Θύελλα αντιδράσεων έχουν σηκώσει οι χθεσινές δηλώσεις του γιατρού και υποψήφιου βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Σπύρου Πνευματικού, περί διαλογής ασθενών και συγκεκριμένα καρκινοπαθών που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της ασθένειάς τους.
Οι δηλώσεις αυτές ήρθαν λίγο αργότερα από τις δηλώσεις Μητσοτάκη, όπου, μετά την επίσκεψη του στον Άγιο Σάββα, ανέφερε πως θα ασχοληθεί προσωπικά ο ίδιος με το ΕΣΥ.
Τι εννοεί λοιπόν ο κύριος Μητσοτάκης όταν λέει ότι θα ασχοληθεί προσωπικά με το ΕΣΥ;
Έχει σκοπό να το μετατρέψει, όπως ονειρεύεται ο κ. Πνευματικός, σε σύστημα ίδιο με της Αμερικής;
Αν δεν έχει κάποιος, δηλαδή, χρήματα να πληρώσει ή αν δεν είναι ασφαλισμένος θα είναι καταδικασμένος να πεθάνει;
Ήδη η Ελληνική κοινωνία παρακολουθεί καθημερινά ειδήσεις όπου συμπολίτες μας πεθαίνουν λόγω ελλείψεων στο ΕΣΥ. Τρεις θάνατοι σε τρεις ημέρες, επειδή άργησε το ασθενοφόρο...
Και αναρωτιόμαστε: Πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η κατάσταση στην Υγεία;
Όποιος έχει βρεθεί άλλωστε σε δημόσιο νοσοκομείο ξέρει... Ξέρει τον ατελείωτο χρόνο που χρειάζεται για να εξεταστεί ή και να χειρουργηθεί. Ξέρει την άνιση μάχη που δίνουν οι γιατροί για να ανταπεξέλθουν στους εκατοντάδες ασθενείς που προσέρχονται καθημερινά, ζητώντας τα αυτονόητα. Δημόσια και δωρεάν Υγεία.
Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία απάντηση από τον επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας, ούτε για τον λόγο που το ΕΚΑΒ βρίσκεται σε διάλυση, μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης, ούτε για τις δηλώσεις Πνευματικού. Το μόνο που έχει συμβεί είναι ότι ο κ. Πνευματικός τέθηκε εκτός ψηφοδελτίων από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου.
Θέλουμε λοιπόν να ρωτήσουμε τον κ. Μητσοτάκη, αρχικά αν ισχύουν οι δηλώσεις του κ. Πνευματικού. Και αν ναι, να μας απαντήσει στο ποιος θα είναι αυτός που θα κάνει την διαλογή; Ποιος θα είναι αυτός που θα κρίνει, ως άλλος θεός, ότι έφτασε η ώρα ενός ασθενή;
Ως κόρη ανθρώπου που έχει «παλέψει» με τρεις καρκίνους έχω δει να συμβαίνουν «θαύματα». Ποιος, λοιπόν, είναι αυτός που θα αποφασίσει πότε τελειώνει ο δρόμος του καθενός;
Ακόμα μία «πληρωμένη» απάντηση από τον γιο ενός καρκινοπαθή
Το παρακάτω κείμενο είναι από τον γιο ενός καρκινοπαθή που ανέβηκε στα social media μετά τις δηλώσεις Πνευματικού:
«Κε Πνευματικέ μου,
είμαι γιος ενός καρκινοπαθούς ο οποίος έχει φύγει εδώ και 22 χρόνια.
Ο μπαμπάς μου διαγνώστηκε με καρκίνο που λες, και μας είπαν εξαρχής ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα. Θα πέθαινε. Κατάφεραν όμως οι γιατροί στον Άγιο Σάββα να του δώσουν κάποιους μήνες ζωής.
Σε αυτούς τους μήνες εγώ σαν 20χρονος αντιδραστικός έφηβος που δεν είχα καμία κάψα να δείξω σε κανέναν πόσο τον αγαπώ, κατάφερα να τον πάρω αγκαλιά και να είμαι δίπλα του στο κρεβάτι όταν αυτός πονούσε και είχε παρανέργειες από τις χημειοθεραπείες. Μπόρεσα να κάτσω μαζί του και να μιλήσουμε, να παίξουμε, να δημιουργήσουμε αναμνήσεις. Ο ίδιος χαμογέλασε και πήρε δύναμη να παλέψει. Να μην φύγει με τα χέρια κάτω.
Και ναι, υπήρχαν στιγμές που έλεγα ότι δεν είχε νόημα και ότι τον ταλαιπωρούμε και δεν τον αφήνουμε να φύγει ήσυχα,
Κι εγώ λοιπόν ωριμάσα, έμαθα να δίνω, να κάνω υπομονή και να παλεύω.
