Έχει συνδεθεί όσο λίγοι άνθρωποι στην Ελλάδα με τους συνδικαλιστικούς αγώνες και την ατέρμονη μάχη για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είδε τη ζωή της να αλλάζει όταν τις παραμονές τωμ Χριστουγέννων του 2008 έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης επειδή διεκδικούσε καλύτερες συνθήκες εργασίας για τις καθαρίστριες του ΗΣΑΠ και γενικότερα της Αττικής. Η απόπειρα δολοφονίας σε βάρος της με βιτριόλι, την ώρα που εκείνη επέστρεφε στο σπίτι της, αποτελεί μέχρι και σήμερα μία από τις πιο αδίστακτες εγκληματικές πράξεις που έχουν καταγραφεί στη χώρα με θύμα ενεργό συνδικαλιστή ή συνδικαλίστρια. Η κυρία Κούνεβα επιβίωσε από εκείνη την μαφιόζικη επίθεση, και δεν επέτρεψε ποτέ οι εγκληματίες (που ακόμα αγνοούνται) να την φοβίσουν και να την αποτρέψουν από το να αγωνίζεται υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των γυναικών.
Πλέον η Κωνσταντίνα Κούνεβα έχει συστρατευθεί με το ΚΚΕ και διεκδικεί την εκλογή της στην δύσκολη εκλογική περιφέρεια της Α’ Αθηνών. Μιλώντας στο ethnos.gr, η υποψήφια βουλευτής επισημαίνει ότι το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα, το οποίο μπορεί να ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ενώ αναλύει ποιοι είναι οι στόχοι του κόμματος στην κάλπη της 25ης Ιουνίου. «Αν και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, το κόμμα θα είναι διπλό στον λαό, το αποτέλεσμα θα καθορίσει με τι δυνάμεις θα το κάνει», σημειώνει με νόημα.
Εξηγώντας τους λόγους που την οδήγησαν στην συμπόρευση με το ΚΚΕ, σημειώνει πως «είναι το μόνο κόμμα που βρίσκεται μπροστά στον αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας». Παράλληλα σχολιάζει την ραγδαία αύξηση των εργατικών δυστυχημάτων στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και δίνει τη δική της διάσταση στο ζήτημα της έμφυλης βίας ξεκαθαρίζοντας πως «το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένες προτάσεις για την αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου και της ποινικής μεταχείρισης των εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών».
Ολόκληρη η συνέντευξη της Κωνσταντίνας Κούνεβα στο ethnos.gr
Το ΚΚΕ στην εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαΐου είδε τα ποσοστά του να αυξάνονται κατά σχεδόν 2 μονάδες σε σχέση με τις εκλογές του 2019. Έχοντας πλέον περάσει τρεις εβδομάδες από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση, ποια είναι η τελική αποτίμηση του αποτελέσματος;
Το βασικό θέμα που πρέπει να πάρει σοβαρά υπόψη του ο ελληνικός λαός είναι ότι την επόμενη μέρα θα βρει απέναντί του μια αντιλαϊκή κυβέρνηση που επιδίωξή της θα είναι να συνεχίσει την επίθεση στο εισόδημα και στα δικαιώματά του. Πριν την 21η Μάη ξέραμε πάνω – κάτω το αντιλαϊκό πρόγραμμα της επόμενης Κυβέρνησης, που θα είναι τα 350 προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, που μαζί ψήφισαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.
Μετά τις εκλογές της 21ης Μάη μάθαμε και το χρώμα αυτής της Κυβέρνησης. Γι’ αυτό το λόγο ο κόσμος πρέπει να σκεφτεί ποιο είναι το αντίπαλο δέος, ποιος θα είναι αυτός που θα κάνει πραγματική αντιπολίτευση στην επόμενη Κυβέρνηση της ΝΔ, που θα βάλει κυριολεκτικά το κορμί του για να εμποδίσει και να καθυστερήσει αντιλαϊκά μέτρα, ποιος θα οργανώσει τον αγώνα για να αποσπάσουμε νίκες και κατακτήσεις.
