Στάσεις εργασίας απέναντι στην αξιολόγηση θα πραγματοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τον Ιούνιο.
Ειδικότερα, την υλοποίηση τρίωρων καθημερινών στάσεων εργασίας κατά την πρώτη ή τη δεύτερη βάρδια εργασίας προκήρυξε η Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ).
Οι στάσεις εργασίας θα ξεκινήσουν από τη Δευτέρα 3 Ιουνίου και θα διαρκέσουν μέχρι την Παρασκευή 14 Ιουνίου 2024.
Σε σχετική ανακοίνωση της ΟΛΜΕ αναφέρεται ότι οι στάσεις εργασίας θα υλοποιηθούν προκειμένου να μην υλοποιηθεί η διαδικασία της παρακολούθησης μαθημάτων από αξιολογητές.
Πιο αναλυτικά, η ανακοίνωση της ΟΛΜΕ έχει ως εξής:
«Το ΔΣ της ΟΛΜΕ, σε υλοποίηση της απόφασης της ΓΣ Προέδρων των ΕΛΜΕ (11-2- 2023), προκηρύσσει 3ωρες στάσεις εργασίας για την πρώτη ή τη δεύτερη βάρδια εργασίας από τη Δευτέρα 3 Ιουνίου έως και Παρασκευή 14 Ιουνίου 2024 στο πλαίσιο της αποτροπής της υλοποίησης του ν.4823/21 και της ΥΑ 9950/ΓΔ5/27-01-23 (παρακολούθηση μαθημάτων από αξιολογητές κλπ)».
Ποιος είναι ο λόγος της αντίδρασης των εκπαιδευτικών στην αξιολόγηση
Σε ένα υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα, το υπουργείο Παιδείας αντί να προωθήσει λύσεις για την στήριξης της Παιδείας, στήνει έναν μηχανισμό που:
- Αξιολογεί ατομικά τον εκπαιδευτικό στη λογική του «επιθεωρητισμού», έτσι όπως τον ζήσαμε πριν δεκαετίες. Οι Σχολικοί Σύμβουλοι και οι Διευθυντές των σχολείων, αντί να γίνουν υποστηρικτές των εκπαιδευτικών, μετατρέπονται σε επιθεωρητές.
- Οι εκπαιδευτικοί, τα σχολεία, οι μαθητές, μέσω της βαθμολόγησής τους, κατηγοριοποιούνται σε τέσσερις βαθμίδες. Με αυτόν τον τρόπο, «τα κακά της εκπαίδευσης» χρεώνονται στο σχολείο, στον εκπαιδευτικό, στον μαθητή και την οικογένεια του, και η Πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της.
Παράλληλα, η εμπειρία από το εξωτερικό δείχνει πως το επόμενο βήμα είναι η σύνδεση της χρηματοδότησης κάθε σχολείου και εκπαιδευτικού με τη βαθμολογία του: δημιουργούνται τα «καλά» σχολεία που αμείβονται, τα «κακά» σχολεία που πρέπει να βρουν χορηγίες για να επιβιώσουν.
Ο εκπαιδευτικός βρίσκεται υπό διαρκή πίεση, με ένα τεράστιο γραφειοκρατικό έργο να «πέφτει» στις πλάτες του εις βάρος της παιδαγωγικής δουλειάς. Μέσα στο σχολείο κυριαρχεί ο φόβος, ο ανταγωνισμός, η γραφειοκρατία και ο αυταρχισμός, εις βάρος της χαράς, της συνεργασίας, της παιδαγωγικής δημιουργίας, της δημοκρατίας. Τέτοια φαινόμενα έχουν οδηγήσει σε μαζικές παραιτήσεις εκπαιδευτικών στη Γερμανία, στην Αμερική, στην Αγγλία και άλλες χώρες που διαχώρισαν τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς και τώρα ψάχνουν προσωπικό.
