Το αστρονομικό ποσό των 21 δισεκατομμυρίων δολαρίων ξοδεύτηκε σύμφωνα με την αμερικανική National Retail Federation το 2019 από τους Αμερικάνους για είδη του «Αγίου Βαλεντίνου».
Η εν λόγω γιορτή φαίνεται να μην έχει έχει καμία σημασία για τους ερωτευμένους της γης, αλλά και για τη «βιομηχανία του έρωτα», για το εάν υπήρξε όντως ο διάσημος Άγιος Βαλεντίνος, πού και πότε έζησε, αλλά και ποιο ήταν το έργο του, πριν το θάνατο και την αγιοποίηση του. Μόνο οι ιστορικοί και οι πιστοί φαίνεται να ενδιαφέρονται για τους βίους των αγίων και των μαρτύρων της χριστιανικής θρησκείας, ενδεχομένως νοιάζονται για το ποιος ήταν τελικά ο άγιος «προστάτης των ερωτευμένων», από τους τρεις Αγίους Βαλεντίνους που διεκδικούν την συγκεκριμένη ιδιότητα.
Το πρόσωπο του πρώτου Βαλεντίνου
Η Καθολική Εκκλησία γιορτάζει τη μνήμη του στις 14 Φεβρουαρίου από το 496, ο οποίος φυλακίστηκε επειδή, ως ιερέας, πάντρευε στρατιώτες με χριστιανές, όταν ο χριστιανισμός ήταν ακόμα σε διωγμό στη Ρώμη του Κλαύδιου ΙΙ. Ο αυτοκράτορας, σύμφωνα με τον θρύλο, απαγόρευε στους νέους στρατιώτες να παντρεύονται, και ειδικά με χριστιανές κοπέλες, διότι θεωρούσε πως ένας νεαρός ανύπαντρος στρατιώτης κάνει καλύτερα τη δουλειά του από έναν οικογενειάρχη. Ο Βαλεντίνος λοιπόν, κάνοντας αντίσταση, πάντρευε στα κρυφά τους φαντάρους με τις συντρόφους τους. Συγκεκριμένα πριν τον εκτελέσουν, πρόλαβε να θεραπεύσει την κόρη του δεσμοφύλακά του, και μάλιστα, σ’ ένα γράμμα που της είχε στείλει, ο άγιος το είχε υπογράψει ως «ο Βαλεντίνος σου», πυροδοτώντας μ’ αυτή τη φράση όλη αυτή τη ροζ χιονοστιβάδα, που επικράτησε ανά τα χρόνια τη 14η Φεβρουαρίου. Ο εν λόγω Βαλεντίνος πέθανε με μαρτυρικό θάνατο στις 14 Φεβρουαρίου του 269 στη Ρώμη. Το κρανίο του εκτίθεται στη βασιλική της Σάντα Μαρία ιν Κοσμεντίν της ιταλικής πρωτεύουσας. Αναλυτικότερα είναι αυτός που εικονίζεται στη φωτογραφία, η οποία δημιουργήθηκε από τον Σίσερο Μοράες και ανασύστησε το πρόσωπο του Αγίου Βαλεντίνου βασιζόμενος σ’ αυτό το λείψανο.
Η ταυτότητα του Αγίου Βαλεντίνου
Τη ταυτότητα του Αγίου Βαλεντίνου «Προστάτη των Ερωτευμένων» διεκδικούν και άλλοι. Μήπως ο αληθινός και γνήσιος Βαλεντίνος ήταν ο επίσκοπος της Ιντεράμνα (το σημερινό Τέρνι της Ιταλίας) ή μήπως ήταν ένας άλλος Άγιος που μαρτύρησε κι αυτός στις 14 Φεβρουαρίου μαζί με τους συντρόφους του στη ρωμαϊκή Αφρική; Για τη συγκεκριμένη μέρα σημασία έχει η εμπορική εκμετάλλευση όλου αυτού του γραφικού μαρτυρολογίου, η ρευστοποίηση του, η οποία ξεκίνησε από τον πατέρα της αγγλικής λογοτεχνίας.