Από ποιον μπορεί να περιμένει ο κόσμος; Από το ΣΥΡΙΖΑ που ζήταγε υπουργούς κοινής αποδοχής ή από το ΠΑΣΟΚ; Όχι! Σας το λέω εγώ που ήμουν ευρωβουλευτής στο ΣΥΡΙΖΑ και γνωρίζω πολύ κόσμο, προοδευτικό, αριστερό, που απογοητεύτηκε από την εξέλιξη που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, και ειλικρινά δεν προσμένουν τίποτα από αυτόν. Ακόμα και ορισμένοι που επιμένουν να τον ψηφίζουν το κάνουν με βαριά καρδιά και χωρίς καμία προσμονή. Για αυτό τους καλώ να μην πετάξουν την ψήφο τους, να μην την σκορπίσουν δεξιά και αριστερά. Να πάμε σαν ένας άνθρωπος και να ψηφίσουμε το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα είναι δίπλα στον λαό, όμως το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιούνη θα καθορίσει με τι δυνάμεις θα το κάνει, αν θα το κάνει από καλύτερες θέσεις ή όχι. Η σημαντική άνοδος της τάξης του 40% που κατέγραψε το ΚΚΕ στις προηγούμενες εκλογές δεν πέρασε απαρατήρητη, όμως δε φτάνει, θέλει πολύ παραπάνω. Πολύ περισσότερο που σε αυτές τις εκλογές για να διατηρηθούν οι 26 βουλευτικές έδρες χρειάζεται μεγαλύτερο ποσοστό λόγω του εκλογικού νόμου, που χαρίζει έδρες στο πρώτο κόμμα, κλέβοντας από τα υπόλοιπα.
Ποιος είναι ο στόχος του ΚΚΕ ενόψει της δεύτερης και πιο κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης; Με δεδομένο ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ανταγωνίζονται για τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σας ανησυχεί το ενδεχόμενο ορισμένοι ψηφοφόροι σας, οι οποίοι ίσως να μην ταυτίζονται πλήρως με τις θέσεις του ΚΚΕ, να επιλέξουν να ψηφίσουν ένα από τα δύο αυτά κόμματα;
Θέλουμε να πάμε όσο το δυνατόν ψηλότερα. Αυτό θα ωφελήσει τον ίδιο το λαό. Την ψήφο στο ΚΚΕ θα τη βρούμε δίπλα μας, στους χώρους δουλειάς για ΣΣΕ, για μέτρα υγείας και ασφάλειας στην εργασία απέναντι στα εργατικά ατυχήματα που θυμίζουν γενοκτονία. Θα τη βρουν δίπλα τους οι 700.000 άνθρωποι που πλειστηριάζεται το σπίτι τους και απειλούνται από τα “κοράκια”, όσοι απειλούνται με διακοπές ρεύματος και νερού, θα τη βρει δίπλα του κάθε άνθρωπος του μεροκάματου και βέβαια η νεολαία που δίνει μάχη να στήσει τη ζωή της σε αντίξοες συνθήκες.
Άγχος δεν υπάρχει. Γιατί έχουμε καθαρό που θα βρεθούμε την επόμενη μέρα και πολύ περισσότερο έχουμε εμπιστοσύνη ότι παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια ο ελληνικός λαός θα αξιοποιήσει την πείρα του και θα δυναμώσει κι άλλο το ΚΚΕ. Ο κόσμος δεν χρειάζεται βουλευτικές έδρες που θα ενισχύσουν την κυβερνητική αντιλαϊκή πλειοψηφία της επόμενης κυβέρνησης της ΝΔ, ούτε βουλευτικές έδρες που θα ενισχύσουν τη βολική για το σύστημα «αντιπολίτευση», που στα βασικά θα θυμίζει συμπολίτευση. Ο λαός έχει ανάγκη από βουλευτικές έδρες που θα είναι η μαχητική και γνήσια λαϊκή αντιπολίτευση την επόμενη μέρα. Δυνατό ΚΚΕ, σημαίνει δυνατός λαός και φοβισμένο κεφάλαιο.
