Ανησυχητικό πρόβλημα για την οικονομία των ΗΠΑ είναι η «εξαφάνιση» των νεαρών ανδρών από την αγορά εργασίας, κάτι που μπορεί να επιβραδύνει για χρόνια την οικονομία και να έχει κόστος για περισσότερες από μία γενιές.
Η εγκατάλειψη της αγοράς εργασίας από τους άνδρες μπορεί να συνδεθεί με πολλούς λόγους, κυρίως με τα αισθήματα απογοήτευσης και κοινωνικής απομόνωσης.
Σύμφωνα με έρευνα του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ, που επικαλείται ο Οικονομικός Ταχυδρόμος, το 11% των ανδρών ηλικίας 25-54 ετών δεν έχει δουλειά και δεν ψάχνει μάλιστα, ποσοστό υπερτριπλάσιο από εκείνο που καταγράφηκε το 1955, όταν μόλις το 3% ήταν εκτός εργατικού δυναμικού. Το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό των ανδρών σε ηλικία εργασίας μειώνεται τα τελευταία είκοσι χρόνια, σύμφωνα με δήλωση της Κάρολ Γκράχαμ, ανώτερη συνεργάτη οικονομικών σπουδών στο Ινστιτούτο Brookings.
Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 7,2 εκατομμύρια άνδρες σε παραγωγική ηλικία που δεν εργάζονται. Αυτό εισήγαγε μια σειρά από προβλήματα για την οικονομία, όπως έλλειψη προσωπικού σε βασικές βιομηχανίες και επιβάρυνση κρατικών υπηρεσιών και δικτύων κοινωνικής ασφάλειας, είπαν ειδικοί στο Business Insider.
Απογοήτευση και απομόνωση
«Μερικοί από αυτούς εγκαταλείπουν [σπουδές], είναι απογοητευμένοι και δεν βρίσκουν σκοπό ή νόημα στη ζωή. Δεν είναι πολύ πιθανό να παντρευτούν, ενώ πιθανότατα ζουν στο υπόγειο των γονιών τους», δήλωσε η Γκράχαμ.
Η οικονομική επιβάρυνση μπορεί επίσης να επιδεινωθεί από γενιά σε γενιά, πρόσθεσε, δεδομένου ότι οι μεγαλύτεροι άνδρες που έχουν αποχωρήσει από το εργατικό δυναμικό τείνουν να έχουν χαμηλότερο εισόδημα και είναι πιθανότερο να αναφέρουν προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, τα οποία επηρεάζουν την ικανότητα των παιδιών τους να οικοδομήσουν πλούτο.
Ο Ζακ Μέιμπλ, καθηγητής ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Georgetown, θεωρεί ότι η μείωση συμμετοχής νέων ανδρών στο εργατικό δυναμικό θα μπορούσε να επηρεάσει την οικονομία για τουλάχιστον αρκετές δεκαετίες.
Καταπονώντας την οικονομία
Η πίεση από τη μείωση της συμμετοχής των ανδρών στο εργατικό δυναμικό φαίνεται ότι αρχίζει ήδη να αποτυπώνεται στην οικονομία. Παρά τη μικρή ανάκαμψη μετά την πανδημία, το ΑΕΠ των ΗΠΑ ανά εργαζόμενο μειώθηκε κατά 1% το 2022, η πρώτη πτώση που παρατηρήθηκε από τότε που η Παγκόσμια Τράπεζα άρχισε να καταγράφει δεδομένα πριν από 30 χρόνια.
Το συνολικό ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό, εν τω μεταξύ, έχει υποχωρήσει στο 62%. Εκτός από τα χρόνια που ακολούθησαν την πανδημία, το ποσοστό συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ δεν ήταν τόσο χαμηλό από τη δεκαετία του ’70, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Η τάση θα μπορούσε να επηρεάσει βασικές βιομηχανίες, όπως οι υποδομές και η μεταποίηση, όπου οι γυναίκες δεν αναζητούν εργασία, και θα είναι δύσκολο για αυτές τις βιομηχανίες να βρουν εργαζομένους, θεωρεί ο Μέιμπλ.
Και ενώ η αγορά κατοικίας μπορεί να ανθεί αυτόν τον καιρό, είναι πιθανό οι άνδρες που εγκαταλείπουν το εργατικό δυναμικό να βαρύνουν και αυτή την αγορά. Η Μέρεντιθ Γουίτνεϊ, επί μακρόν μελετήτρια της Wall Street, προβλέπει ότι οι τιμές των κατοικιών θα μπορούσαν να μειωθούν έως και 30% σε μια περίοδο ετών, επειδή άνδρες εργάζονται λιγότερο, ενδιαφέρονται λιγότερο να δημιουργήσουν οικογένειες, που είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για τον καθορισμό των τιμών των κατοικιών μακροπρόθεσμα.
Ζουν με γονείς και κάνουν χρήση ουσιών
Το 42% των ανδρών που έχουν αποχωρήσει από το εργατικό δυναμικό ζουν με γονείς, σύμφωνα με μια μελέτη του 2017 του Brookings.
Οι κρατικές παροχές επιβαρύνονται επίσης σε μεγάλο βαθμό από άνδρες που δεν ανήκουν στο εργατικό δυναμικό.
Οι άνδρες που έχουν εγκαταλείψει το εργατικό δυναμικό, είναι πολύ πιο πιθανό να υποφέρουν από εθισμό σε ουσίες. Το 44% των ανδρών που ήταν εκτός εργατικού δυναμικού δήλωσαν ότι έπαιρναν παυσίπονα – υπερδιπλάσιο από το ποσοστό που καταγράφηκε στους εργαζόμενους άνδρες, όπου μόλις το 20% έπαιρνε παυσίπονα, σύμφωνα με μια άλλη μελέτη της Brookings.
Το 57% των ανδρών που δεν αναζητούν δουλειά δήλωσαν ότι είχαν σωματικούς, ψυχικούς ή συμπεριφορικούς λόγους, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την BPC-Artemis.
Ζουν από επιδόματα
Το 11% των ανδρών που έχουν αποχωρήσει από το εργατικό δυναμικό βασίζεται εξ ολοκλήρου σε κυβερνητικά προγράμματα πρόνοιας για εισόδημα, σύμφωνα με στοιχεία του Brookings.
«Κοστίζουν στο σύστημα υγείας. Πηγαίνουν στα επείγοντα και είναι άρρωστοι, δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς», είπε η Γκράχαμ. «Αυτό από κάπου βγαίνει».
«Δυνητικά, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα ωφελούνται και θα εξαρτώνται από πόρους που δεν έχουμε πραγματικά τα μέσα να παρέχουμε… Και αυτό θα ήταν πραγματικά ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα», προειδοποίησε ο Μέιμπλ.
Δεν υπάρχει σαφής απάντηση για το πώς να επανέλθουν οι νέοι στο εργατικό δυναμικό. Οι αιτίες φαίνεται να είναι πολλαπλές, ενώ και οι μισθοί δεν είναι αρκετά δελεαστικοί, αλλά πιθανές λύσεις θα μπορούσαν να βρίσκονται στο να βοηθήσουμε στην εκπαίδευση των ανδρών για τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας, σύμφωνα με τον Graham, ή στην εύρεση τρόπων για να δώσουν στους νέους πρότυπα, όπως η πρόσληψη περισσότερων ανδρών δασκάλων, σύμφωνα με τη Mabel.
«Υπάρχει σαφώς οικονομικό κόστος για περισσότερες από μία γενιές εάν συνεχιστούν οι τάσεις», είπε ο Graham στο BI. «Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους κοστίζει στην κοινωνία».
