Πολλοί μπορεί να προέβλεπαν την ύπαρξη ιπτάμενων αυτοκινήτων έως το 2024, αλλά τελικά ένα τέτοιο σενάριο είναι ακόμη πολύ μακρινό, καθώς στη χώρα μας δεν έχουμε καλά-καλά... σχολεία.
Έτσι, σε ακριτικές νησιωτικές ή ορεινές περιοχές, όπου δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ίδρυσης σχολείου, ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Παιδείας, αποφάσισαν να «μοντάρουν» το πρόβλημα με μόνιμες δομές τηλεκπαίδευσης, αντικαθιστώντας τους εκπαιδευτικούς με οθόνες και βάζοντας «πίσω» την ανάγκη των μαθητών να μάθουν, να επικοινωνήσουν, να αισθανθούν, να αλληλεπιδράσουν.
Η ιστορία ξεκινά από τη Γαύδο, όταν ο πρωθυπουργός επισκεπτόμενος το νησί, είχε υποσχεθεί στους μαθητές δασκάλους, προκειμένου να μην «ξενιτευτούν» σε άλλες περιοχές για να φοιτήσουν στο γυμνάσιο και στο λύκειο, αλλά τελικά οι κ. Μητσοτάκης και Πιερρακκάκης δημιουργούν το «Ψηφιακό Σχολείο», παρουσιάζοντάς το τώρα από την Ημαθία, μέσω του οποίου οι μαθητές θα κάνουν διαδικτυακά μαθήματα.
Στόχος τους φαίνεται να είναι ο επανασχεδιασμός και η αναβάθμιση της πλατφόρμας MySchool με παράλληλη λειτουργία μιας νέας πλατφόρμας (eParents) που θα απευθύνεται σε γονείς και κηδεμόνες, αλλά και λειτουργία του Ψηφιακού Φροντιστηρίου.
Πλατφόρμες MySchool και eParents
Η πλατφόρμα MySchool, η οποία αφορά το σύνολο των ψηφιακών υπηρεσιών διοίκησης που λειτουργούν σε σχολεία και διευθύνσεις εκπαίδευσης, εξυπηρετεί 16.000 σχολικές μονάδες και διαχειρίζεται 1,5 εκατομμύριο μαθητές και 140.000 εκπαιδευτικό προσωπικό.
Ο επανασχεδιασμός της εστιάζει στην τεχνολογική αναβάθμιση της αρχιτεκτονικής και του λογισμικού της, στην αναβάθμιση των ψηφιακών υπηρεσιών των σχολείων ώστε τα υπηρεσιακά έντυπα (όπως είναι το απουσιολόγιο ή το βιβλίο ύλης) να αντικατασταθούν από αντίστοιχα ψηφιακά, και στην ενίσχυση της διαλειτουργικότητας των υπηρεσιών και των δεδομένων ώστε να αποτελέσει πυλώνα για την ανάπτυξη ενός ευρύτερου οικοσυστήματος εφαρμογών, όπως, για παράδειγμα, είναι οι εφαρμογές τηλεκπαίδευσης και οι εφαρμογές που απευθύνονται σε γονείς και κηδεμόνες.
Σχετικά με το τελευταίο, η νέα πλατφόρμα eParents, αποτελώντας το επίσημο ψηφιακό κανάλι ενημέρωσης του κηδεμόνα από το σχολείο, θα περιλαμβάνει ανακοινώσεις και ειδοποιήσεις αλλά και καταγραφή των δραστηριοτήτων (δίνοντας και τη δυνατότητα δήλωσης συμμετοχής στις εκδηλώσεις).
Παράλληλα, θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις επιδόσεις, τη βαθμολογία, τις απουσίες κ.λπ. του μαθητή αλλά και θα ενημερώνει τον κηδεμόνα σχετικά με την ύλη που έχει καλυφθεί και τις εργασίες που έχουν ανατεθεί στον συγκεκριμένο μαθητή.
