Η ενέργεια για θέρμανση και ψύξη αντιπροσωπεύει σχεδόν το 50% της συνολικής ακαθάριστης τελικής κατανάλωσης ενέργειας της ΕΕ.
Σε απόλυτες τιμές, η ακαθάριστη τελική κατανάλωση ανανεώσιμης ενέργειας, για σκοπούς θέρμανσης και ψύξης στην ΕΕ, αυξήθηκε σταδιακά με την πάροδο του χρόνου (κυρίως λόγω της συμβολής της βιομάζας και των αντλιών θερμότητας).
Ωστόσο, για το 2021, η ακαθάριστη κατανάλωση όλων των καυσίμων αυξήθηκε επίσης κυρίως λόγω της οικονομικής ανάκαμψης μετά την άρση των περιορισμών COVID-19. Ως αποτέλεσμα, το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση για σκοπούς θέρμανσης και ψύξης μειώθηκε κατά 0,1 ποσοστιαίες μονάδες (pp) , από 23,0% το 2020 σε 22,9% το 2021.
Πρόκειται για σχεδόν διπλάσια τιμή από το 2004 (11,7%). Οι εξελίξεις στον βιομηχανικό τομέα, τις υπηρεσίες και τα νοικοκυριά (συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτροδότησης της θέρμανσης με τη χρήση αντλιών θερμότητας) συνέβαλαν στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη θέρμανση και την ψύξη.
Μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, η Σουηδία ξεχώρισε με περισσότερα από τα δύο τρίτα (68,6%) της ενέργειας που χρησιμοποιήθηκε για θέρμανση και ψύξη το 2021 που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές (κυρίως βιομάζα και αντλίες θερμότητας), ακολουθούμενη από την Εσθονία (61,3%), τη Λετονία (57,4%) και τη Φινλανδία (52,6%), που όλες χρησιμοποιούν μεγάλο μερίδιο βιομάζας.
Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ ανέφεραν αύξηση από το 2004 έως το 2021. Οι υψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Κύπρο (+32,1 ποσοστιαίες μονάδες, π.μ.), ακολουθούμενη από τη Μάλτα (+30,3 π.μ.), την Εσθονία (+28,0 π.μ.) και τη Σουηδία (+22,7 ποσοστιαίες μονάδες) . Μικρότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Ιρλανδία (+2,3 π.μ.), στο Βέλγιο (+6,3 π.μ.) και στην Ολλανδία (+5,5 π.μ.).