Ο συγγραφέας Τζέφρι Τσόσερ ήταν ο πρώτος που συσχέτισε τη 14η Φεβρουαρίου με την ημέρα των ερωτευμένων στον ύστερο Μεσαίωνα, τότε που άκμαζε η κουλτούρα του ιπποτικού έρωτα. Συγκεκριμένα οι ερωτευμένοι απέκτησαν τη δική τους μέρα, κι έτσι φτάσαμε στην Αγγλία του 18ου αιώνα, όταν τα ζευγάρια αντάλλασσαν λουλούδια, γλυκά και χειρόγραφες κάρτες, τις λεγόμενες «Βαλεντίνες» (Valentines). Μαζί μ’ αυτές, και τα λεγόμενα «κλειδιά του Αγίου Βαλεντίνου», «που κλειδώνουν και ξεκλειδώνουν» τις καρδιές των ερωτευμένων. Ωστόσο τα εν λόγω κλειδιά έχουν μία πιο σκοτεινή αλλά και συνάμα προστατευτική ιδιότητα, καθώς δίνονταν και σε παιδιά για να τα προφυλάξουν από τη «Νόσο του Αγίου Βαλεντίνου», που δεν είναι άλλη από την επιληψία. Αξίζει να αναφερθεί ότι η κόκκινη καρδιά είναι το σύμβολο του έρωτα της συγκεκριμένης ημέρας καθώς σφύζει μέσα στο στήθος, δίνοντας ζωή σε όλο το σώμα.
Το εμπόριο της οικονομίας του έρωτα
Σύμφωνα με την αμερικανική National Retail Federation, τη μεγαλύτερη Ένωση Λιανικού Εμπορίου στον κόσμο, το 2019 οι Αμερικανοί ξόδεψαν για είδη «Αγίου Βαλεντίνου» (κάρτες, δώρα, λουλούδια, γλυκά, ταξίδια κ.λπ.) το αστρονομικό ποσό των 21 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ για το 2020 αυτό το ποσό υπολογιζόταν πριν εκδηλωθεί η πανδημία του κορονοϊού να αυξηθεί κατά 7 δισεκατομμύρια.
Η επονομαζόμενη και ως «Love Economy», είναι εκείνη η βαριά βιομηχανία του ρομαντικού έρωτα που ανθεί και έπειτα θάλλει. Κάθε Αμερικανός πολίτης αναμένεται να ξοδέψει για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου περισσότερα από 140 δολάρια, σύμφωνα με την ιστοσελίδα statista.com. Τα νούμερα πέφτουν λίγο στην Ευρώπη, αλλά και πάλι, είναι δυσθεώρητα καθώς το 2017 κάθε Ισπανός ξόδεψε γύρω στα 126 ευρώ για «ρομαντικά» είδη, κάθε Γάλλος και κάθε Ιταλός 122, κάθε Γερμανός 95, ενώ κάθε Βρετανός πολίτης δαπανούσε, για κάρτες, σοκολατάκια, κοσμήματα, λουλούδια και τα συναφή, γύρω στα 55 ευρώ.
Καταληκτικά αναφέρεται ότι η Mastercard υπολόγισε, βάσει των κινήσεων των κεφαλαίων μέσω των πιστωτικών καρτών σε 53 χώρες του κόσμου, πως η «ρομαντική βιομηχανία» αναπτύσσεται 5 φορές περισσότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας. Η εμπορευματοποίηση του έρωτα, της αγάπης και των ρομαντικών αισθημάτων λέγεται κατά κύριο λόγο και μαζικός καταναλωτισμός, ο οποίος και προέκυψε από την επιλογή ενός φτωχού ιερέα της Ρώμης πριν από 18 αιώνες, στο να παντρεύει παράνομα ζευγάρια.
Με πληροφορίες από e-prologos.gr
