Όλο και περισσότεροι είναι οι τομείς που προσφέρουν εξαιρετικές αποδοχές από την πρώτη κιόλας ημέρα στο γραφείο, με ορισμένες θέσεις για τους λεγόμενους «junior» να προσφέρουν εξαψήφια ποσά. Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του BBC,παραδείγματα τέτοιων θέσεων μπορεί να βρει κανείς σε εταιρείες συμβουλευτικής (management consulting), ορισμένοι ρόλοι σε big tech, σε μεγάλες τράπεζες (junior αναλυτές με μισθούς 110.000 δολαρίων) ή και για δικηγόρους που ξεκινούν την καριέρα τους με αποδοχές 141.115 δολαρίων.
Οι υψηλοί μισθοί σε κατώτερες βαθμίδες και από την αρχή της καριέρας είναι ένα πρόσφατο φαινόμενο, που αποδίδεται στην έλλειψη ταλέντων στην αγορά. Ουσιαστικά ο έντονος ανταγωνισμός που κλιμακώθηκε από την έναρξη της πανδημίας, σημαίνει πως ο εργοδότης, προκειμένου να προσελκύσει τους νέους που πληρούν όλα τα κριτήρια και θα είναι διατεθειμένοι να καλύπτουν τα απαιτητικά ωράρια θα πρέπει να δώσει ενισχυμένα κίνητρα.
Μάλιστα, σύμφωνα με σχετικές έρευνες ο αρχικός μισθός για πρόσφατους αποφοίτους πανεπιστημίων αυξάνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά, όπως διαπιστώνει σχετική ανάλυση από την αμερικανική ΜΚΟ National Association of Colleges and Employers, ο μισθός αναφοράς για αποφοίτους πληροφορικής αναρριχήθηκε στα 72.173 δολάρια το 2021, σημειώνοντας αύξηση 7% σε μόλις ένα χρόνο.
Ιδίως στον τομέα της τεχνολογίας η ζήτηση για εργαζόμενους είναι πολύ υψηλότερη από την προσφορά, ενώ λίγο πολύ ίδια είναι η κατάσταση και στον χρηματοοικονομικό κλάδο. Συνεπώς δεδομένος θεωρείται και ο υψηλός μισθός, ο οποίος όμως πάει «χέρι-χέρι» με τα εξαιρετικά απαιτητκά ωράρια. Παράλληλα όμως διασφαλίζει και σε ορισμένες περιπτώσεις ότι οι νέοι θα έχουν μία εξαιρετική προσφορά για δουλειά- από άποψη μισθολογική – πριν καν τελειώσουν με τις σπουδές τους.
Οι παγίδες
Ωστόσο, τα πράγματα ίσως να μην είναι όσο ιδανικά μοιάζουν στην επιφάνεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι εργαζόμενοι «παγιδεύονται» σε θέσεις που απεχθάνονται, ιδίως εάν έχουν χτίσει τις μηνιαίες τους ανάγκες με βάση τον υψηλό μισθό. Πρόκειται για ένα φαινόμενο το οποίο συχνά αποκαλείται «χρυσές χειροπέδες». Ειδικοί του χώρου σημειώνουν ότι με αυτον τον τρόπο, ορισμένοι αποθαρρύνονται από το να κυνηγήσουν μία ουσιαστική επαγγελματική ανέλιξη.
Παράλληλα, ειδικά για τους νέους που εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας, ο υψηλός μισθός μπορεί να αποτελέσει ψυχολογικό «βαρίδι», αφού αμφισβητούν τις ικανότητές τους και διερωτώνται γιατί να έχουν τόσο ισχυρότερη εκκίνηση σε σχέση με τους γονείς τους.
Εκτός αυτού, όταν ο πήχης τίθεται τόσο υψηλά για τους νεοεισερχόμενους, ενδέχεται να δημιουργείται ένταση στους παλαιότερους εργαζομένους μίας επιχείρησης. «Μπορεί να δημιουργήσει ζήτημα μισθολογικής ανισότητας», δηλώνει στο BBC η Rue Dooley σύμβουλος στην αμερικανική SHRM.
Τέλος, ίσως είναι βαρύ το τίμημα και για τις ίδιες τις επιχειρήσεις που – έχοντας πληρώσει αδρά – ορισμένες φορές διαπιστώνουν ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι αντάξιοι των απαιτήσεών τους. Δεν είναι δεδομένο ότι οι υψηλές αποδοχές θα αποτελέσουν ισχυρό κίνητρο για κάποιους, οι οποίοι ούτε καλή συμπεριφορά δείχνουν, ούτε αφιερώνουν επαρκή – για τα δεδομένα της εκάστοτε εταιρείας – χρόνο στη δουλειά.
Δεδομένης της «σφιχτής» κατάστασης στην αγορά εργασίας σε πολλές χώρες, αναμένεται πως ο εξαψήφιος πρώτος μισθός θα παραμείνει σε ορισμένους αλλά όχι όλους τους κλάδους. Ενδέχεται μάλιστα να αυξηθούν περαιτέρω. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό πως μόνο λίγοι θα είναι αυτοί που θα μπορούν να τους κατακτησουν. Εξ ου και o Nicholas Bloom, καθηγητής οικονομικών στο Stanford, προτείνει για τους τυχερούς που μπορούν, να τους διεκδικήσουν.
