Ένας νεαρός άνδρας από την Ιαπωνία, έχει μετατρέψει σε επάγγελμα το γεγονός του ότι «δεν κάνει απολύτως τίποτα» για το οποίο και πληρώνεται με αρκετά υψηλό μισθό.
Εδώ και μερικά χρόνια, το επάγγελμα του «να μη κάνεις τίποτα απολύτως» έχει αρχίσει να έχει μεγάλη ζήτηση καθώς υπάρχει μια βιομηχανία εξοχικών σπιτιών στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα που νοικιάζει αγνώστους έτσι ώστε να υποδυθούν φίλους, μέλη της οικογένειας ή άλλους γνωστούς, ως ένας τρόπος να σωθεί το πρόσωπο σε κοινωνικές εκδηλώσεις όπου αναμένεται να συνοδεύονται.
Συγκεκριμένα τα τελευταία 4 χρόνια, ο 38χρονος Shoji Morimoto, προσφέρει τον εαυτό του ως ένα άτομο που μπορεί να παρευρεθεί σε μία περίσταση, απελευθερώνοντας τους πελάτες του από τις κοινωνικές προσδοκίες των προφορικών και ανείπωτων κανόνων της ιαπωνικής κοινωνίας. Ο Morimoto, ο οποίος έχει το παρατσούκλι "Rental-san", έχει εμπνεύσει μια τηλεοπτική σειρά και τρία βιβλία και έχει τραβήξει τη διεθνή προσοχή μέσω των viral αναρτήσεών του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σύμφωνα με το neakriti.gr ο Morimoto έχει παρευρεθεί σε μία μεγάλη γκάμα εκδηλώσεων. Ειδικότερα περίμενε στη γραμμή τερματισμού ενός μαραθωνίου έναν πελάτη που ήθελε να δει ένα γνώριμο πρόσωπο στο τέλος του αγώνα. Ακούει επίσης τους εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να περιγράφουν τον τίμημα της ψυχικής υγείας της πανδημίας. Το κόστους που χρεώνει είναι10.000 γιεν (γύρω στα 75 ευρώ) ανά συνεδρία και συνήθως προσλαμβάνεται για να συνοδεύσει άτομα που βρίσκονται σε ένα σημείο καμπής στη ζωή τους ή θέλουν να ξαναγράψουν τραυματικές αναμνήσεις ή αντιμετωπίζουν μια ευάλωτη στιγμή που νιώθουν άβολα να μοιραστούν με φίλους ή οικογένεια. Ο ίδιος απλώς παρευρίσκεται εκεί.
Ο Morimoto, που μεγάλωσε σε μια νότια περιοχή της Ιαπωνίας, στο Kansai, είχε αυτή την ιδέα, αφού σε προηγούμενες δουλειές του είπαν ότι δεν έκανε αρκετά, αλλά και ότι δεν έπαιρνε αρκετές πρωτοβουλίες για να πετύχει. Τώρα, βγάζει αρκετά για ένα νοικοκυριό και την ανατροφή του γιού του, έχοντας εκπληρώσει περίπου 4.000 αιτήματα και 1 με 2 πελάτες ημερησίως, από 3 με 4 προ πανδημίας.
Ο Morimoto συχνά ανακαλύπτει ότι οι πελάτες του δεν θέλουν να επιβαρύνουν τους ανθρώπους που τους ενδιαφέρουν με τις ανάγκες τους. Ο ίδιος είχε δηλώσει τα εξής: «Νομίζω ότι όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ευάλωτοι ή βρίσκονται σε προσωπικές στιγμές, γίνονται πιο ευαίσθητοι απέναντι στους ανθρώπους που είναι κοντά τους, όπως το πώς θα γίνουν αντιληπτοί ή το είδος των ενεργειών που θα κάνουν για αυτούς», λέει. «Επομένως, νομίζω ότι θέλουν απλώς να επικοινωνήσουν με έναν άγνωστο, χωρίς δεσμεύσεις». Σε αντίθεση με άλλους τομείς της βιομηχανίας ενοικίασης, οι προσδοκίες του Morimoto είναι ελάχιστες. Παρόλα αυτά, παρέχει το είδος της συναισθηματικής υποστήριξης που πολλοί άνθρωποι ποθούν, αλλά μπορεί να δυσκολεύονται να βρουν, ειδικά κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας που έχει επιδεινώσει τα συναισθήματα απομόνωσης, λέει ο Yasushi Fujii, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Meisei στο Τόκιο.
Μερικοί άλλοι «ενοικιαζόμενοι» έχουν παρόμοιες περιπτώσεις, όπως ένας άντρας που προσλαμβάνεται για να του κεράσουν τα γεύματα, και ένας που αυτοαποκαλείται «άσχημος» τύπος που ισχυρίζεται ότι ενισχύει την αυτοεκτίμηση των άλλων. Αλλά ο Morimoto έχει εξειδικεύσει την αγορά στο να μην κάνει τίποτα, για μετρητά, και πολλοί άνθρωποι τον προσλαμβάνουν τώρα για αυτήν την καινοτομία.
