Το Proson.gr παρουσιάζει τη νέα «ιστορία εργασιακής τρέλας» που περιλαμβάνεται στη νέα εβδομαδιαία στήλη της ιστοσελίδας και στην οποία οι συντάκτες αλλά και οι αναγνώστες μοιράζονται αυτό που περιγράφει ο τίτλος: Ιστορίες εργασιακής τρέλας!
Τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλά και των επιχειρήσεων / εταιρειών (όπου αναφέρονται) έχουν παραλλαχθεί για προφανείς λόγους, αλλά οι ιστορίες είναι... πέρα για πέρα αληθινές!
Πήγα για συνέντευξη και με ρώτησε «Τι νούμερο παπούτσι φοράω;»
Και που λέτε η δικιά σας, ξεκινάω μια και δυο να πάω στη συνέντευξη για δουλειά που μόλις είχα κλείσει. Λέω δε μπορεί αυτή τη φορά θα μου κάτσει η δουλειά!
Στο μεταξύ να σημειωθεί ότι η θέση ήταν για γραμματειακή υποστήριξη. Και ενώ έχω φτάσει στο κτίριο και έχω βρεθεί ήδη με την υπεύθυνη από το HR, αφότου με ενημέρωσε και η ίδια ότι έχει μελετήσει αναλυτικά το βιογραφικό μου, ξεκινάμε να περνάμε στο δια ταύτα.
Ενώ της έχω συστηθεί και επισήμως και μου έχει αναφέρει μερικές γενικές πληροφορίες για τη θέση και την πολιτική της εταιρείας, μου λέει ότι καλό θα ήταν να περάσουμε και σε λίγο πιο προσωπικές ερωτήσεις, προκειμένου να «σπάσει» ο πάγος και να γνωριστούμε λίγο καλύτερα.
Μάλιστα λέω και εγώ, καθώς ήμουν «ανοικτή» σε οτιδήποτε θα μπορούσα να ερωτηθώ και να απαντήσω στο πλαίσιο της συνέντευξης.
Εεε δε θα το πιστέψετε όμως! Με κοιτάει, την κοιτάω, κοιταζόμαστε και μου χαμογελάει. Κάπως βλέπω ότι διστάζει, αλλά αποφασίζει να πάρει μία ανάσα και τότε με ρωτάει με ένα διάπλατο χαμόγελο.
Τι νούμερο παπούτσι φοράτε?!
Ορίστε λέω?! Όχι λέει καλά ακούσατε. Το έχω περιέργεια. Τι νούμερο παπούτσι φοράτε?!
Έλα Χριστέ και Παναγιά λέω από μέσα μου. Μα καλά τόσο μεγάλο πόδι έχω ή τόσο παράξενο της φάνηκε το υπόδημα μου.
Και τότε αποφασίζω να την ρωτήσω λίγο πιο κοφτά, προσπαθώντας από τη μία να κρατήσω τα γέλια μου.
Μα καλά λέω, προς τι η ερώτηση?!
Το είχα περιέργεια μου απαντάει, γεμάτη διάθεση.
Λέω, εσείς εδώ με αυτό το βασικό κριτήριο μαθαίνετε τους υποψήφιους εργαζόμενους σας.
Όχι, όχι, απλώς το είχα περιέργεια μου απαντάει.
Τι να σας πω λέω και εγώ τώρα από μέσα μου. 39,5 της κάνω.
Όκει μου λέει, σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Άλλο και ετούτο λέω. Περίμενα να ακούσω κάτι για γάμους και εγκυμοσύνες και προσωπικές σχέσεις ή σεξουαλικές προτιμήσεις έτσι όπως μου απευθύνθηκε. Αλλά για το νούμερο του παπουτσιού μου, πρώτη φορά ερωτήθηκα σε συνέντευξη για δουλειά.
Συγγνώμη ρε παιδιά, αλλά τι ερώτηση είναι αυτή; Μα καλά, ποιος ρωτάει κάτι τέτοιο;
Για να μην σας τα πολυλογώ, ενώ μου φάνηκε αρκετά θετική, ως προς την πρόσληψη μου, λέω κάπου εδώ εντάξει. Για να μην με ρωτήσει και τι νούμερο σουτιέν φοράω και γίνει ακόμη πιο άβολο το κλίμα, άλλαξα το θέμα της συζήτησης στα μισθολογικά της θέσης μπας και υπήρχε η πιθανότητα να είναι ικανοποιητικός ο μισθός, προκειμένου να μείνω και να δεχθώ καμιά ακόμη, «άβολη» ερώτηση.
Τη σημερινή ιστορία εργασιακής τρέλας έστειλε στο proson.gr ο αναγνώστης Ν.Δ.
Τις νέες ιστορίες μπορείτε να τις βρίσκετε κάθε Δευτέρα στην αντίστοιχη στήλη: Ιστορίες εργασιακής τρέλας
Μπορείτε αν θέλετε να μας στείλετε και εσείς στο e-mail: [email protected], ιστορίες εργασιακής τρέλας που έχετε βιώσει για να τις δημοσιεύσουμε!