Θα αποτελεί, επίσης, έναν τρόπο επικοινωνίας με τον καθηγητή δίνοντας τη δυνατότητα προγραμματισμού μιας συνάντησης αλλά και online επικοινωνίας σε επιλεγμένες ώρες μέσω της πλατφόρμας. Παράλληλα θα δίνεται η δυνατότητα επικοινωνίας των κηδεμόνων μεταξύ τους και υποστήριξης ομάδων σε επίπεδο τάξης και σχολείου.
Τέλος, θα περιλαμβάνει ειδικές λειτουργίες όπως είναι η παρακολούθηση της θέσης του σχολικού οχήματος, η υποστήριξη του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων, οι δωρεές και χορηγίες για το σχολείο κ.λπ.
Ψηφιακό Φροντιστήριο
Η πρώτη πιλοτική του φάση αφορά δυο μαθήματα του Γυμνασίου (Νέα Ελληνικά και Μαθηματικά). Από τον Σεπτέμβριο του 2024 το Ψηφιακό Φροντιστήριο θα εφαρμοστεί τόσο στις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου όσο και σε όλη τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Να επισημάνουμε πως το πρόγραμμα των μαθημάτων των Πανελλαδικών Εξετάσεων θα είναι καθημερινό με απογευματινές ώρες διδασκαλίας.
Στο Ψηφιακό Φροντιστήριο τα μαθήματα θα γίνονται είτε ζωντανά είτε με βίντεο. Η πλατφόρμα μετασχολικής διαδικτυακής υποστήριξης μαθητών θα περιλαμβάνει, επίσης, υλικό για την αυτοαξιολόγηση μαθητών αλλά και εξατομικευμένη υποστήριξη – οι μαθητές θα μπορούν να επικοινωνούν για να λύνουν τις απορίες τους με καθηγητές μέσω chat.
Το τέλος του δάσκαλου στα δυσπρόσιτα σχολεία
Δεν έχει περάσει καιρός από τότε που η Μυκονιάτισσα βουλευτίνα της Ν.Δ, Κατερίνα Μονογυιού πρότεινε αντί για σχολεία να γίνουν μόνιμες δομές τηλεκπαίδευσης στα μικρά νησιά («μόνιμες δομές τηλεκπαίδευσης»).
Μάλιστα η βουλευτής απεύθυνε ερώτηση προς την τότε υπουργό Παιδείας κ. Νίκη Κεραμέως εάν με βάση και την εμπειρία που έχει αποκτηθεί κατά τη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης στη χώρα μας θα δημιουργηθούν μόνιμες δομές τηλεκπαίδευσης για τη Δευτεροβάθμια για τα μικρονήσια.
Δεν γνωρίζουμε αν η βουλευτής της ΝΔ λειτουργούσε τότε σαν προάγγελος των σχεδίων της κυβέρνησης να καθιερώσει σιγά σιγά σε μικρά μέρη και αργότερα σε λιγότερα μικρά την λεγόμενη τηλεδιδασκαλία αντί για την υποχρέωση παροχής ζωντανής εκπαίδευσης που απαιτεί κτίρια και κυρίως προσωπικό, νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές.
Η τηλεδιδασκαλία και τα ψαροχώρια της Σκανδιναβίας
Το β΄εξάμηνο του 2022, η Χαρά Κεφαλίδου, βουλευτής τότε Δράμας και Τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, με αφορμή την απάντηση του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει το ακριτικό Γυμνάσιο Γαύδου με 2 μαθητές, έκανε την παρακάτω δήλωση:
«Η απάντηση του υπουργείου Παιδείας, ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει το ακριτικό Γυμνάσιο Γαύδου με 2 μαθητές, δεν γίνεται αποδεκτή. Η συμπεριφορά αυτή οδηγεί στην αναγκαστική μετακίνηση της οικογένειας με τα 2 παιδιά από την ακριτική Γαύδο σε άλλη περιοχή της Κρήτης. Αυτή δεν είναι πολιτική υποστήριξης της μικρο – νησιωτικότητας. Το υπουργείο Παιδείας οφείλει να αναθεωρήσει την απόφαση του και να υιοθετήσει τις καλές πρακτικές που ισχύουν στα ψαροχώρια της Σκανδιναβίας, στις ορεινές περιοχές της Ευρώπης, στις απομακρυσμένες περιοχές του Καναδά και της Αυστραλίας, με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής τάξης-σχολείου».
