Θα μπορούσαν να είναι οι σύγχρονοι πρωταγωνιστές μιας Οδύσσειας, στο παγκόσμιο εργασιακό περιβάλλον. H Νεφέλη, ο Θωμάς και ο Σταμάτης, έχουν έναν κοινό παρονομαστή, αν και δραστηριοποιούνταν επαγγελματικά για αρκετά χρόνια σε χώρες του εξωτερικού, εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία να εργαστούν, εξ αποστάσεως, εν μέσω πανδημίας από τη Θεσσαλονίκη και όταν επήλθε η «κανονικότητα», αποφάσισαν από κοινού με τις εταιρείες τους, να παραμείνουν μόνιμα στην πόλη τους και να συνεχίσουν να εργάζονται με το ίδιο μοντέλο εργασίας, remote working.
Είναι οι Έλληνες ψηφιακοί νομάδες, οι σύγχρονοι «digital repats» (digital repatriates), που επαναπατρίσθηκαν και επέστρεψαν στην... Ιθάκη τους.
«Η πανδημία επίσπευσε την επιστροφή μου στη Θεσσαλονίκη»
Ο Θωμάς, είναι μηχανικός δεδομένων και εργάζεται εξ αποστάσεως από τη Θεσσαλονίκη, για εταιρεία με έδρα την Αμερική. Όλα ξεκίνησαν εν μέσω πανδημίας, όπως είπε στην Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ είχε ήδη αποφασίσει να επιστρέψει στη χώρα του, μη γνωρίζοντας εάν αυτό είναι εφικτό.
«Στο πλάνο μου υπήρχε η εξ αποστάσεως εργασία (remote working) και όλα έγιναν πιο γρήγορα εξαιτίας της πανδημίας, καθώς ήθελα πρώτα να δοκιμάσω εάν μπορεί αυτό να πετύχει», αναφέρει και εξηγεί πως, «εν μέσω πανδημίας, κατάλαβα ότι με καλύπτει ο συγκεκριμένος τρόπος εργασίας, αλλά και οι συνθήκες εργασίας που βρήκα στην Ελλάδα. Πρόκειται για έναν συνδυασμό πραγμάτων, βρήκα μια εταιρεία στο αντικείμενο μου, που είναι η ανάλυση δεδομένων που σχετίζονται με κρυπτονομίσματα, με απολαβές που ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μου και παράλληλα οι συνθήκες εργασίας με καλύπτουν πλήρως».
Με έκπληξη, όπως ο ίδιος λέει, συνειδητοποίησε πως οι απολαβές σε εταιρείες στην Ελλάδα είναι καλύτερες από ότι περίμενε στον τομέα της τεχνολογίας και τόνισε ότι, «γίνονται σημαντικά βήματα στη χώρα και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως επιλέγουν την Ελλάδα και συγκεκριμένα τη Θεσσαλονίκη, για να δραστηριοποιηθούν μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες. Γενικά είμαι πολύ ικανοποιημένος, ζω και εργάζομαι στην Ελλάδα εδώ και ενάμιση χρόνο και το μόνο που μου λείπει είναι ο επαγγελματισμός που υπάρχει σε μεγαλύτερο βαθμό στην εξωτερικό και όχι τόσο στη χώρα μας».
Ο Σταμάτης, είναι μηχανικός PLC (Programmable Logic Controllers), ζούσε και εργάζονταν μόνιμα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και στην Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου, εξήγησε πως η απόφαση του να εργαστεί εν μέσω πανδημίας από τη Θεσσαλονίκη, άλλαξε τη ζωή του, καθώς σε συνεννόηση με την εταιρεία του, παρέμεινε στο ίδιο καθεστώς εργασίας, ακόμα και όταν οι επαγγελματικοί ρυθμοί, επέστρεψαν στην κανονικότητα τους.
Η εργασία εξ αποστάσεως δουλεύει με 90% ποσοστό επιτυχίας
«Όταν έπρεπε να επιστρέψω στο Λονδίνο, ενημέρωσα ότι θέλω να εργαστώ στην Ελλάδα, για οικογενειακούς λόγους κυρίως και επειδή είδα πως δουλεύει επιτυχημένα η εργασία εξ αποστάσεως σε ποσοστό 90%. Θεώρησα ότι θα είναι σχεδόν το ίδιο να δουλεύω από τη χώρα μου, αντί να είμαι στο σπίτι μου στην Αγγλία. Η εταιρεία μου είπε ότι, είναι από τις λίγες φορές που κάποιος σκέφτεται να φύγει από την εταιρεία, αλλά είναι ευχαριστημένος και ούτε θέλει παραπάνω λεφτά, επομένως δέχτηκε άμεσα την πρόταση μου», σημείωσε ο 36χρονος.
