Ο κύβος ερρίφθη για το επίδομα προϋπηρεσίας με το Συμβούλιο της Επικρατείας να απορρίπτει την αίτηση ακύρωσης του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και άλλων περιφερειακών εργοδοτικών Ενώσεων που ζητούσαν να ακυρωθεί η εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας της 18ης Φεβρουαρίου 2019, με την οποία δινόντουσαν οδηγίες για την εφαρμογή του νέου κατώτατου μισθού των 586ευρώ του ημερομισθίου και την καταβολή τριετιών στους υπαλλήλους και τους εργατοτεχνίτες όλης της χώρας.
Αυτή η εκκρεμότητα της απόφασης του ΣτΕ ήταν κομβικής σημασίας καθώς το εάν θα «ξεμπλόκαρε» το πρόγραμμα του επιδόματος υπηρεσίας που είχε «παγώσει» από το 2012, θα κρίνει μεταξύ άλλων και τις κατώτατες αποδοχές.
Η αίτηση των εργοδοτικών Οργανώσεων απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, καθώς οι σύμβουλοι Επικρατείας του Δ΄ Τμήματος, έκριναν ότι η επίμαχη εγκύκλιος του υπουργού Εργασίας που παρείχε οδηγίες «για την εφαρμογή του κατώτατου μισθού και του κατώτατου ημερομισθίου για τους υπαλλήλους και εργατοτεχνίτες όλης της χώρας» είναι καθαρά ερμηνευτική εγκύκλιος και δεν μπορεί να προσβληφθεί στο ΣτΕ.
Ειδικότερα, στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο είχε προσφύγει τον Απρίλιο του 2019 ο ΣΕΒ και άλλοι έξι περιφερειακοί σύνδεσμοι-Ενώσεις, ζητώντας να ακυρωθεί η επίμαχη εγκύκλιος η οποία προέβλεπε τα καθορισθέντα με την υπ΄ αριθμ. 4241/127/30.1.2019 απόφαση του υπουργού Εργασίας, ποσά με τα οποία θα προσαυξάνονται οι τριετίες σύμφωνα με τα οριζόμενα στο νόμο 4093/2012.
Οι προσφεύγοντες υποστήριζαν ότι οι τριετίες στις κατώτατες αμοιβές έχουν καταργηθεί, ενώ η επίμαχη εγκύκλιος διευκρινίζει ότι οι τριετίες πρέπει να συνεχίσουν να καταβάλλονται. Μάλιστα, στην προσφυγή αναφερόταν πως δεν έχει τηρηθεί η νόμιμη διαδικασία για τις τριετίες, και η επίμαχη εγκύκλιος δεν έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ενώ γινόταν λόγος για οικονομική επιβάρυνση από τον καθορισμό των αποδοχών των εργαζομένων οι οποίες θα προσαυξηθούν ανάλογα με την προϋπηρεσία (τριετίες) του κάθε εργαζόμενου.
Τι αναφέρει η απόφαση
Το Δ΄ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε ως απαράδεκτη την αίτηση του ΣΕΒ σημειώνοντας ότι η εν λόγω εγκύκλιος «δεν είναι εκτελεστή διότι έχει χαρακτήρα ερμηνευτικής εγκυκλίου» και προσθέτοντας ότι με την επίμαχη εγκύκλιο το υπουργείο Εργασίας παρέχει υποδείξεις για την ορθή εφαρμογή και συμμόρφωση του ισχύοντος νομικού πλαισίου, που όμως οι υποδείξεις αυτές «δεν είναι καθ΄ εαυτές δεσμευτικές για τους αποδέκτες και δεν αποτελούν νομική δέσμευση γι΄ αυτούς».
Οι σύμβουλοι επικρατείας αναφέρουν, ότι «δεν παράγονται δεσμευτικές έννομες συνέπειες από τις υποδείξεις σχετικά με το ύψος των καταβλητέων αποδοχών, η δε προσβαλλόμενη πράξη δεν αποτελεί κατόπιν τούτων εκτελεστή διοικητική πράξη». Μάλιστα, στο σκεπτικό της απόφασης ξεκαθαρίζεται ότι οι εργοδότες «μπορούν να μη συμμορφωθούν στο περιεχόμενο της εγκυκλίου αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τις προβλεπόμενες τυχόν από το νόμο κυρώσεις, στην περίπτωση που οι ενέργειες τους δεν θα είναι πράγματι νόμιμες».
Υπενθυμίζεται, ότι οι τριετίες στον κατώτατο μισθό και το ημερομίσθιο αποτελούν αυξήσεις αμοιβών που έχουν σχέση με την προϋπηρεσία των εργαζομένων σε οποιονδήποτε εργοδότη. Το επίδομα προϋπηρεσίας, («τριετίες»), ισούται με 10% επί του κατώτατου μισθού και μπορούν να καταβληθούν έως τρεις τριετίες κατ’ ανώτατο όριο.
