Γεννιέται στη Γερμανία ο Μάγιερ Άμσκελ Ρότσιλντ. Από το εβραϊκό γκέτο του Judengasse της Φρανκφούρτης θα αναδυθεί ο άνθρωπος που θα δημιουργήσει το παγκόσμιο finance και την πλουσιότερη οικογένεια όλων των εποχών, ενώ θα στεφθεί από το Forbes ως ο 7ος σημαντικότερος επιχειρηματίας στη ιστορία.
Ο πατέρας του δούλευε ανταλλάσσοντας χρήματα και πουλώντας μεταξωτά υφάσματα, έχοντας ανάμεσα στους πελάτες του τον πρίγκηπα Γουλιέλμο της Έσσης. Όμως σε καμία περίπτωση δεν ήταν πλούσιος, όπως άλλωστε μαρτυρούν και οι συνθήκες διαβίωσής του: Ζούσε πάνω από το μαγαζί της οικογένειας, στρυμωγμένος ανάμεσα σε καμιά 30αριά συγγενείς.
Όπως σημειώνει το moneyreview.gr, αφότου πέθαναν οι γονείς του, όταν ακόμα ήταν 12 ετών, ο Μάγιερ πήγε στο Ανόβερο, για να μάθει οικονομικά. Δούλεψε ως μαθητευόμενος στην εταιρεία του Βολφ Τζέικομπ Οπενχάιμερ, ο οποίος έδινε πιστώσεις σε γαλαζοαίματους και ασχολούνταν με το διεθνές εμπόριο, κυρίως του χρυσού.
Όπως και ο πατέρας του, έτσι και ο Μάγιερ, κατάφερε να κερδίσει την εύνοια του πρίγκιπα Γουλιέλμου και να βγάζει ένα αξιοπρεπές εισόδημα συλλέγοντας και πουλώντας σπάνια νομίσματα.
Αυτές οι πωλήσεις αντικών έμελλε να γίνουν η βάση για την περιουσία των Ρότσιλντ. Βοήθησε, βέβαια, και το γεγονός ότι ο Μάγιερ πήρε μια καλή προίκα κατά τον γάμο του με την Γκούντλι Σνάπερ, το 1770. Το ζευγάρι απέκτησε πέντε γιους και πέντε κόρες.
Με τον νέο αιώνα, ο Μάγιερ έστειλε τους πέντε γιους του να ιδρύσουν τράπεζες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες της εποχής: Τη Φρανκφούρτη, τη Νάπολη, τη Βιέννη, το Παρίσι και το Λονδίνο. Είναι τα περίφημα πέντε βέλη που απεικονίζονται στον θυρεό των Ρότσιλντ, συμβολίζοντας την δύναμη μέσα από την ενότητα αλλά και την αρχή της διασημότερης τραπεζικής δυναστείας όλων των εποχών.
Ουσιαστικά, οι πέντε γιοι του Μάγιερ ίδρυσαν μια πολυεθνική τράπεζα. Η γαλλική επανάσταση και οι πόλεμοι του Ναπολέοντα έκαναν μεγάλο καλό στην οικογενειακή επιχείρηση, καθώς οι Ρότσιλντ οργάνωναν δάνεια για τα κράτη που πήγαιναν σε πόλεμο και εμπορεύονταν βαμβάκι, όπλα και σιτάρι, αψηφώντας την απαγόρευση των βρετανικών εξαγωγών που είχε επιβάλει ο Ναπολέων.
Οι Ρότσιλντ ήταν εκείνοι που χρηματοδότησαν τους στρατούς του Ουέλινγκτον και το δικό τους ταχυδρομικό δίκτυο ήταν τόσο αποτελεσματικό, ώστε η είδηση της ήττας του Ναπολέοντα στο Βατερλό το 1815 έφτασε πρώτα στο Λονδίνο από τον Νέιθαν Μάγιερ Ρότσιλντ, ο οποίος είχε λάβει τα νέα από τις Βρυξέλλες.
Η ίδια η Βασίλισσα Βικτόρια στηριζόταν στους ταχυδρόμους των Ρότσιλντ για τις επικοινωνίες της με την Ευρώπη.
Ο ιστορικός Νάιαλ Φέργκιουσον περιγράφει το μέγεθος της αυτοκρατορίας του finance που είχαν δημιουργήσει οι Ρότσιλντ με σημερινά δεδομένα, κάπως έτσι: «Για το μεγαλύτερο μέρος του 19ου αιώνα, η NM Rothschild ήταν μέρος της μεγαλύτερης τράπεζας στον κόσμο, η οποία κυριαρχούσε στην παγκόσμια αγορά ομολόγων. Για να αντιληφθεί κανείς τα αντίστοιχα σημερινά μεγέθη, θα πρέπει να φανταστεί μία συγχώνευση ανάμεσα στη Merrill Lynch, τη Morgan Stanley, την JP Morgan και πιθανότατα και την Goldman Sachs. Και μαζί, ίσως, και με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, με δεδομένο τον ρόλο της Rothschild στη σταθεροποίηση των οικονομικών πολυάριθμων κυβερνήσεων».
«Ο Μάγιερ Άμσκελ Ρότσιλντ βοήθησε να εφευρεθεί η μοντέρνα τραπεζική, εγκαινιάζοντας έννοιες όπως η διαφοροποίηση, οι γρήγορες επικοινωνίες, η εμπιστευτικότητα και οι υψηλοί όγκοι. Ο υπερθετικά διακριτικός τραπεζίτης του συναλλάγματος διαφοροποιήθηκε από την αρχή κιόλας, πουλώντας αντίκες και χορηγώντας δάνεια. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Ρότσιλντ ήταν διατεθειμένος να μειώσει τα κέρδη του, προκειμένου να εξασφαλίσει μελλοντικές δουλειές. Και νωρίτερα από τους περισσότερους, αντιλήφθηκε ότι ο χρόνος και η πληροφορία σήμαιναν χρήμα και έκανε τα πάντα για να είναι σε συνεχή επαφή με τους συνεργάτες του σε όλη την Ευρώπη. Αυτό το δίκτυο αποδείχθηκε χρήσιμο όταν βοήθησε να χρηματοδοτήσει την πολεμική προσπάθεια της Αγγλίας κατά τους Πολέμους του Ναπολέοντα», έγραψε το Forbes.
Ο Μάγιερ Άμσκελ Ρότσιλντ πέθανε διανύοντας την 6η δεκαετία της ζωής του και είναι θαμμένος στο παλιό εβραϊκό νεκροταφείο της Φρανκφούρτης. Στη διαθήκη του έγραψε ότι μόνο οι γιοι του μπορούσαν να έχουν στην ιδιοκτησία τους την επιχείρηση Ρότσιλντ, αποκλείοντας τις κόρες και τους συζύγους του από την κληρονομιά της πλουσιότερης οικογένειας που πέρασε ποτέ από τη γη.