Οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ιράν εξακολουθούν να μην έχουν δώσει καμιά επίσημη εξήγηση για το κύμα δηλητηριάσεων σε σχολεία θηλέων τους τελευταίους μήνες, έγραψε χθες Δευτέρα η εφημερίδα Ετεμάντ («Πεποίθηση», προσκείμενη στους μεταρρυθμιστές), βασιζόμενη σε δηλώσεις ιρανών κοινοβουλευτικών.
Η παντελής έλλειψη επίσημης πληροφόρησης συνεχίζεται μετά το νέο κύμα δηλητηριάσεων μαθητριών, έπειτα από το τέλος των εορτασμών για το περσικό νέο έτος. Δεκάδες νέα τέτοια κρούσματα αναφέρθηκαν από την περασμένη εβδομάδα, αφού οι μαθήτριες επέστρεψαν στις αίθουσες.
Μόνο την Κυριακή, δηλητηριάστηκαν κάπου εκατό μαθήτριες σε έξι σχολεία στην κουρδική πόλη Σακέζ, από όπου καταγόταν η Μαχσά Αμινί —η νεαρή που πέθανε πέρυσι τον Σεπτέμβριο στα χέρια της αστυνομίας ηθών, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν μαζικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα που καταπνίγηκαν στο αίμα—, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση HRANA (Human Rights Activists News Agency, «Πρακτορείο Ειδήσεων των Ακτιβιστών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα»), που έχουν ιδρύσει ιρανοί εξόριστοι στις ΗΠΑ.
Είκοσι και πλέον από τα κορίτσια που δηλητηριάστηκαν φέρονται να βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση, κατά την ίδια πηγή, που έκανε επίσης λόγο για συλλήψεις γονέων που διαμαρτυρήθηκαν.
Δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής καμία επίσημη ενημέρωση για τις νέες δηλητηριάσεις στις περιοχές των Κούρδων του Ιράν. Την Παρασκευή, οι αρχές της Ισλαμικής Δημοκρατίας διαβεβαίωναν ότι σύντομα θα δώσουν στη δημοσιότητα έκθεση για τα επεισόδια αυτά, έπειτα από μήνες ολοένα πιο έντονων ανησυχιών στη χώρα.
Τα συμβάντα αυτά καταγράφονται σχεδόν αποκλειστικά σε σχολεία θηλέων. Πολλά θύματα χρειάστηκε να εισαχθούν σε νοσοκομεία. Γιατροί κάνουν λόγο για δηλητηρίαση από τοξικά αέρια. Πριν από τα κρούσματα της περασμένης εβδομάδας, η Τεχεράνη έκανε λόγο για πάνω από 13.000 δηλητηριάσεις.
Αρκετές οικογένειες αποφάσισαν να μη στέλνουν τις κόρες τους στα σχολεία και διαμαρτύρονται για την αδυναμία των αρχών να εγγυηθούν την ασφάλεια των παιδιών τους.
Στη χώρα κυκλοφορούν σενάρια κατά τα οποία οι δηλητηριάσεις μαθητριών ίσως αποτελούν αντίδραση για τις πολύμηνες μαζικές κινητοποιήσεις που πυροδότησε ο θάνατος της Μαχσά Αμινί — τη σοβαρότερη κρίση εδώ και χρόνια για το κληρικαλιστικό καθεστώς, που το ίδιο εξέλαβε ως απόπειρα ανατροπής του υποκινούμενη από το εξωτερικό, εξαπολύοντας εκστρατεία φονικής καταστολής.
