Για 12η ημέρα συνεχίζει να καίει η φωτιά στον εθνικό δρυμό της Βάλια Κάλντα, στη θέση Τσακατούρα, ανάμεσα στην Βωβούσα Ιωαννίνων και το Περιβόλι Γρεβενών προς την πλευρά που γειτνιάζει με το Αρκουδόρεμα. Η φωτιά είναι έρπουσα, καίει χαμηλή βλάστηση και τα ξερόκλαδα, ενώ τα ρόμπολα και η μαύρη πεύκη, που αποτελεί την κυρίως βλάστηση του δάσους, μέχρι στιγμής δεν κινδυνεύουν.
Όπως ανέφερε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διοικητής της Πυροσβεστικής Γρεβενών Αντώνης Καλαϊδόπουλος, το σημείο της φωτιάς είναι αρκετά δύσβατο και τα πεζοπόρα τμήματα χρειάζονται αρκετή ώρα για να το προσεγγίζουν.
Στην κατάσβεση συμμετέχουν 7 πυροσβέστες από τα Γρεβενά, 7 από την Κοζάνη και 7 άνδρες από το νεοσύστατο τμήμα δασοκομάντος, που εδρεύει στα Ιωάννινα.
Σύμφωνα με τον κ. Καλαϊδόπουλο, η φωτιά έχει περιοριστεί στο ελάχιστο, ενώ παρουσιάζονται καπνοί και μικροεστίες κατά τη διάρκεια του μεσημεριού.
Μέχρι στιγμής δεν έχει γνωστό το μέγεθος της καταστροφής που έχει προκαλέσει η πυρκαγιά που καίει για 12η ημέρα στο μοναδικό, παρθένο δάσος της Πίνδου.
Το παρθένο δάσος της Βάλια Κάλντα
Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, γνωστός και ως Βάλια Κάλντα (που σημαίνει ζεστή κοιλάδα στα βλάχικα) βρίσκεται σε ιδιαίτερα δυσπρόσιτη περιοχή της οροσειράς της Πίνδου στα όρια μεταξύ των νομών Γρεβενών και Ιωαννίνων. Η συνολική του έκταση φτάνει τα 68.990 στρέμματα.
Ο δρυμός περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα και του Αρκουδορέματος καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι. Χαρακτηρίζεται ιδιαίτερα από την ποικιλία μορφολογικών αντιθέσεων με απότομους γκρεμούς και ορμητικούς χειμάρρους, καθώς και πυκνά δάση.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 1.400 μέτρων και περικλείεται από βουνά με υψόμετρο πάνω από 2.000 μέτρα μεταξύ αυτών βρίσκονται οι κορυφές Αυγό (2.177 μ.), Πυροστία (1.965 μ.), Αυτιά (2.055 μ.), Μηλιά (2.180 μ.), Φλέγκα (2.158 μ.), Κακοπλεύρι (2.160 μ.), Τρία σύνορα (2.050 μ.) και Σαλατούρα (2.019 μ.).
Στα όρια της περικλείεται έκταση 69.000 στρεμμάτων. Από αυτή την έκταση τα 35.000 στρέμματα αποτελούν την προστατευόμενη περιοχή γύρω από τον πυρήνα. Ο Δρυμός σκοπεύει στην προστασία της πλούσιας πανίδας και χλωρίδας με ιδιαίτερη έμφαση στα αιωνόβια ρόμπολα και μαυρόπευκα.
Ο δρυμός καλύπτεται από εκτεταμένα δάση κωνοφόρων και οξιάς και πάρα πολλά είδη ενδημικών φυτών των Βαλκανίων και της Ελλάδας(ανάμεσά τους το ενδημικό φυτό της περιοχής Centaurea vlachorum, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν των Βλάχων που κατοικούν στα γειτονικά χωριά).
Η κοιλάδα περικλείεται από τους γύρω ορεινούς όγκους της Βαλέα. Στον δρόμο θα συναντήσουμε τα ομορφότερα δάση Μαύρης Πεύκης, Οξιάς, Λευκόδερμης όπως και διάσπαρτα άτομα δασικής Πεύκης.
Επίσης, πολύ πλούσια είναι τόσο η χλωρίδα όσο και η πανίδα της περιοχής. Φιλοξενεί περισσότερα από 80 είδη πουλιών (11 από τα οποία είναι αρπακτικά) ορισμένα είναι και προστατευόμενα. Μερικά από αυτά τα πουλιά είναι γεράκια, γερακίνες, αετοί όπως επίσης πουλιά του δάσους και των νυκτόβιων.
Αποτελεί καταφύγιο για κάθε λογής άγριο ζώο. Άλλα σπάνια θηλαστικά που ζουν εκεί είναι η βίδρα, το ζαρκάδι και ο αγριόγατος. Στα ποτάμια της κοιλάδας συναντάμε δυο σπάνια είδη πέστροφας (Trutta fario και Salvelinus fontinalis). Επιπλέον, υπάρχουν πολλά είδη μανιταριών και ερπετών όπως οχιές, σαύρες, σαλαμάνδρες, αστρίτες. Επτά από αυτά τα είδη προστατεύονται σε ολόκληρο τον κόσμο.
