Ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες φωτορεπόρτερ, ο Δημήτρης Μεσσήνης, απαθανάτισε στο παρελθόν στιγμιότυπα της βαρβαρότητας των πολέμων σε περισσότερες από 100 χώρες του κόσμου.
Στα 73 του χρόνια, παρότι ανενεργός πλέον, καταθέτει στο τηλεοπτικό κοινό της Κρήτης, μέσω της εκπομπής «Καλό Μεσημέρι», τις εφιαλτικές επιπτώσεις των πολεμικών συρράξεων που βιώνει στο τέλος η ανθρωπότητα.
Ο ίδιος, φιλοξενούμενος διαδικτυακά, με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στην Ουκρανία, μιλάει για τις αιτίες του πολέμου, το δράμα των αμάχων και τις στρατηγικές ενημερωτικής προπαγάνδας που επιχειρείται σε κάθε σύρραξη.
Ερωτηθείς για το πιο σημαντικό «κλικ» της καριέρας του ως …πολεμικός φωτορεπόρτερ, ανέσυρε από την μνήμη του την ιστορία της μικρής Μάσα και της μητέρα της Βερίνα: «Ήταν Νοέμβριος του 1992 στο Σεράγεβο» λέει ο Δημήτρης Μεσσήνης, «και ήταν το πρώτο μου ρεπορτάζ. Ένα κομβόι λεωφορείων με τα οποία θα έφευγαν οι άμαχοι με τη συνοδεία κυανόκρανων του ΟΗΕ, βρίσκεται μπροστά μου. Το μάτι μου παρατηρεί σε ένα λεωφορείο ένα κοριτσάκι να κλαίει στην αγκαλιά της μητέρας του».
Παρότι τα μάτια του κοριτσιού, όπως ο ίδιος αναφέρει, φαίνεται να κοιτούν τον φακό, η ίδια αποχαιρετά τον πατέρα της, ο οποίος έπειτα από λίγους μήνες θα χάσει την ζωή του υπερασπιζόμενος την πατρίδα του!
Είκοσι εννέα χρόνια μετά, το εικονιζόμενο κορίτσι του 1992, εντοπίζει τη φωτογραφία αλλά και τον Δημήτρη Μεσσήνη, ο οποίος περιγράφει, μεταξύ άλλων, στην συνέντευξη που παραχώρησε στην ΚΡΗΤΗ TV και τα συναισθήματα από την συγκλονιστική αυτή συγκυρία.
