Μεγαλώνει η συζήτηση σχετικά με το «Σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου ενηλίκων», καθώς αρκετοί θεωρούν πως η πάθηση αυτή εμφανίστηκε μετά την πανδημία.
Ωστόσο, αυτό δεν είναι αληθές, καθώς το «Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων» ή πιο σωστά το «Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου από Αρρυθμία» είναι μία πάθηση που υπάρχει εδώ και δεκαετίες.
Συγκεκριμένα το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου από Αρρυθμία εμφανίζεται όταν η καρδιά ενός ατόμου φαίνεται να σταματά χωρίς αιτία, συχνά μάλιστα σε άτομα που φαίνονται να είναι απολύτως υγιή.
Όπως αναφέρει το καναδικό healthing.ca, το SADS εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 με το CDC να το ονομάζει «σύνδρομο αιφνίδιου, απροσδόκητου νυχτερινού θανάτου».
Τα σημάδια που χτυπούν «καμπανάκι»
Το Ίδρυμα SADS που εδρεύει στις ΗΠΑ, έχει γνωστοποιήσει ότι περισσότεροι από τους μισούς από τους 4.000 ετήσιους θανάτους παιδιών, εφήβων ή νεαρών ενηλίκων από SADS έχουν ένα από τα δύο κορυφαία προειδοποιητικά σημάδια.
Οι τρεις βασικότερες ενδείξεις για τα σύνδρομα αυτά είναι:
- οικογενειακό ιστορικό αιφνίδιου, ανεξήγητου θανάτου σε μέλος της οικογένειας κάτω των 40 ετών
- συγκοπή (λιποθυμία) ή επιληπτική κρίση κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης ή λόγω έντονου ενθουσιασμού ή έκπληξης
- επίμονος ή ασυνήθιστος πόνος στο στήθος και/ή δύσπνοια κατά τη σωματική άσκηση
