Το Proson.gr παρουσιάζει τη νέα «ιστορία εργασιακής τρέλας» που περιλαμβάνεται στη νέα εβδομαδιαία στήλη της ιστοσελίδας και στην οποία οι συντάκτες αλλά και οι αναγνώστες μοιράζονται αυτό που περιγράφει ο τίτλος: Ιστορίες εργασιακής τρέλας!
Τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλά και των επιχειρήσεων / εταιρειών (όπου αναφέρονται) έχουν παραλλαχθεί για προφανείς λόγους, αλλά οι ιστορίες είναι... πέρα για πέρα αληθινές!
«Να σας ρωτήσω κάτι... τι νούμερο σουτιέν φοράτε;»
Και που λέτε, ενώ έχω αποφοιτήσει μόλις από τη σχολή μου το περασμένο καλοκαίρι, ξεκίνησα με αγωνία, να συμπληρώνω αιτήσεις, προκειμένου να βρω δουλειά.
Οι αιτήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη και στη συνέχεια οι συνεντεύξεις για δουλειά. Ανάμεσα σε όλες αυτές που είχα πάει το τελευταίο διάστημα, ήταν και αυτή η μία η οποία δε μπορούσε να μου περάσει καθόλου απαρατήρητη.
Η δουλειά ήταν σε κοντινή σχετικά τοποθεσία από το σπίτι μου και το αντικείμενο ενδιαφέρον, κοντά στο αντικείμενο μου και γενικότερα στον τομέα που ήθελα να καταπιαστώ.
Φτάνοντας στο σημείο της συνέντευξης ανέβηκα γεμάτη διάθεση στα γραφεία της εταιρείας και ξεκίνησα να επεξεργάζομαι όσο μπορούσα το άγχος μου, προκειμένου να μη το αφήσω να με καταβάλει.
Συνεχίζοντας με υποδέχτηκε μία κοπέλα, η οποία με οδήγησε σε ένα γραφείο στο οποίο βρίσκονταν δύο εργαζόμενοι της εταιρείας, με τους οποίους και ξεκίνησε η συνέντευξη.
Κάνοντας μου όλο και περισσότερες ερωτήσεις σχετικά με τις σπουδές μου και το αντικείμενο που ήθελα να καταπιαστώ, μιλήσαμε για τις εργασιακές μου φιλοδοξίες, τη διάθεση μου να ενισχύσω τις γνώσεις μου, αλλά και το τι με οδήγησε στο να κάνω αίτηση για τη συγκεκριμένη θέση.
Μιλώντας μου για τις παροχές της εταιρείας, τα bonus και το μισθολογικό κομμάτι, συνειδητοποίησα ότι η μία εκ των δύο συνεντευξιαστών ήθελε να προχωρήσει και σε άλλες ερωτήσεις. Ξεκίνησε να με κοιτάει καλά - καλά, με λίγο πιο έντονο ύφος, όλο απορία και δεν μπορούσα να καταλάβω το λόγο.
Δίχως να περιμένει άλλο, ξεκίνησε να μου λέει ότι θέλει αν προχωρήσουμε στην επόμενη ερώτηση. Λέω ναι σαφώς, παρακαλώ, πείτε μου. Μου λέει όλο απορία, συγγνώμη. Τι νούμερο σουτιέν φοράτε;
Λέω ορίστε?! Μου λέει, σας ρώτησα τι νούμερο σουτιέν φοράτε?! Ξεκινάω σιγά σιγά να γελάω, έχοντας παραξενευτεί και ρωτώντας την. Δε καταλαβαίνω τι σχέση έχει με τη θέση αυτή η ερώτηση. Καλέ πείτε μου, μου λέει τι νούμερο σουτιέν φοράτε; Λέω τι φάση; Τόσο μεγάλο της φαίνεται το στήθος μου; ή τόσο μικρό; και τέλος πάντων.. τι την νοιάζει?
Λέω 80D! Ααα μάλιστα μου κάνει, ευχαριστώ!!!
Το υπόλοιπο της συνέντευξης δεν κράτησε για πολύ, καθώς με λίγες ακόμη ερωτήσεις και συνοπτικές διαδικασίες ολοκληρώσαμε, τις ερωτήσεις και μου είπαν ότι θα με ειδοποιήσουν.
Στο μεταξύ βγήκα από το κτίριο, εξακολουθώντας να γελάω αλλά να έχω παραξενευτεί και με την ερώτηση που μου έχει κάνει; Έλεγα από μέσα μου δεν μπορεί να με ρώτησε κάτι τέτοιο και να μου έδωσε καμία αιτιολόγηση. Όχι μόνο δεν περίμενα κάτι τέτοιο σε ερώτηση, αλλά δεν κατάλαβα και το λόγο που επέμενε να τους απαντήσω.
Τι να πω μάλλον θα τους άρεσε το μπούστο μου!!!!
Τη σημερινή ιστορία εργασιακής τρέλας έστειλε στο proson.gr η Φλώρα.
Τις νέες ιστορίες μπορείτε να τις βρίσκετε κάθε Δευτέρα στην αντίστοιχη στήλη: Ιστορίες εργασιακής τρέλας
Μπορείτε αν θέλετε να μας στείλετε και εσείς στο e-mail: [email protected], ιστορίες εργασιακής τρέλας που έχετε βιώσει για να τις δημοσιεύσουμε!
