Κακά είναι τα μαντάτα για όσους δημοσίους υπαλλήλους θέλουν να θεωρηθεί συντάξιμη η προϋπηρεσία που είχαν αποκτήσει πριν διοριστούν στο Δημόσιο.
Ειδικότερα, όπως διευκρίνισε ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, κ. Πάνος Τσακλόγλου, μιλώντας στη Βουλή, με αφορμή ερώτηση σχετικά με τους επιλαχόντες διαγωνισμών του ΑΣΕΠ, με το άρθρο 28 του ν. 4440/2016 αναγνωρίστηκε για βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη στους επιλαχόντες του πανελλήνιου διαγωνισμού του ΑΣΕΠ του έτους 1995, το χρονικό διάστημα από την 1η Ιανουαρίου 1997 έως την ημερομηνία διορισμού τους σε κενές ή συνιστώμενες προσωποπαγείς θέσεις φορέων του δημοσίου. Ωστόσο, η μισθολογική και βαθμολογική αναγνώριση ενός χρόνου δεν συνεπάγεται αυτοδικαίως και την αναγνώρισή του ως συντάξιμου.
«Oι χρόνοι που αναγνωρίζονται ως συντάξιμοι από το Δημόσιο προβλέπονται ρητώς και περιοριστικώς στην ισχύουσα συνταξιοδοτική νομοθεσία (Π.Δ. 169/2007, όπως ισχύει). Σύμφωνα δε με τις γενικές αρχές της ασφαλιστικής/συνταξιοδοτικής νομοθεσίας, για να θεωρηθεί ένας χρόνος ως συντάξιμος, προκειμένου να θεμελιωθεί σχετικό δικαίωμα, θα πρέπει να υφίσταται ασφάλιση και κατ’ επέκταση καταβολή των προβλεπόμενων ασφαλιστικών εισφορών. Στην προκειμένη περίπτωση, η αναγνώριση του ν. 4440/2016 αφορά δικαιώματα μισθολογικής και βαθμολογικής φύσης και είναι διάφορη κάθε συνταξιοδοτικής αναγνώρισης» τόνισε.
Καταλήγοντας, ο κ. Τσακλόγλου ανέφερε πως: «Σε κάθε περίπτωση, εφόσον οι αιτούντες είχαν εργασθεί και ασφαλισθεί κατά το προγενέστερο του διορισμού τους χρονικό διάστημα, ο χρόνος αυτός θα συνυπολογιστεί για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, σύμφωνα με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης».
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι ο χρόνος εργασίας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο, πριν τον διορισμό, δεν είναι συντάξιμος, ωστόσο αναγνωρίζεται μόνον ως συνεχόμενος στο Δημόσιο, μόνον για τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη των υπαλλήλων.
