Για την περιπέτεια υγείας που αντιμετώπισε και της προκάλεσε μερική απώλεια της ακοής, μίλησε σε συνέντευξη που έδωσε στο thestival, η βουλευτής Θεσσαλονίκης και τομεάρχης τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Νοτοπούλου.
Αν και δεν είναι πολύ γνωστό το ιατρικό θέμα που αντιμετώπισε η κ. Νοτοπούλου, πρόκειται για ένα σπάνιο αυτοάνοσο σύνδρομο τόσο επιθετικό που όπως η ίδια δήλωσε, την «έφερε με σοκαριστικό τρόπο αντιμέτωπη με όλα».
«Σήμερα έχω βαριά βαρηκοΐα, επικοινωνώ χρησιμοποιώντας ακουστικά βαρηκοΐας και βασίζομαι στη χειλοανάγνωση»
«Κυριολεκτικά χρειάστηκε να παλέψω για τη ζωή μου τους πρώτους μήνες. Και η επαναφορά σε μία ομαλότητα ήταν εξαιρετικά αβέβαια. Στη συνέχεια, σιγά σιγά έμαθα να υπάρχω με άλλο τρόπο. Ήταν εξαιρετικά δύσκολη και απαιτητική η προσπάθεια. Χρειάστηκα βοήθεια και υποστήριξη για να αποδεχτώ και να αγαπήσω τον καινούριο μου εαυτό με την αναπηρία, να πιστέψω πως μπορώ», σημείωσε.
Ενώ πρόσθεσε πως, «μετά από όλα αυτά που πέρασα το μόνο που έχει σημασία είναι να έχω γεμάτη την καρδιά μου και να είμαι χρήσιμη. Είμαι ευγνώμων γιατί έχω ανθρώπους δίπλα μου που με κράτησαν όρθια όταν λύγισα, που με στηρίζουν καθημερινά, που με εμπιστεύονται».
Όπως είπε, η τομεάρχης τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε να μιλήσει ανοικτά για το κομμάτι της αναπηρίας που έχει, ώστε να ενθαρρύνει τους ανθρώπους που ξαφνικά ένα συμβάν από το πουθενά, τους τραβά το χαλί κάτω από τα πόδια.
«Σήμερα έχω βαριά βαρηκοΐα, επικοινωνώ χρησιμοποιώντας ακουστικά βαρηκοΐας και βασίζομαι στη χειλοανάγνωση. Χρειάστηκε να μάθω να επικοινωνώ ξανά από την αρχή και χρειάζεται να καταβάλλω διαρκώς το μέγιστο της προσοχής μου. Καλά τώρα με τις μάσκες η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Γενικά μιλώντας, είναι ένας κόσμος φτιαγμένος μόνο για όσους ακούν κανονικά», συμπλήρωσε η κ. Νοτοπούλου.
Ενώ κατέληξε λέγοντας πως, «ευτυχώς η τεχνολογία βοηθά καταλυτικά στο να είσαι λειτουργικός. Και είναι ευθύνη της Πολιτείας να την καταστήσει προσβάσιμη σε όλους. Και η κοινωνία να δίνει ευκαιρίες και δυνατότητες. Η καθημερινότητα είναι κουραστική και δύσκολη είμαι όμως λειτουργική. Προχωράω. Αλλά μου λείπει η μουσική πολύ… τα τραγούδια…».
