«Ζωγραφίστηκε» ξανά το χαμόγελο στα χείλη μιας πλημμυροπαθούς 93χρονης στα Κάτω Λεχώνια Μαγνησίας, όταν οι εθελοντές της Λέσχης Ειδικών Δυνάμεων καθάρισαν το σπίτι της που έμπαζε νερά και της παρέδωσαν ξύλα.
Η 93χρονη ζούσε υπό άθλιες και άκρως επικίνδυνες συνθήκες ύστερα από τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου, που δημιούργησαν εκτεταμένες ζημιές στην περιοχή, καθώς το σπίτι της συνεχίζει να μπάζει νερά.
Όπως μεταδίδει ο taxydromos.gr, η γυναίκα είχε στο σπίτι της λεκάνες γεμάτες νερό, καθώς η στέγη ήταν κατεστραμμένη με αποτέλεσμα να πλημμυρίζει το εσωτερικό του σπιτιού με κάθε ψιλόβροχο.
Η ίδια αδυνατούσε να επισκευάζει το σπίτι της, καθώς η πενιχρή αποζημίωση που έλαβε ως πλημμυροπαθής δεν έφτανε για να διορθωθούν όλες οι ζημιές.
Στο πλευρό της βρέθηκαν οι εθελοντές της Λέσχης Ειδικών Δυνάμεων Μαγνησίας, οι οποίοι ξεκίνησαν εργασίες για να αποκαταστήσουν την μόνωση του σπιτιού της και να το σοβατίσουν.
Ο εκπρόσωπος της Λέσχης Ειδικών Δυνάμεων Μαγνησίας Βασίλης Ηλιόπουλος ενημέρωσε ότι οι εθελοντές προχώρησαν στον καθαρισμό των εξωτερικών και εσωτερικών χώρων του σπιτιού από χώματα, ενώ παρέδωσαν στην ηλικιωμένη γυναίκα ξύλα για να μπορεί να ζεσταθεί.
«Κάναμε την προετοιμασία, ώστε οι χώροι να είναι καθαροί και να αντικατασταθούν οι σωλήνες αποχέτευσης που μπλοκάρουν το νερό που κατεβαίνει από το βουνό. Τώρα περιμένουμε να στεγνώσουν οι χώροι περιμετρικά του σπιτιού, να φτιάξουμε τη μόνωση, να σοβαντίσουμε και να κάνουμε οποιαδήποτε άλλη εργασία απαιτηθεί. Είμαστε παντού όπου μας έχουν ανάγκη και μπορούμε», είπε μιλώντας στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ.
Η 93χρονη, η οποία υπέμενε τα προβλήματα σιωπηλά χωρίς να ζητήσει βοήθεια, παρακολουθούσε τους εθελοντές που έφτιαχναν το σπίτι της καθ’ όλη την διάρκεια των εργασιών.
Η ηλικιωμένη, που δεν έχει κανέναν στον κόσμο, και τον περασμένο Ιούλιο έχασε τον γιο της σε ηλικία 50 ετών, περιορίζεται στο ένα από τα συνολικά τρία δωματιάκια του σπιτιού, όπου έχει μία σόμπα και την κουζινούλα της, κρατώντας τα άλλα δύο, που είναι ακατάλληλα, κλειστά. Και σε αυτό όμως το ένα, οι συνθήκες είναι και πάλι απάνθρωπες.