Τι μας είπε η αξιότιμη πρώην Τομεάρχης Παιδείας και Θρησκευμάτων του ΠΑΣΟΚ; Όχι απλά να λειτουργήσει το Γυμνάσιο στη Γαύδο με τηλεκπαίδευση αλλά το υπουργείο Παιδείας «να υιοθετήσει τις καλές πρακτικές που ισχύουν στα ψαροχώρια της Σκανδιναβίας, στις ορεινές περιοχές της Ευρώπης, στις απομακρυσμένες περιοχές του Καναδά και της Αυστραλίας, με τη λειτουργία της ηλεκτρονικής τάξης-σχολείου».
Πραγματικά η πρόταση της Βουλευτίνας του ΠΑΣΟΚ ξεπέρασε και την πρόταση της Μυκονιάτισσας βουλευτίνας της Ν.Δ, Κατερίνα Μονογυιού!
Θυμίζουμε, επίσης, ότι δεν έχουν περάσει πολλοί μήνες που υφυπουργός Παιδείας είχε δηλώσει ότι είναι απολύτως ισάξιοι οι δυο τρόποι διδασκαλίας («Άλλοι μαθητές διδάσκονται δια ζώσης και άλλοι μαθητές διδάσκονται εξ αποστάσεως. Είναι δύο διαφορετικοί τρόποι διδασκαλίας απολύτως ισοδύναμοι»).
Γύρω γύρω συζητήσεις και στη μέση...τηλεκπαίδευση!
Τα δυο τελευταία χρόνια το υπουργείο Παιδείας χρησιμοποίησε την τηλεκπαίδευση ως «φάρμακο διά πάσαν νόσον». Κρούσμα κορονοϊού; Τηλεκπαίδευση! Χιονίζει; Τηλεκπαίδευση! Προβλήματα στα σχολικά κτίρια; Τηλεκπαίδευση! Λουκέτο λόγω κατάληψης; Τηλεκπαίδευση! Η λύση για όλα τα προβλήματα!
Θυμίζουμε επίσης ότι με μια απαράδεκτη τροπολογία, που κατατέθηκε αιφνιδιαστικά το Μάιο του 2020 σε νομοσχέδιο και ενσωματώθηκε τελικά ως άρθρο 63 του ν. 4686/2020, οριζόταν ότι «είναι δυνατή» η παροχή τηλεκπαίδευσης ταυτόχρονα με το μάθημα μέσα από τις σχολικές τάξεις. Η διατύπωση «είναι δυνατή», με τη νέα τροποποίηση του υπουργείου Παιδείας έγινε: «Παρέχεται (...) σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση με χρήση μέσων τεχνολογίας σε μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που δεν δύνανται να παρακολουθήσουν διά ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία».
Όμως είναι γνωστό ότι ο εκπαιδευτικός είναι αναντικατάστατος. Καμία οθόνη δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φυσική παρουσία του εκπαιδευτικού στο σχολείο, τη ζωντανή σχολική ζωή, το μάθημα, την πραγματική επαφή μαθητή και δασκάλου, την ουσία δηλαδή της εκπαιδευτικής διαδικασίας και πράξης.
Αλήθεια μήπως με αργά αλλά σταθερά βήματα το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να παγιώσει την αντικατάσταση ενός τμήματος της ζωντανής διδασκαλίας με τηλεδιδασκαλία; Μήπως πριμοδοτεί τελικά την τηλεδιδασκαλία ως μια «νέα κανονικότητα» στον χώρο της εκπαίδευσης, εκεί όπου οι μαθητές είναι ελάχιστοι ή εκεί που για εβδομάδες υπάρχουν κενά εκπαιδευτικών;
