Στη δεκαετία του 1960, οι επιδημιολόγοι που μελετούσαν τη μακροπρόθεσμη πρόγνωση των επιζώντων της ισπανικής γρίπης του 1918 άρχισαν να παρατηρούν μια ασυνήθιστη τάση.
Όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1888 και 1924 -που σημαίνει ότι είτε ήταν βρέφη είτε σε νεαρή ηλικία την εποχή της πανδημίας- φάνηκε να είχαν δύο ή τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νόσο του Πάρκινσον κάποια στιγμή στη ζωή τους από εκείνους που γεννήθηκαν σε διαφορετική περίοδο.
Ήταν ένα εντυπωσιακό εύρημα. Διότι, ενώ οι πιθανές νευρολογικές συνέπειες των λοιμώξεων της γρίπης είχαν καταγραφεί από τους γιατρούς εδώ και αιώνες -υπάρχουν ιατρικές αναφορές που χρονολογούνται από το 1385- η μεγάλη κλίμακα της ισπανικής γρίπης, που μόλυνε περίπου 500 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, σήμαινε ότι οι επιστήμονες θα μπορούσαν να συνδέσουν τον αυξημένο κίνδυνο της ασθένειας με την πανδημία.
Τα τελευταία χρόνια, όπως αναφέρει το BBC, αυξημένος κίνδυνος για τη νόσο του Πάρκινσον έχει επίσης εντοπιστεί στα κρούσματα HIV, του ιού του Δυτικού Νείλου, της Ιαπωνικής εγκεφαλίτιδας, στο Κοξάκι, στον ιό Western Equine και στον ιό Epstein-Barr.
Πού εστιάζουν οι επιστήμονες
Σύμφωνα πάντα με το BBC, τώρα οι επιστήμονες στρέφουν το ενδιαφέρον τους στο εάν η τρέχουσα πανδημία θα προκαλέσει επίσης υψηλότερο ποσοστό κρουσμάτων Πάρκινσον τις επόμενες δεκαετίες.
«Δεν γνωρίζουμε, αλλά πρέπει να σκεφτούμε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί» λέει ο Πάτρικ Μπρούντιν, ερευνητής της νόσου του Πάρκινσον στο Ινστιτούτο Van Andel, στο Grand Rapids του Μίσιγκαν.
«Υπάρχουν αρκετές μελέτες που υπογραμμίζουν ότι τα άτομα που έχουν αναρρώσει από τον Covid συχνά έχουν μακροχρόνια ελλείμματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως απώλεια της όσφρησης και της γεύσης, «ομίχλη του εγκεφάλου», κατάθλιψη και άγχος. Οι αριθμοί είναι ανησυχητικοί» πρόσθεσε.
Στο παρελθόν υπήρξαν κάποιες ενδείξεις ότι οι κορονοϊοί μπορεί να είναι περισσότερα από όσα υποψιαζόμαστε.
Οξύ παρκινσονισμός
Τον περασμένο χρόνο, επιστήμονες όπως ο Μπρούντιν ανησυχούσαν για την εμφάνιση μικρής μερίδας περιπτωσιολογικών μελετών που περιγράφουν ασθενείς που ανέπτυξαν αυτό που οι γιατροί ονομάζουν οξύ παρκινσονισμό -ανωμαλίες όπως τρέμουλο, μυϊκή δυσκαμψία και εξασθενημένη ομιλία- μετά από μόλυνση από την Covid-19.
Περισσότερες έρευνες διαπίστωσαν ότι ορισμένοι ασθενείς με Covid-19 έχουν διαταραχές σε ένα από τα πιο κρίσιμα συστήματα του σώματος, γνωστό ως μονοπάτι κυνουρενίνης. Αυτό εκτείνεται από τον εγκέφαλο στο έντερο και χρησιμοποιείται για την παραγωγή ορισμένων κρίσιμων αμινοξέων που απαιτούνται για την υγεία του εγκεφάλου. Αλλά όταν δυσλειτουργεί, μπορεί να οδηγήσει στη συσσώρευση τοξινών που πιστεύεται ότι παίζουν ρόλο στη νόσο του Πάρκινσον.
