Την πρόταση του για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας γνωστοποίησε σήμερα, Δευτέρα, το απόγευμα, ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.
Πιο συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε την κα Λούκα Κατσέλη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τον πρόεδρο του κόμματος, κ. Σωκράτη Φάμελλο, να αναφέρει πως: «σ.σ. Η κα Κατσέλη είναι μία προσωπικότητα, που μπορεί να ενώσει τις Ελληνίδες και τους Έλληνες ως μία κοινή υποψηφιότητα των προοδευτικών κομμάτων της χώρας μας».
«Προτείνουμε την ακαδημαϊκό, πολιτικό και οικονομολόγο, Λούκα Κατσέλη. Ένα πρόσωπο που έχει συνδέσει το όνομά του με εφαρμοσμένες πολιτικές για την ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη, τη μείωση των ανισοτήτων, την προστασία των οικονομικά ευάλωτων, την κοινωνική πολιτική και τα εργασιακά δικαιώματα» σημείωσε.
Καταλήγοντας, ο κ. Φάμελλος τόνισε πως: «Η Λούκα Κατσέλη είναι μία προσωπικότητα με δημοκρατικό ήθος και αξίες, διεθνή εμπειρία, που μπορεί να ενισχύσει με την εκλογή της τον θεσμό, τη Δημοκρατία και τους πολίτες. Αναλαμβάνουμε την πολιτική και πολιτειακή ευθύνη, διατυπώνουμε τη δική μας πρόταση. Δεν ετεροπροσδιοριζόμαστε από τη ΝΔ και από τον κ. Μητσοτάκη, ούτε τον περιμένουμε. Έχουμε θέση, έχουμε άποψη, έχουμε πρόταση και την καταθέτουμε».
Δείτε τη σχετική ομιλία του κ. Φάμελλου:
Βιογραφικό Λούκας Κατσέλη
Η Λούκα (Λουκία Ταρσίτσα) Κατσέλη (Αθήνα, 20 Απριλίου 1952) είναι Ελληνίδα οικονομολόγος και πολιτικός.
Σήμερα είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Οικονομικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενική Διευθύντρια της Ένωσης Δικαιούχων Έργων Μουσικής (ΕΔΕΜ) και σύμβουλος επιχειρήσεων και οργανισμών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος Διεθνούς Οικονομικής και Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Πρίνστον (1978, με διάκριση) και κάτοχος δύο Μεταπτυχιακών διπλωμάτων ειδίκευσης του ιδίου Πανεπιστημίου στη Διεθνή Οικονομική (MA, 1976) και στην Οικονομική Πολιτική (MPA, 1974). Έλαβε το πτυχίο της στις Οικονομικές Επιστήμες από το Πανεπιστήμιο Σμιθ των ΗΠΑ με διάκριση το 1972. Στη συνέχεια εξελέγη επίκουρη και αναπληρώτρια καθηγήτρια Οικονομικών στο Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης και στη Σχολή Οργάνωσης και Διοίκησης του Πανεπιστημίου Γέιλ των ΗΠΑ τη περίοδο 1977-1985. Το 2017 ανακηρύχθηκε Επίτιμη Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πατρών. Υπηρέτησε ως επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μπίρκμπεκ του Λονδίνου το 1986 και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών μεταξύ 1986 και 1987. Το 1987 εξελέγη καθηγήτρια του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, διετέλεσε Επιστημονική Διευθύντρια του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) από το 1982 έως το 1986, Ειδική Οικονομική Σύμβουλος του Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, Ειδική Σύμβουλος του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων μεταξύ 1996 και 1997 και μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων κατά τις περιόδους 1993-1996 και 1982-1984. Στις εκλογές του 2007, εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑΣΟΚ, ενώ το 2009 εξελέγη βουλευτής Β' Αθηνών, θέση την οποία διατήρησε μέχρι το 2012. Στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου που σχηματίσθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2009 ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας έως τις 7 Σεπτεμβρίου 2010, οπότε μετακινείται ως Υπουργός στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στο Υπουργείο Εργασίας παραμένει έως τις 17 Ιουνίου 2011.
Σε διεθνές επίπεδο, έχει διατελέσει Διευθύντρια του Κέντρου Ανάπτυξης του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ, 2003-2007), μέλος και Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Αναπτυξιακής Πολιτικής (CDP) του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (1996-1999) και σύμβουλος σε πολλούς έγκριτους διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Τράπεζα, o Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (IOM) και ο ΟΗΕ. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπήρξε μέλος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1983-1986), μέλος της επταμελούς «Επιτροπής Σοφών» για την Αναθεώρηση της Κοινωνικής Χάρτας της Ευρώπης (1995-1997), μέλος του Συμβουλευτικού Σώματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για «την Επιστήμη, Τεχνολογία, Κοινωνική Συνοχή στην Ευρύτερη Ηπειρωτική Ευρώπη» (1991-1992) και Σύμβουλος σε διάφορες Διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης, έχει υπηρετήσει στη Μολδαβία ως Ειδική Οικονομική Εμπειρογνώμων του Προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης "Support to the DCFTA Process in the Republic of Moldova" και υπήρξε μέλος της Συντακτικής Ομάδας της 5ης Ευρωπαϊκής Έκθεσης για την Ανάπτυξη (ERD) με θέμα τις προοπτικές χρηματοδότησης της αναπτυξιακής διαδικασίας μετά το 2015.
