Σε μια απόφαση που αναδεικνύει κατά πρωτοφανή τρόπο συνυπαιτιότητα σε επίπεδο 70% εργαζομένου, για εργατικό ατύχημα, προχώρησε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, δικαιώνοντας ουσιαστικά τους ισχυρισμούς αλυσίδας σούπερ μάρκετ, που υποστήριξε πως έφταιγε ο εργαζόμενος που έπεσε από τις σκάλες και τραυματίστηκε, (ενώ δεν λειτουργούσε το φωτοκύτταρο στο κλιμακοστάσιο) γιατί κατά τα λεγόμενά τους, δεν…κρατούσε φακό.
Ως δεύτερος λόγος της συνυπαιτιότητας αναπτύσσεται το γεγονός ότι ήταν διευθυντής πωλήσεων και έπρεπε να είχε ενημερώσει για τη βλάβη του φωτοκύτταρου. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ευθύνεται ένας άνθρωπος που ανήκει τον τομέα των πωλήσεων για τις τεχνικές ελλείψεις και δυσλειτουργίες της εταιρείας.
Επιπρόσθετα, έκρινε ότι έφερε ευθύνη καθώς δεν ήταν εφοδιασμένος με ένα φακό ή δεν έθεσε σε λειτουργία τον φακό του κινητού του τηλεφώνου (!), ώστε να κατέλθει με ασφάλεια στο κλιμακοστάσιο και εν συνεχεία άμεσα να φροντίσει ώστε η βλάβη να καταχωρηθεί στο σύστημα της εταιρείας προς αποκατάσταση.
Πρόκειται για την υπ αριθμόν 1347/2022 απόφαση διαδικασίας εργατικών διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Η υπόθεση
Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε στην υπόθεση εργατικού ατυχήματος, στο οποίο ενεπλάκη ο εργαζόμενος και επήλθε σοβαρός τραυματισμός του, ότι φέρει αυτός τη μεγαλύτερη ευθύνη, παρά το γεγονός ότι δεν τηρούνταν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας από πλευράς του εργοδότη. Πρόκειται για μία πολύ γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ, στην οποία ο εργαζόμενος κατείχε θέση υπεύθυνου πωλήσεων.
Το ατύχημα συνέβη όταν ο εργαζόμενος κατέβηκε στο κλιμακοστάσιο αλλά δεν λειτούργησε λόγω δυσλειτουργίας το φωτοκύτταρο με αποτέλεσμα ο ίδιος κατεβαίνοντας στο σκοτάδι , εξαιτίας της μηδαμινής ορατότητας, να χάσει την ισορροπία του, να πέσει στο έδαφος και να τραυματιστεί στη σπονδυλική στήλη.
Σύμφωνα μάλιστα με την έκθεση έρευνας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, το ατύχημα θα είχε αποφευχθεί αν κατά την κάθοδο του παθόντα άναβε ο φωτισμός στο κλιμακοστάσιο (ο φωτισμός δεν λειτούργησε λόγω δυσλειτουργίας του φωτοκύτταρου) και αν το κλιμακοστάσιο έφερε κουπαστή από την πλευρά καθόδου του παθόντα.
Από την πτώση τραυματίστηκε σοβαρά στη σπονδυλική στήλη, κρίθηκε απαραίτητο να ακολουθήσει συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή και να υποβληθεί σε θεραπεία, ο δε θεράπων ιατρός του τον έκρινε ανίκανο για εργασία και του χορήγησε αναρρωτική άδεια διάρκειας δύο μηνών.
Συνυπαιτιότητα εργαζομένου: Ερμηνεία
Παρά τις προφανείς ανεπάρκειες των εγκαταστάσεων σε επίπεδο ασφάλειας, το Πρωτοδικείο Αθηνών έκρινε ότι για το ατύχημα είναι συνυπαίτιος, σε μεγάλο βαθμό και ο εργαζόμενος.
Το απροσδόκητο στην υπόθεση ήταν ότι το Δικαστήριο έκρινε συνυπαίτιο τον εργαζόμενο με την αιτιολογία ότι λόγω της θέσης του, ως προϊσταμένου πωλήσεων της εταιρείας (!) όφειλε να μεριμνήσει ώστε να ενημερωθεί το αρμόδιο τεχνικό τμήμα και κατ’ επέκταση να αποκατασταθεί η βλάβη του φωτοκύτταρου.
Ευθύνεται δηλαδή ένας άνθρωπος που ανήκει τον τομέα των πωλήσεων για τις τεχνικές ελλείψεις και δυσλειτουργίες της εταιρείας, ενώ ο βαθμός ευθύνης αυξάνεται διότι δεν ήταν εφοδιασμένος με ένα φακό ή δεν έθεσε σε λειτουργία τον φακό του κινητού του τηλεφώνου (!), ώστε να κατέλθει με ασφάλεια στο κλιμακοστάσιο.
Το Δικαστήριο, λοιπόν, αποφάνθηκε ότι ήταν αρμοδιότητα του υπεύθυνου πωλήσεων να ενημερώσει για τυχόν τεχνικές βλάβες καθώς και να προμηθευτεί φακό! Εξ αυτού του λόγου και αγνοώντας εντελώς την τεράστια ευθύνη της εργοδότριας εταιρείας απέναντι στους εργαζομένους της, για την υγεία και την ασφάλεια των οποίων οφείλει να μεριμνά, το Δικαστήριο κατέληξε ότι η αμέλεια του παθόντος είναι βαρύτερη και προσέδωσε σε αυτόν συνυπαιτιότητα κατά ποσοστό 70%, ενώ στην εταιρεία κατά ποσοστό 30%.
Κατ’ ουσία δηλαδή αγνόησε το μεγάλο μερίδιο ευθύνης που φέρει ένας εργοδότης προς τους εργαζομένους του δεν επιδίκασε παρά μόνο συμβολικά μία ελάχιστη αποζημίωση στο θύμα.
