ότι ο ρώσος πρόεδρος αποφάσισε τώρα να προχωρήσει στην εισβολή γιατί έχουν στήσει οι Αμερικάνοι τις βάσεις στη Μαύρη Θάλασσα και δεν θέλει στα σύνορα της Ρωσίας βάσεις και απειλές ουσιαστικά».
«Ο πρόεδρος της Ουκρανίας είναι μαριονέτα, ήταν κωμικός και μπλέχτηκε με την πολιτική. Δεν παίζει κανένα ρόλο, αλλά είναι κατευθυνόμενος από εκεί που παίρνει εντολές. Αυτή η χώρα δεν έχει καμία σχέση με τη Δημοκρατία». Και παρενέβη η Ζωή για να πει το οξύμωρο της ανακοίνωσης των Ταλιμπάν που μίλησαν για ειρήνη.
Οι συγγενείς της Μαρίνας πιστεύουν ότι θα διασπαστεί η Ουκρανία σε δύο κομμάτια, το ανατολικό κομμάτι Ρωσόφιλο και Ρωσόφωνο και το Δυτικό κομμάτι που είναι με τη Δύση: «Έτσι κι αλλιώς πάντα ήμασταν δύο διαφορετικοί λαοί, δεν μας συμπόνεσαν ποτέ οι δυτικοί για όσα πέρασε η Ανατολική Ουκρανία γιατί αυτούς δεν τους άγγιξαν ούτε την τρίχα των παιδιών τους».