Πώς αξιολογείτε το γενικότερο αποτέλεσμα της κάλπης με την ευρεία νίκη της Νέας Δημοκρατίας με ποσοστά που ούτε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν περίμενε; Το αποδίδετε σε γενικότερες αλλαγές νοοτροπίας της ελληνικής κοινωνίας;
O κ. Μητσοτάκης ας μην ενθουσιάζεται. Όσο θα υπάρχει ΚΚΕ καμία αντιλαϊκή κυβέρνηση δεν θα είναι παντοδύναμη. Θα το καταλάβει πολύ γρήγορα αν ακόμα δεν το ξέρει. Οι γενικότερες αλλαγές συντελούνται στη ζωή του λαού και δυστυχώς πάμε από το κακό στο χειρότερο. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο χρειαζόμαστε δυνατό ΚΚΕ, την επόμενη μέρα. Γι’ αυτό το λόγο δεν πρέπει να επιλέξουμε κόμματα και κυβερνήσεις που στήριξαν αυτό το δρόμο που μας έφερε ως εδώ. Δεν είναι νοοτροπία. Είναι μια ολόκληρη προπαγάνδα των βασικών κομμάτων του συστήματος που προβάλλουν στον λαό ως μονόδρομο την αντιλαϊκή πολιτική τους.
Δείτε για παράδειγμα το ζήτημα της φορολογίας για το οποίο γίνεται πολλή συζήτηση, αλλά δε γίνεται καμία συζήτηση για το γεγονός ότι ο λαός στα φορολογικά έσοδα του κράτους συμμετέχει με ποσοστό 95% και το μεγάλο κεφάλαιο με 5%. Δε γίνεται καμία συζήτηση για την εθελοντική φορολογία των εφοπλιστών από τη μία και για την υπέρογκη φορολογία του λαού μας από την άλλη. Αυτά θεωρούνται δεδομένα από όλους. Μόνο το ΚΚΕ τα αμφισβητεί και τα αποκαλύπτει, σπάει το κλίμα συναίνεσης που θέλει το σύστημα, τη λογική να τσακίζονται οι εργαζόμενοι για να μεγαλώνουν τα κέρδη των λεγόμενων επενδυτών.
Μετά από σχεδόν μία δεκαετία, κατά την οποία βρεθήκατε στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτές τις εκλογές επιλέξατε να είστε υποψήφια με το ΚΚΕ; Πώς κατασταλάξατε σε αυτή την απόφαση;
Αποφάσισα να συμπορευτώ με το ΚΚΕ, γιατί είναι το μόνο Κόμμα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, που βρίσκεται μπροστά στον αγώνα των εργαζομένων και της νεολαίας. Είναι ένα κόμμα που υπερασπίζεται την ειρήνη και τη φιλία των λαών. Και βέβαια, γιατί έχει πρόγραμμα εξουσίας και διακυβέρνησης που είναι πραγματικά προς όφελος του λαού και αυτό μπορώ να το επιβεβαιώσω και από την προσωπική μου εμπειρία, καθώς όπως ξέρετε κατάγομαι και μεγάλωσα στη Βουλγαρία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων. Εγώ για παράδειγμα προσπάθησα όσο ήμουν στο ΣΥΡΙΖΑ να περάσω μια απλή νομοθετική ρύθμιση για τα δικαιώματα των εργαζομένων στην καθαριότητα, αλλά όταν έφτασε η ώρα βρήκα κλειστές πόρτες και κλειστά αυτιά. Αυτά δεν τα είδα μόνο εγώ. Τα είδαν και τα βλέπουν πολύς κόσμος που εμπιστεύτηκε το ΣΥΡΙΖΑ και τώρα σκέφτεται τι να κάνει. Να έρθει με το ΚΚΕ! Επιλογή που μπορεί να μας γεμίσει περηφάνια και σίγουρα δε θα μετανιώσουμε γι’ αυτή.
