Το Proson.gr παρουσιάζει τη νέα «ιστορία εργασιακής τρέλας» που περιλαμβάνεται στη νέα εβδομαδιαία στήλη της ιστοσελίδας και στην οποία οι συντάκτες αλλά και οι αναγνώστες μοιράζονται αυτό που περιγράφει ο τίτλος: Ιστορίες εργασιακής τρέλας!
Τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλά και των επιχειρήσεων / εταιρειών (όπου αναφέρονται) έχουν παραλλαχθεί για προφανείς λόγους, αλλά οι ιστορίες είναι... πέρα για πέρα αληθινές!
«Χτυπούσανε την κάρτα και δεν φαίνονταν οι υπερωρίες μας»
Η ψηφιακή κάρτα εργασίας έλεγαν ότι θα βοηθήσει τους υπαλλήλους. Ότι με αυτόν τον τρόπο θα μας πλήρωναν οι εργοδότες τις υπερωρίες. Σε εμάς δεν ίσχυσε αυτό....
Δουλεύω σε ένα κατάστημα ρούχων, όχι γνωστής αλυσίδας, περίπου πέντε χρόνια. Πριν την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας, ορισμένες φορές, η υπεύθυνη μου λέει να μένω παραπάνω για να τακτοποιήσω τις παραλαβές. Αλλά δεν έβλεπα δραχμή παραπάνω στην τράπεζα....
Το συζήτησα και με άλλες συναδέλφους, που μου είπαν ότι το ίδιο συνέβαινε και σε αυτές.... Γι' αυτό, πήρα την απόφαση να ζητήσω να μου πληρώσουν τις υπερωρίες μου. Όταν ζήτησα από την υπεύθυνη το αυτονόητο, δηλαδή να φροντίσει να ενημερώσει τον εργοδότη ότι κάνω υπερωρίες και να μου δώσουν τα παραπάνω χρήματα, που δικαιούμουν, αρνήθηκε και μου είπε ότι αν ξαναζητήσω τα χρήματα μου, θα απολυθώ...
Με την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, χάρηκα. Σκέφτηκα ότι έτσι θα φαίνονται στο ΕΡΓΑΝΗ ότι κάνουμε υπερωρίες και έτσι η αρμόδια υπηρεσία, θα τους υποχρέωνε να μας δώσουν τα δεδουλευμένα μας.
Αλλά όχι, δεν ξέρω πώς, αλλά η υπεύθυνη είχε βρει τρόπο να εκτυπώσει από κάπου τις κάρτες όλων των υπαλλήλων του καταστήματος και τις χτυπούσε, ώστε να φαίνεται ότι δουλεύουμε κανονικά το οκτάωρο... Έτσι, πάλι κάναμε υπερωρίες, τσάμπα...
Απογοητεύτηκα πλήρως... Τελικά, ούτε με την ψηφιακή κάρτα εργασίας πήραμε τα λεφτά μας....
Τη σημερινή ιστορία εργασιακής τρέλας έστειλε στο proson.gr η αναγνώστρια Κ.Δ.
αναγνώστης Σ.Κ.
Τις νέες ιστορίες μπορείτε να τις βρίσκετε κάθε Δευτέρα στην αντίστοιχη στήλη: Ιστορίες εργασιακής τρέλας