Πόσο κόστισε αυτό ρε παιδί μου;
Κάνε τον λογαριασμό και στείλτον μου.
Πληρώνω όσο θέλεις, δεν με νοιάζει καν το ποσό. Μπορώ να δουλεύω όλη την ημέρα για την υπόλοιπη ζωή μου.
Πληρώνω όσο θέλεις για να κρατήσω αυτές τις αναμνήσεις. Τις καλές και τις κακές.
Αλλά κάνε μου μια χάρη. Μην ξαναμιλήσεις για τον μπαμπά μου, γιατρέ. Το cost benefit ratio μπορώ να σου εξηγήσω τι να το κάνεις και που να το βάλεις. Με κάθε σεβασμό σου λέω ότι για τους ανθρώπους που αγαπάμε είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε έστω και για ένα λεπτό παραπάνω μαζί τους, έστω και για ένα λεπτό καλύτερης ποιότητας ζωής για αυτούς.
Εσύ που τα μετράς όλα με βάση το κόστος να μας στέλνεις πάντα τον λογαριασμό. Είμαστε large.
Update: Και επειδή πάλι γράφει για παρερμηνείες,
ΟΧΙ, δεν είχες λίγο χρόνο, άκουσα όλη τη συνέντευξη και μιλούσατε με τον
Πορτοσαλτε 20 λεπτά. Άπειρος ραδιοφωνικός χρόνος. Το θέμα δε το άνοιξες μόνος σου.
Καμία παρερμηνεία και κανένα απόσπασμα που αλλάζει το νόημα. Έχει ανεβασμένη όλη τη συνέντευξη ο ΣΚΑΪ.
#Τομάρια
Υ.Γ. και ειλικρινά το λέω, δέχομαι να πληρώσω και το ποσοστό που μου αναλογεί σαν πολίτης και για τον μπαμπά και τη μαμά ΚΆΘΕ άλλου πολίτη».
Οι δηλώσεις Πνευματικού
Ακολουθούν οι δηλώσεις του κ. Πνευματικού:
«Πρέπει να δούμε την αξιολόγηση των πράξεων. Πόσες απ’ αυτές τις πράξεις που κάνουμε κάθε μέρα χρειάζονται; Δηλαδή ένα κόστος τεραστίων διαστάσεων μπορεί να γίνει αν περιορίσουμε μερικά πράγματα απ’ αυτά που δεν χρειάζονται να γίνουν. Δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάμε τον άρρωστο αν πάμε και του πούμε ότι "δεν έχει νόημα να κάνουμε αυτό για σας".
Ένας καρκινοπαθής τελικού σταδίου δεν είναι υποχρεωτικό... Δεν θα τα καταφέρει, δεν έχει καλή πρόγνωση, πρέπει κάποια στιγμή να τραβήξουμε μια γραμμή. Γιατί; Γιατί είναι πάρα πολύ δύσκολο να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στα έξοδα που χρειάζονται για την αντιμετώπιση των συνανθρώπων. Υπάρχει ένα σημείο που δεν έχεις λόγο να κάνεις κάτι παραπάνω. Θα μου πει κάποιος ότι ο καλός Θεός έχει αποφασίσει διαφορετικά.
Μα πράγματι, αλήθεια είναι αυτό το πράγμα, στο τέλος της ημέρας όμως τι θα γίνει;
Αυτά τα πράγματα τα έχουν δει… Η Αμερική είναι ένα τρομακτικό παράδειγμα: Ψάχνουν τα πάντα, ψάχνουν το κόστος των πράξεων, το cost benefit ratio σε μία πράξη κτλ. Όταν είχαμε πάει στις αρχές της δεκαετίας του ’90 με τη γυναίκα μου στην Αμερική, η πρώτη συζήτηση που είχαμε ακούσει ήταν πραγματικά πόσο ακριβό είναι το αμερικάνικο σύστημα.
Γιατί ήταν τόσο πολύ ακριβό; Γιατί όλοι φτάνανε στο νοσοκομείο, σε όποια κατάσταση κι αν ήταν και γινόντουσαν τα πάντα για όλους. Και με αυτό τον τρόπο ανακαλύψανε ότι μετά από λίγο καιρό δεν θα μπορούσαν να παρέχουν υπηρεσίες σε κανέναν. Άρα θα πρέπει να κάνουν μια σχετική επιλογή το πόσο μπορούν να ξοδέψουν... Ακούγεται λίγο κυνικό - Δεν είναι κυνικό, είναι ανθρώπινο».
