Πώς θα συζητήσουμε για ενδοσχολική βία αν πρώτα δεν δούμε τι συμβαίνει στην «ενδο-εκπαιδευτική» βία; Είναι δυνατόν στα σχολεία, που προάγουν την Παιδεία, να υπάρχει καταγγελία για βίαιη συμπεριφορά που προέρχεται, μάλιστα, από την «κεφαλή» του σχολείου; Είναι δυνατόν ένας διευθυντής να συμπεριφέρεται σαν να είναι το σχολείο «τσιφλίκι» του; Είναι πρόθυμο να παρέμβει το υπουργείο Παιδείας ή θα «κλείσει τα μάτια»;
Το βίαιο περιστατικό συνέβη πριν από λίγες ημέρες στο 43ο Γυμνάσιο Αθηνών, όπου ο διευθυντής του σχολείου επιτέθηκε φραστικά σε τέσσερις γυναίκες εκπαιδευτικούς του συστεγαζόμενου 43ου Λυκείου Αθηνών. Αφού ο επικεφαλής του Γυμνασίου προσέβαλε και απαξίωσε τις εκπαιδευτικούς, στη συνέχεια τις εγκλώβισε μέσα σε γραφείο χρησιμοποιώντας μία βαριά βιβλιοθήκη.
Οι καθηγήτριες προσπάθησαν να βγουν έξω, την στιγμή που πήγαινε να κλείσει την πόρτα, με αποτέλεσμα να δεχτούν βίαια την πόρτα στο σώμα τους. Μετά το αδιανόητο αυτό περιστατικό ο διευθυντής σηκώθηκε και έφυγε αφήνοντας τις καθηγήτριες κλειδωμένες...
Στην συνέχεια, οι τέσσερις γυναίκες χτυπούσαν την πόρτα και του φώναζαν να τους ανοίξει, εκείνος όμως είχε φύγει. Αναγκάστηκαν να προσπαθούν για ώρα και πάνω από τις δυνάμεις τους, σπρώχνοντας την βαριά βιβλιοθήκη προκειμένου να καταφέρουν να απεγκλωβιστούν.
Το βίαιο αυτό περιστατικό κατήγγειλε ο Σύλλογος Διδασκόντων 43ου ΓΕΛ Αθήνας στην Ε' ΕΛΜΕ. Ο Σύλλογος διατύπωσε επίσης την απορία, αν ο εν λόγω διευθυντής θα φερόταν το ίδιο στην περίπτωση που δεν ήταν και οι τέσσερις αποδέκτριες της συμπεριφοράς του γυναίκες.
Η καταγγελία
Ο Σύλλογος διδασκόντων 43ου ΓΕΛ Αθήνας σε ενημέρωσή του στην ΕΛΜΕ για το τραγικό περιστατικό το οποίο έλαβε χώρα την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου στο σχολείο σημειώνει τα εξής:
«Την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου και ώρα 10:30 κατά την διάρκεια της 3ης διδακτικής ώρας βρίσκονταν στο γραφείο της υποδιευθύντριας του 43ου ΓΕΛ τρεις εκπαιδευτικοί μέλη του συλλόγου διδασκόντων -ουσών. Μια συναδέλφισσα αναπληρώτρια της παράλληλης στήριξης, καθόταν και διάβαζε στον χώρο μεταξύ του γραφείου της Διεύθυνσης του λυκείου και του γραφείου καθηγητών του λυκείου, επειδή δεν υπήρχε διαθέσιμο γραφείο στον χώρο καθηγητών του λυκείου.
Ο χώρος αυτός παραμένει κλειδωμένος από τον διευθυντή του 43ου γυμνασίου, από την αρχή του διδακτικού έτους, ύστερα από την μεταφορά των γραφείων διδασκόντων-ουσών του 43ου γυμνασίου, παρά το ότι αναμένεται απόφαση του δήμου Αθηναίων για την διάθεση του χώρου. Ωστόσο, το λουκέτο, το οποίο είχε τοποθετηθεί στην συρόμενη πόρτα μεταξύ των γραφείων, χάλασε, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η πρόσβαση στον χώρο από την μία του πλευρά.
