Σήμερα, Δευτέρα 4 Νοεμβρίου, σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι η γιορτή του Ιερομάρτυρα Ερμείου του πρεσβυτέρου, Οσίου Ιωαννικίου του Μεγάλου και του Οσίου Γεωργίου Καρσλίδη του Ομολογητή.
Εορτάζουν οι Ερμαίος, Ερμαίας, Ιωαννίκιος και Ιωανίκιος.
Η 4η Νοεμβρίου είναι η 309η ημέρα του νέου έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και υπολείπονται άλλες 57 ημέρες μέχρι την λήξη του έτους.
Βιογραφία Νικόλαου Πλαστήρα
Ο Νικόλαος Πλαστήρας (4 Νοεμβρίου 1883 - 26 Ιουλίου 1953), γνωστός και ως «Μαύρος Καβαλάρης», ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός. Έγινε γνωστός για τη δράση του κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (όπου απέκτησε το προσωνύμιο Μαύρος Καβαλάρης) και τη Μικρασιατική εκστρατεία ενώ πολλές φορές συμμετείχε σε στρατιωτικά κινήματα. Ήταν φιλοβενιζελικός και κυβέρνησε ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας τρεις φορές, μία το 1945 και άλλες δύο στα 1950-1952.
Γιος του Χρήστου Πλαστήρα, ράφτη, και της Στυλιανής Καραγιώργου, υφάντρας, γεννήθηκε στο Μορφοβούνι Καρδίτσας (παλαιά ονομασία: Βουνέσι), το 1883. Κατά τον πόλεμο του 1897, η οικογένειά του καταφεύγει στην ορεινή Πεζούλα της Νευρόπολης Αγράφων και μετά το τέλος του πολέμου επιστρέφουν στην Καρδίτσα, όπου φοιτά στο δημοτικό και στο ελληνικό σχολείο της πόλης. Η φοίτηση όμως στο σχολείο διακόπτεται όταν εμπλέκεται σε έναν καυγά με τον γιό ενός Τούρκου Αγά και αναγκάζεται να διαφύγει για να μη συλληφθεί, μέσω Βόλου στον Πειραιά. Φοιτά στη Βαρβάκειο Σχολή και στη συνέχεια επιστρέφει, αφού φεύγουν οι Τούρκοι από τη Θεσσαλία, στην ιδιαίτερη πατρίδα του για να ολοκληρώσει τις γυμνασιακές σπουδές του.
Αφού τελείωσε το Γυμνάσιο, κατατάχθηκε στον Στρατό τον Δεκέμβριο του 1903 με τον βαθμό του δεκανέα και υπηρέτησε στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού στα Τρίκαλα, όπου προήχθη σε υπαξιωματικό (επιλοχίας). Τον Απρίλιο του 1907 πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα: αφού εγκατέλειψε τη μονάδα του, μαζί με μερικούς συναδέλφους του ήλθε σε επαφή με διάφορα πρόσωπα στην Καρδίτσα συγκροτώντας ομάδα εθελοντών. Με αυτή στη συνέχεια, συνεργάζεται με την ομάδα του καπετάν-Αγραφιώτη και του υπολοχαγού Χαράλαμπου Παπαγάκη σε επιχειρήσεις γύρω από τη λίμνη των Γιαννιτσών[3]. Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής του επέστρεψε στη μονάδα του και στα 1908 δίνει εξετάσεις προκειμένου να εισαχθεί στη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας, ερχόμενος πρώτος επιλαχών[4]. Συμμετείχε ενεργά στον «Σύνδεσμο Υπαξιωματικών» που είχε σκοπό την αξιοκρατία και την εξυγίανση του Στρατού και ήταν παράλληλη με τον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο» των αξιωματικών, που έκανε το Κίνημα στο Γουδί το 1909. Το 1910 εισήχθη στη Σχολή Υπαξιωματικών της Κέρκυρας από όπου εξήλθε το 1912 ως Ανθυπολοχαγός[5]. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η σχολή υπαξιωματικών Κέρκυρας (Προπαρασκευαστικόν Υπαξιωματικών Σχολείον ), λειτούργησε την περίοδο 1884 έως 1889, μετά την οποία και έκλεισε. Επαναλειτούργησε το 1925, όχι στην Κέρκυρα αλλά σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Κεφαλληνία[6]. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για το ποια στρατιωτική σχολή παρακολούθησε ο Πλαστήρας.
Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους, υπηρετεί ως υπασπιστής τάγματος στο 5ο Σύνταγμα Πεζικού με έδρα τη Λάρισα, και επειδή αυτό ανήκε στη Στρατιά της Θεσσαλίας, ήταν από τους πρώτους που πολέμησαν και έτσι διακρίθηκε στις μάχες της Ελασσόνας, των Γιαννιτσών και του Λαχανά, και ιδιαίτερα στην τελευταία στην οποία ονομάστηκε από τους συμπολεμιστές του «Μαύρος Καβαλάρης». Μετά το πέρας των επιχειρήσεων, το 5ο Σύνταγμα Πεζικού του Πλαστήρα γύρισε στα Τρίκαλα και ένα τάγμα, στο οποίο ανήκε και ο ίδιος, αποσπάστηκε στη Χίο. Την ίδια περίοδο προήχθη σε υπολοχαγό και αργότερα στο βαθμό του λοχαγού λόγω «εξαιρέτων πράξεων».
Το 1914 πήρε μέρος στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα: από τη Χίο όπου βρισκόταν φεύγει για την Αθήνα και συναντά τον Στέφανο Σαράφη. Μαζί συνεννοούνται για να δράσουν υπέρ της κίνησης του Ζωγράφου. Ο Πλαστήρας μεταβαίνει στα Τρίκαλα με σκοπό την οργάνωση στρατιωτικής αποστολής στη Βόρειο Ήπειρο. Όμως του ανακοινώνεται η επικείμενη σύλληψή του λόγω ακριβώς του σχεδίου που οργάνωνε. Η συμπαράσταση πολλών συναδέλφων αλλά κυρίως η υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Κέρκυρας ακύρωσε τα σχέδιά του αλλά και τη σύλληψή του. Επιστρέφει στη Χίο και ολοκληρώνει το σχεδιασμό άμυνας του νησιού.
Γεγονότα της 4ης Νοεμβρίου
- 1501 Η Αικατερίνη της Αραγωνίας (μετέπειτα πρώτη σύζυγος του Ερρίκου Η' της Αγγλίας) γνωρίζει τον Αρθούρο της Ουαλίας, τον μεγαλύτερο αδελφό του Ερρίκου Η', και δέκα μέρες αργότερα θα παντρευτούν.
- 1576 Ογδονταετής πόλεμος : Στην Φλάνδρα , Ισπανικές δυνάμεις καταλαμβάνουν την Αμβέρσα (μεγ'αλη καταστροφή της πόλης).
- 1780 Επανάσταση του Περού: Ο Χοσέ Γκαμπριέλ ξεκινά την επανάσταση κατά της Ισπανίας.
- 1783 Ο Μότσαρτ παρουσιάζει την Συμφωνία αριθ. 36 για πρώτη φορά στο Linz, Αυστρία.
- 1798 Έναρξη της ρωσο
- 1804 Συνθήκη συμμαχίας μεταξύ των Μανιατών και των Ενετών για την εκδίωξη των Τούρκων.
- 1821 Ελληνική Επανάσταση του 1821: Οι επαναστατημένοι Έλληνες νικούν τους Τούρκους στο Χαλάνδρι και στη συνέχεια ξεκινούν νέα πολιορκία στην Ακρόπολη Αθήνα.
- 1826 Ελληνική Επανάσταση του 1821: Δεύτερη νίκη του Καραϊσκάκη στη Δόμβραινα.
- 1912 Α' Βαλκανικός πόλεμος: Ισχυρές τουρκικές δυνάμεις με ορεινή πυροβολαρχία προσβάλλουν τη Σιάτιστα.
- 1918 Α' Παγκόσμιος Πόλεμος : Η Αυστροουγγαρία παραδίδεται στην Ιταλία .
- 1918 Ίδρυση του ΣΕΚΕ (Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας) το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε ΚΚΕ.
- 1922 Στην Αίγυπτο , Βρετανός αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ και οι άντρες του ανακαλύπτουν την είσοδο του τάφου του Φαραώ Τουταγχαμών στην Κοιλάδα των Βασιλέων.
- 1940 Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940: Ιταλικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν το Μέτσοβο, πολλές γέφυρες, τον Βόλο, τον Πειραιά κ.ά.
- 1942 Β' Παγκόσμιος Πόλεμος: Δεύτερη μάχη του Ελ Αλαμέιν , Ο Γερμανός Στρατάρχης Έρβιν Ρόμελ οδηγεί τις δυνάμεις του σε συνεχή υποχώρηση.
- 1943 Εκτελείται από δοσίλογους ο Δημήτριος Γιαννακόπουλος στέλεχος του αγωνιστικού ΕΔΕΣ Αθηνών που ήταν σφόδρα ενάντιος στη "δοσιλογική" πτέρυγα της ίδιας οργάνωσης.
- 1944 Ολοκληρώνεται η εκκένωση της Ελλάδος από τους Γερμανούς. Γερμανικές φρουρές παραμένουν μόνο στα υπό ιταλική κατοχή νησιά Ρόδο, Κάλυμνο, Κω, Λέρο, Τήνο, Μήλο, καθώς και στο ΒΔ τμήμα της Κρήτης μέχρι τον Μάιο του 1945.