Τι απαντάτε στην μόνιμη κριτική που ασκείται στο ΚΚΕ, ότι δηλαδή οι θέσεις αλλά και η λειτουργία του κόμματος ανήκουν στο παρελθόν;
Όσοι τα λένε αυτά, αν δε τα λένε εκ του πονηρού, σίγουρα δεν έχουν γνωρίσει το ΚΚΕ. Εγώ όσο καιρό συνεργάζομαι με το ΚΚΕ, βιώνω μια απίστευτη συντροφικότητα, βιώνω την αλληλεγγύη, το σεβασμό και τη στήριξη. Αυτά είναι παρελθόν; Και τι είναι το σύγχρονο; Ο ατομικός δρόμος η λογική του «πατάτε επί πτωμάτων» που υποστηρίζουν τα κόμματα του συστήματος.
Παρελθόν είναι να σε πετάνε από το σπίτι σου για λίγα χρέη, να σε αφήνουν χωρίς ρεύμα και νερό, να μην μπορείς να έχεις θέρμανση. Παρελθόν είναι να χάνονται ζωές σε χώρους δουλειάς, να πεθαίνουν άνθρωποι επειδή δεν υπάρχουν ασθενοφόρα. Σύγχρονο είναι να βρίσκεσαι απέναντι σε όλα αυτά, να παλεύεις την αδικία. Σύγχρονο είναι να είσαι στο σωματείο σου, να ξέρεις και να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματά σου. Αλλά, ό,τι το σύστημα φοβάται, τα βαφτίζει «ξεπερασμένα» ή «παρελθόν», για να έχει το κεφάλι του ήσυχο.
Τα στοιχεία της ΟΣΕΤΕΕ, δείχνουν ότι η Ελλάδα καταρρίπτει το ένα μετά το άλλο τα μαύρα ρεκόρ των θυμάτων σε εργατικά δυστυχήματα. Από την αρχή του έτους έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 70 άνθρωποι εν ώρα εργασίας, ενώ ο συγκεκριμένος αριθμός αυξάνεται γεωμετρικά κάθε χρόνο. Ως ένα άτομο που έχει αφιερώσει τη ζωή του στον δρόμο του συνδικαλισμού, θεωρείτε ότι μπορεί να μπει «φρένο» σε αυτόν τον κατήφορο;
Είναι πάρα πολλά τα περιστατικά εργατικών ατυχημάτων τα τελευταία χρόνια, που αποδεικνύουν ότι δεν είναι η κακιά η ώρα, όπως θέλουν να μας πείσουν οι εργοδότες και το κράτος. Πίσω από τα νούμερα βρίσκονται οικογένειες που τραβάνε το δράμα τους και που το μόνο που ζητάνε είναι να είναι ο δικός τους άνθρωπος ο τελευταίος. Η αιτία είναι η έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι συνεχείς αλλαγές σε πόστα, η έλλειψη επαρκούς εκπαίδευσης και όλων όσων είναι αναγκαία για την προστασία της ζωής και της υγείας μέσα στους χώρους δουλειάς.
Οι εργοδότες κοιτάνε το κόστος τους, αλλά οι εργάτες πρέπει να κοιτάξουμε τις ζωές μας. Η ελπίδα μας είναι η οργάνωση και δράση μέσα στα συνδικάτα μας. Προσωπικά συνεχίζω να δίνω μια μεγάλη μάχη για τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, που έχουν αιτήματα δίκαια και αναγκαία και που δυστυχώς καμία Κυβέρνηση δεν ικανοποίησε. Όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Και βέβαια αγώνες που δόθηκαν και δίνονται όπως στην Cosco, στη ζώνη του Περάματος και αλλού δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε.
