Το Proson.gr παρουσιάζει την έκτη «ιστορία εργασιακής τρέλας» που περιλαμβάνεται στη νέα εβδομαδιαία στήλη της ιστοσελίδας και στην οποία οι συντάκτες αλλά και οι αναγνώστες, μοιράζονται αυτό που περιγράφει ο τίτλος: Ιστορίες εργασιακής τρέλας!
Τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλά και των επιχειρήσεων / εταιρειών (όπου αναφέρονται) έχουν παραλλαχθεί για προφανείς λόγους, αλλά οι ιστορίες είναι... πέρα για πέρα αληθινές!
Ιστορία εργασιακής τρέλας Νο. 6: «Το μαγαζί κόστισε 5 εκατ. αλλά δίνουμε αυτό το μισθό!»
Ψάχνοντας δουλειά ως Α' μάγειρας, μέσα από μία αγγελία βρήκα ένα εστιατόριο σε παραθαλάσσιο σημείο της Αττικής, το οποίο και φαινόταν αρκετά δελεαστικό για εργασία, μέσα από μία πρώτη ματιά.
Η αγγελία έγραφε οτι ζητείται Α' μάγειρας και αφότου έκανα αίτηση και με κάλεσαν για συνέντευξη πήγα στο μαγαζί, προκειμένου να μιλήσω με τον Σεφ.
Αρχικά ο ίδιος με υποδέχτηκε όλο ευγένεια και άρχισε να μου μιλάει για διάφορα θέματα, όπως το μενού, το οποίο εντωμεταξύ δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, καθώς ούτε το είχαν εμπλουτίσει, ούτε είχαν αποφασίσει να επενδύσουν αρκετά στις γεύσεις του.
Στη συνέχεια και αφότου έχουμε πει όλες τις λεπτομέρειες, φτάνουμε επιτέλους στο επίμαχο θέμα, το οποίο δεν είναι άλλο από το ωράριο και το μισθολογικό.
Ευθύς αμέσως βιάστηκε να μου πει ότι η εργασία ειναι πενθήμερη και συγκεκριμένα 9ΩΡΟ, αλλά επειδή είναι καινούργιο κατάστημα, τυχαίνει να έχουνε περιορισμένο μπάτζετ στους νέους εργαζόμενους.
Αποφασίζοντας να διερευνήσω παραπάνω το εν λόγω κεφάλαιο τον ρώτησα με ευθύτητα, ποιο είναι τελικά αυτό το μπάτζετ. Δε θα πιστέψετε τι βιάστηκε να μου πει! 1.100 ευρώ μου απαντάει έτσι με αυθορμητισμό.....Μη μπορώντας να συγκρατηθώ, χαμογέλασα, ολίγον τι ξινά και αποφάσισα να του απαντήσω άμεσα σε αυτό.
«Με συγχωρείτε αλλά είναι πολύ χαμηλή η αμοιβή για έναν Α' μάγειρα και αυτή την στιγμή ,οι λαντζέρηδες παίρνουν τόσα» και τι μου λέει μετά ο αθεόφοβος, «Ναι αλλά στο βιογραφικό σου θα γράψεις οτι δούλευες και εδώ και μάλιστα το μαγαζί από μόνο του κόστισε 5 εκατομμύρια για τη διαμόρφωση του χώρου».
Μα μη μπορώντας να συγκρατηθώ και εγώ του λέω «Πέντε εκατομμύρια κόστισε ολόκληρο το μαγαζί και ο Α' μάγειρας θα κοστολογηθεί στα 1.100 ευρώ;».
Έπειτα αποφάσισε να με κοιτάξει με ένα βλέμμα γεμάτο απορία και έκπληξη παράλληλα, χωρίς να μπορέσει να συγκρατηθεί, ενώ παράλληλα περίμενε με ανυπομονησία την απάντηση μου.
Τότε ύψωσα το ανάστημα μου και του είπα «Σας ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν ενδιαφέρομαι». Είπα να μη σταματήσω εκεί προσθέτοντας του ότι, «Είστε για γέλια, αν νομίζετε ότι θα βρείτε σκλάβους» και αποχώρησα όλο ένταση και νεύρα.
Στο μεταξύ για όλο αυτό το σκηνικό δε θα μπορούσα να μην δώσω την ευγενική συμβουλή μου, που δεν είναι άλλη από την εξής:
«Μην τσιμπάτε με την γνωστή καραμελίτσα του βιογραφικού, να κοιτάτε και τα χρήματα και μην δέχεστε να δουλεύετε για ψίχουλα. Όσο για τους τσαμπατζήδες εργοδότες, ένα έχω να πω: Ο ΤΣΑΜΠΑΣ ΠΕΘΑΝΕ!».
Τη σημερινή ιστορία εργασιακής τρέλας, έστειλε στο Proson.gr ο Ρ.Γ.
Τις νέες ιστορίες μπορείτε να τις βρίσκετε κάθε Κυριακή στην αντίστοιχη στήλη: Ιστορίες εργασιακής τρέλας
Μπορείτε αν θέλετε να μας στείλετε και εσείς στο e-mail: [email protected], ιστορίες εργασιακής τρέλας που έχετε βιώσει για να τις δημοσιεύσουμε!
