Απολογείται σήμερα, Τετάρτη, η Ρούλα Πισπιρίγκου, στη δίκη για τους θανάτους των παιδιών της, Μαλένας και Ίριδας, που διεξάγεται στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθήνας. Υπενθυμίζεται ότι η κυρία Πισπιρίγκου έχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τον θάνατο της κόρης της Τζωρτζίνας.
Η κα Πισπιρίγκου αρνείται πλήρως τις βαρύτατες κατηγορίες που είναι αντιμέτωπη. «Αρνούμαι στο σύνολο του το κατηγορητήριο. Δηλώνω κατηγορηματικά αθώα. Δεν έχω σκοτώσει καμία από τις τρεις κόρες μου, Μαλένα, Ίριδα και Τζωρτζίνα που σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή» ανάφερε η κατηγορούμενη.
Παράλληλα, στην απολογία της, η κατηγορούμενη για τους θανάτους των παιδιών της, απάντησε στις απαντήσεις της προέδρου, στις οποίες περιλαμβάνονται οι σπουδές της ως βοηθού νοσηλευτή στα ΕΠΑΛ.
Ακολουθούν οι ερωτήσεις της προέδρου και οι απαντήσεις της κατηγορούμενης.
«Πρόεδρος: Έχετε εκπαιδευτεί στη χορήγηση των φαρμάκων;
Κατηγορούμενη: Θεωρητικά ναι, στα βιβλία μας. Πρακτικά ο νόμος για τους νοσηλευτές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως είμαι εγώ, το απαγορεύει.
Πρόεδρος: Γιατί δεν πήρατε τη βεβαίωση ολοκλήρωσης της πρακτικής σας;
Κατηγορούμενη: Γιατί τα παράτησα, επειδή η κολλητή μου φίλη είχε ένα τροχαίο που της κόστισε τη ζωή. Για περίπου 20 ημέρες ήμουν εκεί, έξω από την εντατική όπου νοσηλευόταν η φίλη μου.
Πρόεδρος: Στον Ερυθρό Σταυρό τι μαθήματα κάνατε;
Κατηγορούμενη: Έκανα μαθήματα πρώτων βοηθειών. Έμαθα πώς να κάνουμε ΚΑΡΠΑ, τη λαβή του πνιγμένου, πως αντιμετωπίζουμε τα τσιμπήματα του φιδιού, πώς προστατεύουμε κάποιον που έχει κάποιο σπάσιμο άκρου.
Πρόεδρος: Την ΚΑΡΠΑ που μάθατε να την κάνετε;
Κατηγορούμενη: Σε πρόπλασμα, μας τα έδειξε διασώστης του ΕΚΑΒ. Πώς να κλείνουμε τη μύτη για να δώσουμε αέρα από στόμα, πώς να ανασηκώσουμε το κεφάλι, πώς να ασκήσουμε τις πιέσεις με τα χέρια στον θώρακα. Όλα αυτά φυσικά, ενώ έχουμε καλέσει το ΕΚΑΒ, που είναι το πρώτο πράγμα που έπρεπε να κάνουμε».
Ακολούθως, εμφανώς συγκινημένη η Ρούλα Πισπιρίγκου αναφέρθηκε στον θάνατο της γιαγιάς της, η οποία αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα και έφυγε από τη ζωή το 2012.
«Ο θάνατος της γιαγιάς μου ήταν ο πρώτος θάνατος που έζησα. Με πόνεσε πολύ. Ήμασταν όλοι συντετριμμένοι στην οικογένεια. Ήταν και οι δυο πρότυπο για εμένα. Ήταν το πρότυπο της ελληνικής οικογενειας. Κυριακάτικο φαγητό, κανόνες που έπρεπε να υπάρχουν, «έλα μπροστά από το τζάκι να μου πεις τι έχεις, ποιος σε στεναχώρησε». Κυνηγούσαν την αδερφή μου να πιει το γάλα της. Κλασικοί παππούδες, κλασική μαμά, μόνο κλασικό μπαμπά δεν είχα».
Ως μια απερισκεψία της στιγμής η κατηγορούμενη περιέγραψε την απόπειρα αυτοκτονίας μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, το οποίο απέδωσε στον κλειστό της χαρακτήρα.
«Προσπαθώ να φαίνομαι τόσο δυνατή, σε σημείο να με λένε σκυλα, αλλά ο ιατρικός φάκελος που σας έδωσα έχει τα αποτελέσματα. Όλα βγαίνουν στο σώμα μου. Είμαι μόνη μου, είμαι εντελώς μόνη μου. Προσπαθώ να δείχνω ότι δε με λυγίζει τίποτα. Είμαι ειρωνική, είμαι αθυρόστομη. Μπορεί όμως να το μετανιώσω στο επόμενο λεπτό. Δεν είμαι παρορμητική, απλά κρατάω τα πάντα μέσα μου και δε θα τα δείξω ποτέ. Και θα τα βγάλω κάποια στιγμή ψυχοσωματικά», ανέφερε.
