Συγκλονιστικά ήταν τα λόγια της η Μαρία Καρυστιανού στην συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος για τα δύο χρόνια από την τραγωδία στα Τέμπη.
«Έκλεισαν τα παντζούρια της Βουλής. Φοβούνται μην τυφλωθούν από το φως που εκπέμπουμε», είπε η Μαρία Καρυστιανού.
Η κ. Καρυστιανού, ανέβηκε στο βήμα και παρακίνησε τις χιλιάδες του κόσμου που πλημμύρισαν σήμερα τις πλατείες της Ελλάδας να μην σταματήσουν τον αγώνα τους:
«Αγαπημένο μου παιδί, δύο χρόνια πέρασαν από εκείνη τη μαύρη νύχτα. Όλοι σήμερα μαζευτήκαμε εδώ και εσένα και για όσους δεν φτάσατε ποτέ. Σαν σήμερα νιώσαμε ότι πεθάναμε μαζί σας» ανέφερε και πρόσθεσε: «Για όσους από εμάς είχαμε τα παιδιά μας και τους αγαπημένους μας στο τρένο, ένα μέρος της ψυχής μας δεν θα επιστρέψει ποτέ».
«Πέρασαν δύο χρόνια από την ημέρα που συγκλόνισε και πάγωσε την ύπαρξή μας. Όσοι από εμάς είχαμε τα παιδιά μας στο τρένο, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τι άρχιζε. Από την πρώτη στιγμή δίπλα μας βοηθοί οι 57 ψυχές. Με ότι μας έχει απομείνει προχωράμε μπροστά.
Φαίνεται πως περνώντας ο καιρός η οργή μας παίρνει το μέγεθος που αρμόζει στην κατάσταση. Αντιλαμβανόμαστε το βάθος της σήψης και της προδοσίας. Η αναξιοπρέπεια μας κυβερνά και η ατιμία. Σε κόντρα των εκμεταλλευτών σήμερα ένας ολόκληρος λαός βρίσκεται στις πλατείες. Να βρούμε την δύναμη να προσφέρουμε στα δολοφονημένα μας παιδιά τα ιερά που τους πρέπουν. Ανακαλύπτουμε δυνάμεις που αγνοούσαμε ότι υπάρχουν. Ως μανάδες οφείλουμε να διαφυλάξουμε ότι απέμεινε από τα παιδιά μας. Έχουμε χρέος να επιφέρουμε την ασφάλεια για τα ζωντανά μας παιδιά. Όποιος τα βάζει με την φύση γίνεται δέκτης δινών και συμφορών. Στο σήμερα αγάπη μας έδωσε μια αγκαλιά. Μια ένωση πολυπόθητη για την κάθαρση της ψυχής. Μέσα από την αληθινή εξιχνίαση του εγκλήματος στα Τέμπη έχουμε ευκαιρία να δώσουμε οξυγόνο σε κάθε τσακισμένη ψυχή».
Στη συνέχεια η Μαρία Καρυστιανού απευθύνθηκε “στους φονιάδες των παιδιών μας”: «Προσβάλλατε και φερθήκατε απαξιωτικά στους νεκρούς. Διαπράξατε την μέγιστη ύβρη και θα λάβετε τα δέοντα από τον παλμό της νέμεσις. Είναι οι ψυχές των παιδιών μας που μας οδηγούν. Το ποτάμι της αλήθεια δεν έχει γυρισμό. Η δικαιοσύνη θα έρθει. Μαζί της θα φέρει άπειρο οξυγόνο. Η αγάπη τα πάντα νικά»