Στις 10.30 ο διευθυντής του γυμνασίου συνοδευόμενος από μία εκπαιδευτικό του γυμνασίου, εισέβαλε αφού ξεκλείδωσε με τα κλειδιά που κρατούσε. Απευθυνόμενος στην καθηγήτρια που καθόταν στο γραφείο την ρώτησε έντονα: «Τι θέλεις εσύ εδώ;»
Η εκπαιδευτικός αιφνιδιασμένη από το απότομο και αγενές ύφος του, τού απάντησε ότι είναι καθηγήτρια του λυκείου και ότι χρειαζόταν ένα γραφείο να εργαστεί καθώς τα γραφεία του λυκείου δεν επαρκούν για όλους. Τότε ο διευθυντής του γυμνασίου την πλησίασε πολύ κοντά και της απευθύνθηκε με δυνατές φωνές, οι οποίες έκαναν τις τρεις συναδέλφισσες που βρίσκονταν στο γραφείο της υποδιευθύντριας, να μεταβούν στον χώρο για να δουν τι συμβαίνει.
Μπαίνοντας στον χώρο είδαν τον Διευθυντή να σέρνει με την βοήθεια της εκπαιδευτικού από το γυμνάσιο μία βαριά μεταλλική βιβλιοθήκη και να την τοποθετεί μπροστά από την δεύτερη συρόμενη πόρτα που ενώνει τα δύο γραφεία προκειμένου να κλείσει την δίοδο.
Όταν οι συναδέλφισσες του λυκείου τον ρώτησαν γιατί το κάνει αυτό από την στιγμή που δεν έχει ακόμα διευθετηθεί η διάθεση του χώρου από τον Δήμο Αθηναίων απάντησε ειρωνικά: «Να πάτε εσείς στον Δήμο» και συνέχισε να κλείνει το πέρασμα. Τότε του είπαν ότι δεν δικαιούται να κλειδώνει χώρους και να απαγορεύει την διέλευση.
Η αντίδραση του διευθυντή ήταν να καλέσει έξω από τον χώρο την εκπαιδευτικό του σχολείου του και να κλειδώσει τις τέσσερις καθηγήτριες του λυκείου μέσα στο χώρο. Μάλιστα, οι καθηγήτριες προσπάθησαν να βγουν έξω, την στιγμή που πήγαινε να κλείσει την πόρτα, με αποτέλεσμα να δεχτούν βίαια την πόρτα στο σώμα τους. Στην συνέχεια, χτυπούσαν την πόρτα και του φώναζαν να τους ανοίξει, εκείνος όμως έφυγε και αναγκάστηκαν να προσπαθούν για ώρα και πάνω από τις δυνάμεις τους, σπρώχνοντας την βαριά βιβλιοθήκη προκειμένου να καταφέρουν να απεγκλωβιστούν.
Η μία από τις συναδέλφισσές μας, κατέθεσε ενώπιον του συλλόγου ότι ύστερα από το σοβαρότατο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε την προηγούμενη χρονιά κατά την οποία βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια απαγορεύεται ρητά να καταβάλει δύναμη με τα χέρια της, ενώ η ταραχή που ένιωσε και ο φόβος λειτουργούν πολύ επιβαρυντικά στο στάδιο ανάρρωσης που βρίσκεται. Η άλλη συναδέλφισσα εξέφρασε ότι η ένταση με την οποία μιλούσε και δρούσε αυτός ο άνθρωπος της προκάλεσε υψηλή πίεση, καθώς αντιμετωπίζει πρόβλημα υπέρτασης για την οποία λαμβάνει και φαρμακευτική αγωγή.
Και οι τέσσερις καθηγήτριες επισήμαναν στον σύλλογο διδασκόντων ότι το περιστατικό τους προκάλεσε μεγάλη ταραχή, φόβο και συναίσθημα απειλής, καθώς ήταν τόσο αδιανόητος ο τρόπος συμπεριφοράς του εν λόγω διευθυντή που δεν ήξεραν ποια θα μπορούσε να είναι η επόμενή του ενέργεια. Τόνισαν ακόμα ότι εισέπραξαν μεγάλη απαξίωση, περιφρόνηση και προσβολή, καθώς ό,τι και να έλεγαν ήταν σαν να μην το άκουγε, συνεχίζοντας να φωνάζει και να πράττει με τον τρόπο που περιγράφηκε».