Το remote working ως μοντέλο εργασίας συνεχώς αναπτύσσεται
«Υπάρχουν πολλά παραδείγματα Ελλήνων που επέστρεψαν, αλλά και ξένων που επέλεξαν να εργαστούν εξ αποστάσεως από τη Θεσσαλονίκη για το εξωτερικό», επισημαίνει στην Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο διευθύνων σύμβουλος θερμοκοιτίδας επιχειρήσεων και συνεργατικού χώρου σε θέματα τεχνολογίας, Θεολόγης Προκοπίου και σημειώνει πως, «συγκεκριμένα υπάρχει συνεργάτης μας Ιρλανδός, που είναι πολύ ικανοποιημένος που επέλεξε τους τελευταίους μήνες να ζήσει στη Θεσσαλονίκη και να εργαστεί για το εξωτερικό. Θεωρώ ότι το remote working ως μοντέλο εργασίας, συνεχώς αναπτύσσεται και υιοθετείται από πολλές εταιρείες και ήδη γίνονται και σημαντικά βήματα, για τους ψηφιακούς νομάδες (digital nomads) που επιδίδονται σε εξ αποστάσεως εργασία (remote working), στη χώρα μας».
Τα θετικά και τα αρνητικά του remote working
Αναφερόμενος στα θετικά και τα αρνητικά του remote working, ο Σταμάτης επισήμανε πως, «υπάρχουν αρκετά πλεονέκτημα, όπως το να είσαι πιο συγκεντρωμένος και χωρίς να σε διακόπτουν όταν χρειάζεσαι να αφοσιωθείς σε κάτι. Επίσης, έχεις πιο ευέλικτο ωράριο, δε χάνεις χρόνο κάθε μέρα από και προς την δουλειά, ειδικά σε πόλεις όπως το Λονδίνο που θέλεις μία ώρα το πρωί και μία το απόγευμα για να πας και να γυρίσεις από τη δουλειά. Ακόμη, και η διατροφή σου μπορεί να είναι πιο προσεγμένη, γιατί μπορείς να την οργανώσεις καλύτερα και να τρως ότι θέλεις όποτε θέλεις».
Στα μειονεκτήματα, υπογράμμισε πως είναι το γεγονός ότι ο εργαζόμενος χάνει την από κοντά επικοινωνία με τους συναδέλφους του, την κοινωνικοποίηση και στην περίπτωση του δεν μπορεί να έχει όλα τα μηχανήματα για τεστ και ελέγχους εκτός γραφείου. Επιπλέον, όπως ο ίδιος είπε, είναι δύσκολο να είσαι όλη μέρα στον ίδιο χώρο δίχως να κινείσαι σχεδόν καθόλου.
Ξεκίνησε όπως ο ίδιος εξηγεί τον περασμένο Ιούλιο να εργάζεται με βάση τη Θεσσαλονίκη, αλλά ήδη δούλευε από απόσταση λόγω της πανδημίας από τον Μάρτιο του 2020. «Ακόμα και πριν επιστρέψω στην Ελλάδα, είχα αρκετά επαγγελματικά ταξίδια εκτός Αγγλίας, οπότε ουσιαστικά άλλαξε η βάση μου, αλλά και πάλι είμαι υποχρεωμένος να ταξιδεύω όπου χρειάζεται. Όταν προκύπτει κάτι επείγον, πρέπει να βρίσκομαι εκεί σχετικά άμεσα. Σαν γενικό πλάνο, έχουμε συμφωνήσει να δουλεύω έξι βδομάδες στην Ελλάδα και δύο βδομάδες στο Λονδίνο», διευκρινίζει.
Η πανδημία με έκανε να αναζητήσω ένα οικείο περιβάλλον
«Μέσα από την πανδημία βλέπεις τα πράγματα αλλιώς. Ειδικά αν βρίσκεσαι στο εξωτερικό», υπογραμμίζει μιλώντας στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η 24χρονη σχεδιάστρια μόδας Νεφέλη και εξηγεί πως, «εμένα με έκανε να αναζητήσω ένα οικείο περιβάλλον, με δικούς μου ανθρώπους. Έμεινα στο εξωτερικό για περίπου πέντε χρόνια. Σπούδασα και δούλεψα για κάποιες εταιρείες. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας το πλάνο ήταν να επιστρέψω στην Ελλάδα για λίγο, έτσι ώστε να δοκιμάσω πως θα εξελιχθεί εκεί».
Σήμερα εργάζεται, όπως η ίδια επισημαίνει, για Άγγλους εργοδότες που σέβονται κάθε εργαζόμενο στην εταιρεία τους και εκτιμούν τη δουλειά της, κάτι που δε συνάντησε στους εργοδότες στην Ελλάδα. «Δεν υπάρχει εκμετάλλευση, υπάρχει ισότητα. Είμαι πολύ ευχαριστημένη με το σύστημα που ακολουθούν, η δουλειά μου ούτως ή άλλως γίνεται εξ αποστάσεως και έχω την ευκαιρία να ζω σε έναν όμορφο τόπο, που θα μπορούσε να έχει προοπτικές, με ένα άλλο σύστημα και αλλαγές στο χώρο εργασίας, έτσι ώστε να θέλαμε όλοι να δουλεύουμε για την Ελλάδα και να ζούμε εδώ», αναφέρει η 24χρονη.
