Ηχηρό ήταν το «όχι» του Συμβουλίου της Επικρατείας στο αίτημα πρώην βουλευτών που ζητούσαν να αναπροσαρμοστεί η βουλευτική αποζημίωση, με αφορμή παλαιότερες σχετικές δικαστικές αποφάσεις.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχαν προσφύγει πρώην βουλευτές και χήρες βουλευτών και ζητούσαν να τους καταβληθεί για το χρονικό διάστημα από 20.2.2008 έως 30.9.2009 η διαφορά μεταξύ της βουλευτικής αποζημίωσης που ελάμβαναν και των νέων αυξημένων αποδοχών (νόμος 3691/2008) των «ανωτάτων δικαστικών λειτουργών» (προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου) για το επίμαχο διάστημα.
Συγκεκριμένα και ενδεικτικά η αξίωση ενός εκ των βουλευτών που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ανερχόταν στο ποσό των 82.691 ευρώ και παράλληλα διεκδικούσε και το ποσό των 7.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη από την παράλειψη του Δημοσίου να αναπροσαρμόσει τη βουλευτική του αποζημίωση για το επίμαχο διάστημα των 20 μηνών.
Αρχικά, ωστόσο, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών είχε κάνει δεκτή την αγωγή πρώην βουλευτή και του είχε επιδικάσει το ποσό των 74.910 ευρώ ως διαφορά από τη βουλευτική αποζημίωση αλλά και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη. Ακολούθησε στη συνέχεια έφεση από το Δημόσιο κατά της πρωτόδικης απόφασης στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών η οποία όμως απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Το Δημόσιο όμως προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας ζητώντας να αναιρεθεί η εφετειακή απόφαση του 2020.
Τελικά, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι οι αιτούντες βουλευτές δεν δικαιούται αναδρομική αύξηση της βουλευτικής τους αποζημίωσης στο ύψος των αποδοχών των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων για το χρονικό διάστημα από 20.2.2008 έως 30.9.2009, υιοθετώντας το σκεπτικό μιας σειράς προηγούμενων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Τέλος, το Δημόσιο υποστήριξε ότι τα Διοικητικά Δικαστήρια της Λουίζης Ριανκούρ εσφαλμένα ερμήνευσαν το Σύνταγμα (άρθρο 63) και έκριναν ότι «επήλθε αυτόματη αύξηση της βουλευτικής αποζημίωσης στο ύψος των αποδοχών του προέδρου των Ανωτάτων Δικαστηρίων του κράτους» και δεν έλαβε υπόψη του ότι η Ολομέλεια της Βουλής (συνεδρίαση ΡΙΔ΄ της 1.4.2009) αποφάνθηκε, ομόφωνα, «να μην αυξηθεί η βουλευτική αποζημίωση κατ΄ αντιστοιχία με την αύξηση των αποδοχών των δικαστικών λειτουργών» που έγινε με το νόμο 3691/2008.
