Με συλλαλητήρια στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας, «απαντά» ΔΟΕ και ΟΛΜΕ στην υλοποίηση της αξιολόγησης εκπαιδευτικών, που έχει δρομολογηθεί από το υπουργείο Παιδείας.
Οι συνδικαλιστικές ενώσεις των δασκάλων και των καθηγητών έχουν εξαγγείλει εικοσιτετράωρη απεργία για σήμερα, Τετάρτη, υποστηρίζοντας ότι «η στόχευση του υπουργείου είναι να καθυποτάξει τους εκπαιδευτικούς μέσω της ατομικής αξιολόγησης, προκειμένου να αποδεχτούν ένα σχολείο το οποίο διαχρονικά υποβαθμίζεται για την πλειοψηφία των παιδιών που προέρχονται από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, που βάζει ακόμα μεγαλύτερα εμπόδια σε όσα παιδιά θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους».
Οι απεργιακές συγκεντρώσεις είναι προγραμματισμένες για τις 10:30 στα Προπύλαια στο κέντρο της Αθήνας και στις 11:00 στο Άγαλμα του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη.
Ακολουθήστε τη νέα σελίδα μας στο Twitter για να μαθαίνετε πρώτοι όλα τα εργασιακά νέα!
Όλες οι ενδείξεις φανερώνουν ότι θα εξελιχθεί μεγάλη κινητοποίηση, καθώς η απόφαση πάρθηκε με συντριπτικές πλειοψηφίες από τη βάση των εκπαιδευτικών, ενώ στην κινητοποίηση θα πάρουν μέρος και οι καλλιτέχνες.
Τι είναι η αξιολόγηση και γιατί αντιδρούν οι εκπαιδευτικοί
Σε ένα υποβαθμισμένο εκπαιδευτικό σύστημα, το υπουργείο Παιδείας αντί να προωθήσει λύσεις για την στήριξης της Παιδείας, στήνει έναν μηχανισμό που:
- Αξιολογεί ατομικά τον εκπαιδευτικό στη λογική του «επιθεωρητισμού», έτσι όπως τον ζήσαμε πριν δεκαετίες. Οι Σχολικοί Σύμβουλοι και οι Διευθυντές των σχολείων, αντί να γίνουν υποστηρικτές των εκπαιδευτικών, μετατρέπονται σε επιθεωρητές.
- Οι εκπαιδευτικοί, τα σχολεία, οι μαθητές, μέσω της βαθμολόγησής τους, κατηγοριοποιούνται σε τέσσερις βαθμίδες. Με αυτόν τον τρόπο, «τα κακά της εκπαίδευσης» χρεώνονται στο σχολείο, στον εκπαιδευτικό, στον μαθητή και την οικογένεια του, και η Πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της.
Παράλληλα, η εμπειρία από το εξωτερικό δείχνει πως το επόμενο βήμα είναι η σύνδεση της χρηματοδότησης κάθε σχολείου και εκπαιδευτικού με τη βαθμολογία του: δημιουργούνται τα «καλά» σχολεία που αμείβονται, τα «κακά» σχολεία που πρέπει να βρουν χορηγίες για να επιβιώσουν.
Ο εκπαιδευτικός βρίσκεται υπό διαρκή πίεση, με ένα τεράστιο γραφειοκρατικό έργο να «πέφτει» στις πλάτες του εις βάρος της παιδαγωγικής δουλειάς. Μέσα στο σχολείο κυριαρχεί ο φόβος, ο ανταγωνισμός, η γραφειοκρατία και ο αυταρχισμός, εις βάρος της χαράς, της συνεργασίας, της παιδαγωγικής δημιουργίας, της δημοκρατίας. Τέτοια φαινόμενα έχουν οδηγήσει σε μαζικές παραιτήσεις εκπαιδευτικών στη Γερμανία, στην Αμερική, στην Αγγλία και άλλες χώρες που διαχώρισαν τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς και τώρα ψάχνουν προσωπικό.