Έχει συγγράψει 3 βιβλία και δημοσιεύσει περισσότερα από 40 άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά στα γνωστικά αντικείμενα της διεθνούς και μακροοικονομικής πολιτικής, επενδυτικής και εμπορικής πολιτικής, αναπτυξιακής συνεργασίας και μεταναστευτικής πολιτικής. Έχει λάβει αρκετές διακρίσεις και βραβεία, όπως το Sidney Cohen Prize for Economics (1971), Phi Beta Kappa (1972), Princeton University Fellowship (1972-1974 και 1976-1977), Alexander Onassis Fellowship (1974-1976), Outstanding PhD Dissertation Award (1979), Junior Faculty Fellowship Yale University (1979-1980), Concilium Faculty Research Award (1979), German Marshall Fund Fellowship (1982-1984), Research Support by the Ford Foundation, the A.P. Sloan Foundation and CEPR (1986-1988).
Μέλος του ΠΑΣΟΚ από το 1976, εκλέχθηκε βουλευτής Επικρατείας με το κόμμα αυτό στις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007. Στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 εκλέχθηκε βουλευτής στην Β΄ περιφέρεια της Αθήνας και στις 7 Οκτωβρίου 2009 ορκίστηκε Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου.
Ως υπουργός, προώθησε σημαντικά νομοσχέδια και πρωτοβουλίες, όπως ο νόμος 3869/2010 για τη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων (Νόμος Κατσέλη), ο νόμος 3816/2010 για τη ρύθμιση επιχειρηματικών και επαγγελματικών οφειλών προς πιστωτικά ιδρύματα, την άρση του καμποτάζ, την ανατιμολόγηση φαρμάκων, την δημιουργία του ΓΕΜΗ και την απλούστευση των διαδικασιών ίδρυσης επιχειρήσεων, ενώ επί υπουργείας της ιδρύθηκε το Εθνικό Ταμείο Ανάπτυξης Α.Ε. (ΕΤΕΑΝ Α.Ε.) και τρία άλλα Ταμεία ανακυκλούμενων δανείων για την στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης (Jeremie, Jessica, Εξοικονομώ κατ’ Οίκον) .
Με τον ανασχηματισμό της 7 Σεπτεμβρίου 2010 τοποθετήθηκε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, θέση που διατήρησε έως τον Ιούνιο 2011. Στο διάστημα αυτό, προώθησε τον θεσμό των ειδικών επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων (νόμος 3899/2010) και το θεσμικό πλαίσιο για την κοινωνική οικονομία και επιχειρηματικότητα. Στις 20 Οκτωβρίου 2011 διεγράφη από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ επειδή αρνήθηκε να ψηφίσει το άρθρο 37 για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και διαπραγματεύσεων. Στις 4 Νοεμβρίου 2011, κατά την διαδικασία παροχής ψήφου εμπιστοσύνης ψήφισε υπέρ της ανανέωσης της εντολής της κυβέρνησης και επανεντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ.
Η άρνησή της να υπογράψει τους όρους της δανειακής σύμβασης και του δεύτερου μνημονίου τον Φεβρουάριο του 2012 οδήγησε στη δεύτερη διαγραφή της και οριστική απομάκρυνσή της από το ΠΑΣΟΚ.
Στις 14 Μαρτίου 2012 μαζί με τον Χάρη Καστανίδη και άλλους πέντε διαγραφέντες βουλευτές δημιούργησε το κόμμα Κοινωνική Συμφωνία, το οποίο έλαβε μέρος στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 λαμβάνοντας 0,96% των εγκύρων ψηφοδελτίων.
Το Μάρτιο του 2015 εξελέγη Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, και λίγο αργότερα Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, θέσεις στις οποίες παρέμεινε έως τον Νοέμβριο 2016. Από τον Νοέμβριο 2015 έως τον Ιανουάριο 2022 διετέλεσε Πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας στην Κύπρο, και μετέπειτα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου έως τον Νοέμβριο 2024. To 2018 – 2020 υπήρξε Συμπρόεδρος με τον πρώην Πρωθυπουργό της Δανίας Poul Nyrup Rasmussen της Ανεξάρτητης Επιτροπής Ανισοτήτων που συνέστησε η Προοδευτική Συμμαχία του Ευρωπαϊκού Κόμματος Σοσιαλιστών και Δημοκρατών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η οποία συνέγραψε την Έκθεση με τίτλο «Ευημερία για όλους σε μια Βιώσιμη Ευρώπη». Επίσης διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του διεθνούς Οργανισμού African Capacity Building Foundation (ACBF) (2016-2024).