- 1950 Η Ισπανία γίνεται δεκτή στον ΟΗΕ.
- 1952 Ιδρύεται στις ΗΠΑ η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας.
- 1955 Η Κρατική Όπερα της Βιέννης μετά την καταστροφή που υπέστη στο Β' Π.Π. και την ανακαίνησή της ανοίγει και πάλι παρουσιάζοντας το έργο του Μπετόβεν "Φιντέλιο".
- 1956 Σοβιετικά στρατεύματα εισέρχονται στην Ουγγαρία για να τερματίσουν την ουγγρική επανάσταση ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, που άρχισε στις 23 Οκτωβρίου . Χιλιάδες Ούγγροι χάνουν τη ζωή τους, πολύ περισσότεροι οι τραυματίες, και σχεδόν 250.000 μετατρέπονται σε πρόσφυγες εγκαταλείποντας τη χώρα.
- 1957 Οι Σοβιετικοί εκτοξεύουν στο διάστημα τον πρώτο ζωντανό οργανισμό στην ιστορία, τη σκυλίτσα Λάικα, με το δορυφόρο Σπούτνικ 2.
- 1961 Ο Γεώργιος Παπανδρέου δηλώνει ότι δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα της νέας κυβέρνησης Καραμανλή, διότι αποτελεί αποτέλεσμα βίας και νοθείας. Απορρίπτεται η πρόταση της Ένωσης Κέντρου για παραπομπή των ύποπτων για καλπονοθεία υπουργών.
- 1966 Ο ποταμός Άρνο πλημμυρίζει την Φλωρεντία , στην Ιταλία, σε μέγιστο ύψος 6,7 m (22 ft), αφήνοντας χιλιάδες άστεγους ενώ καταστρέφει εκατομμύρια από τα αριστουργήματα τέχνης και σπανίων βιβλίων.
- 1995 Δολοφονείται ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν από έναν Ορθόδοξο Εβραίο εξτρεμιστή που επικαλέστηκε εντολή από θεϊκό όραμα.
- 1998 Ο Έλληνας υποσμηναγός Νίκος Παρούσης, διαπιστώνοντας βλάβη του Μιράζ στο οποίο επέβαινε πετώντας πάνω από τον Ωρωπό, την τελευταία στιγμή και χωρίς να το εγκαταλείψει, απέτρεψε την πτώση του σε σχολείο οδηγώντας το εκτός πόλης όπου και συνετρίβη μαζί του. Τιμήθηκε μετά θάνατο από την Ακαδημία Αθηνών.
- 2008 Ο Μπαράκ Ομπάμα εκλέγεται Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Γεννήσεις της 4ης Νοεμβρίου
- 1575 Γκουίντο Ρένι, Ιταλός ζωγράφος
- 1883 Νικόλαος Πλαστήρας, Έλληνας στρατηγός και πολιτικός
- 1901 Σπυρίδων Μαρινάτος, Έλληνας αρχαιολόγος
- 1908 Τζόζεφ Ρότμπλατ, Πολωνός φυσικός
- 1908 Ελένη Παπαδάκη, Ελληνίδα ηθοποιός
- 1916 Γουόλτερ Κρόνκαϊτ, Αμερικανός δημοσιογράφος
- 1929 Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Αναστάσιος
- 1948 Αμαντού Τουμανί Τουρέ, πρόεδρος του Μάλι
- 1951 Τραϊάν Μπασέσκου, Ρουμάνος πολιτικός
- 1952 Πάπας Θεόδωρος Β' Αλεξανδρείας
- 1955 Μάτι Βάνχανεν, Φινλανδός πολιτικός
- 1956 Γιάννης Γεωργαράς, Έλληνας ποδοσφαιριστής και προπονητής
- 1957 Τόνι Άμποτ, Αυστραλός πολιτικός
- 1972 Λουίς Φίγκο, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής
Θάνατοι της 4ης Νοεμβρίου
- 1847 Φέλιξ Μέντελσον
- 1856 Ιπολύτ
- 1924 Γκαμπριέλ Φωρέ, Γάλλος συνθέτης
- 1958 Σαμ Ζίμπαλιστ, Αμερικανός κινηματογραφικός παραγωγός
- 1982 Ζακ Τατί, Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης
- 1983 Γεώργιος Ζήβας, Έλληνας αθλητής
- 1985 Φέρντιναντ Κράμερ, Γερμανός αρχιτέκτονας
- 1988 Κλεάνθης Βικελίδης, Έλληνας ποδοσφαιριστής
- 1995 Γιτζάκ Ράμπιν, Ισραηλινός πολιτικός
- 2002 Νάκης Αυγερινός, Έλληνας πολιτικός
Πηγή: eortologio & wikipedia