Είστε ένα πρόσωπο που έχει συνδεθεί όσο λίγα με την μάστιγα της κακοποίησης και της βίας κατά των γυναικών. Το κίνημα #metoo έφερε στο προσκήνιο αυτό κοινωνικό ζήτημα που για χρόνια κρυβόταν «κάτω από το χαλάκι» και πρόσφατα το είδαμε ακόμα και σαν θέμα στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Θεωρείτε ότι σαν κοινωνία κάνουμε βήματα προς την σωστή κατεύθυνση και πως σχολιάζετε όσους ζητούν αυστηροποίηση των ποινών για τους δράστες;
Θεωρώ ότι για να γίνουν βήματα στην πρόληψη και την ολόπλευρη προστασία των κακοποιημένων γυναικών πρέπει να εξασφαλιστούν οι οικονομικές, κοινωνικές προϋποθέσεις ώστε κάθε γυναίκα να ζει ανεξάρτητη. Αυτό σημαίνει να εξασφαλίζεται το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σταθερό ωράριο και μέτρα υγείας και ασφάλειας στο χώρο δουλειάς, αυξήσεις στους μισθούς, στην Υγεία, στην ολόπλευρη προστασία της οικογένειας.
Τέτοια μέτρα με ευθύνη διαχρονικά των κυβερνήσεων δεν έχουν παρθεί γιατί αποτελούν «κόστος» για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους. Πώς να προστατευτεί μια γυναίκα από την εργοδοτική βία, τον εργοδοτικό εκβιασμό, την εντατικοποίηση της δουλειάς, όταν δεν υπάρχουν μέτρα υγείας και ασφάλειας στο χώρο δουλειάς; Και αποδείχθηκε ότι «ασπίδα προστασίας» για κάθε εργαζόμενη από τη βία στο χώρο δουλειάς είναι ο αγώνας του εργατικού - λαϊκού κινήματος με τη συμμετοχή των γυναικών ενάντια στα καθημερινά «Τέμπη». Εκεί γίνονται «μάθημα ζωής» ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα κόντρα στις σάπιες αξίες του ατομισμού, του ανταγωνισμού, της ατομικής αλαζονείας που καλλιεργούνται στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, άλλους θεσμούς του κράτους.
Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην πρόληψη της βίας κατά των γυναικών που απαιτεί ενημερωτικά προγράμματα από επιστημονικούς, κρατικούς φορείς σε σχολεία, σε πανεπιστήμια, σε χώρους νεολαίας. Ταυτόχρονα, χρειάζονται κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες για την ολόπλευρη προστασία των γυναικών και των παιδιών, στελεχωμένες με το αναγκαίο μόνιμο επιστημονικό προσωπικό. Για αυτό αντιπαλεύουμε την πολιτική όλων των κυβερνήσεων, που έχουν κρατήσει υποστελεχωμένα τα ελάχιστα συμβουλευτικά κέντρα και τους ξενώνες φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών, χωρίς μόνιμο προσωπικό, ενώ η σχετική ευρωπαϊκή χρηματοδότηση είναι με ημερομηνία λήξης!
Το ΚΚΕ έχει συγκεκριμένες προτάσεις για την αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου και της ποινικής μεταχείρισης των εγκλημάτων βίας κατά των γυναικών, με άξονα το κίνητρο του δράστη. Καταδικάζει κατηγορηματικά κάθε φαινόμενο ατιμωρησίας ή προσπάθειας να πέσουν στα “μαλακά” οι δράστες τέτοιων απεχθών εγκλημάτων. Και βέβαια το όποιο νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει, δεν μπορεί να μην ελέγχεται η εφαρμογή του εξαιτίας της απουσίας αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών.
Για αυτό έχει σημασία να δυναμώσει ο αγώνας για να σπάσει ο «φαύλος κύκλος» της εκμετάλλευσης, της πολύμορφης βίας και των διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας.
Διαβάστε επίσης:
