«Να μην υπάρξει άλλος Μάκης», έχει γράψει το χέρι κάποιου παιδιού σε τοίχο έξω από το σχολείο του 14χρονου που έβαλε τέλος στην ζωή του, έχοντας πέσει θύμα συχνών επιθέσεων από άλλα παιδιά στο σχολείο, υπενθυμίζοντας σε όλους την ανάγκη να αποτραπούν ανάλογα φαινόμενα στο μέλλον και να αναληφθούν δράσεις.
Σύμφωνα με τον ΑΝΤ1, η μητέρα ενός συμμαθητή του 14χρονου, με τον οποίο ο μαθητής έκανε παρέα και εκτός σχολείου, στράφηκε κατά του διευθυντή του σχολείου, ο οποίος επιμένει πως δεν υπήρξε ποτέ καταγγελία ούτε υπέπεσε στην αντίληψη καθηγητών περιστατικό bullying σε βάρος του 14χρονου.
Όπως είπε η μητέρα, που μίλησε υπό τον όρο διατήρησης της ανωνυμίας της, «από όσα μας έχουν πει τα παιδιά μας, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι γνωρίζει τα πάντα ο διευθυντής. Το θέμα είναι γιατί προσπαθεί να συγκαλύψει τα παιδιά αυτά, που είναι σαν συμμορία. Τσακώνονται στον Κολωνό, τσακώνονται παντού, είναι “σεσημασμένα”, τα γνωρίζει και η Αστυνομία τα παιδιά».
«Φθάσαμε στο σημείο να χάσουμε τον 14χρονο Μάκη και δεν ξέρουμε ποιο θα είναι το επόμενο θύμα», είπε η μητέρα, που μία ημέρα μετά την κηδεία του 14χρονου, επεδίωξε, μαζί με ακόμη δεκάδες γονείς, να συναντηθεί με τον διευθυντή του σχολείου.
Σχετικά με τον 14χρονο ανέφερε πως «ο Μάκης ήταν ένα παιδί έξω καρδιά, που ότι κι αν του γινόταν, ο Μάκης το εκλάμβανε ως αστείο και ακόμη και μπροστά στους συμμαθητές του χαμογελούσε. Αν όμως μέσα του έκλεινε τον πόνο του και δεν ήθελε να το δείχνει, αυτό δεν το ξέρουμε», συμπληρώνοντας πως «πάντα ήταν ένα παιδί που απομονωνόταν. Θα πήγαινε στα άλλα παιδιά, θα έλεγε την καλημέρα του, αλλά θα απομονωνόταν».
Ακόμη, η μητέρα του συμμαθητή του 14χρονου, είπε πως το παιδί που έβαλε τέλος στην ζωή του, δεν είχε πει στο δικό της παιδί οτιδήποτε σχετικά με επιθέσεις από ομάδες ανηλίκων, «δεν είχε πει ποτέ κάτι άλλο για αυτά που ακούγονται», σημείωσε ωστόσο πως «ο χωρισμός με τους γονείς του τον είχε πάντα πάρα πολύ προβληματισμένο. Τίποτα άλλο. Αυτό μόνο».
Αμέσως μετά στην εκπομπή μίλησε ο νευρολόγος – ψυχίατρος Θάνος Ασκητής, για την παιδική βία, τα αίτια και τους τρόπους αντίδρασης οικογένειας και κοινωνίας, ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο:
